CHAPTER 48
Nang matapos kaming kumain ay naglaro ulit sila, Sumakay pa kami ng Ferris wheel Nag-enjoy naman ako kahit papano kahit ayaw ko na ulit sumakay sa Ferris wheel na 'yon naalala ko lang siya.
Sobra ba iyong pagmamahal ko sa kanya at hanggang ngayon ay hindi ko pa rin siya makalimutan kahit tapos na kaming dalawa? Minsan hindi talaga ako sigurado sa nararamdaman ko. kaya minsan naiinis na rin ako sa sarili ko.
"Are you okay mom?" biglang tanong sa akin ni Klaus agad naman akong tumango sa kanya.
Okay naman ako, palagi naman akong okay hindi naman pwedeng hindi ako okay dahil baka magtaka sila sa akin na baka may problema ako or something na may nangyari.
Umuwi na kami, dahil gabi na at may pasok pa sila pero bago kami umuwi ay kumain muna kami sa restaurant para pag-uwi namin ay deretso nang tulog sila.
Habang nasa Biyahe kami ay napatingin ako sa dalawang kong anak na natutulog, Mukhang napagod silang dalawa nakakapagod naman kasi iyong ginawa nila.
Gusto kong Iparanas sakanila iyong mga bagay na gusto nilang maranasan, I want them to be happy. Bibigyan ko sila ng freedom kung gusto nila.
Nang makauwi kami ay agad ko silang ginising, hindi ko sila kaya eh 9 years old na sila hindi na sila kagaya noong baby pa sila. Naalala ko malapit na birthday nila.
Wala pa akong naiisip kung anong ireregalo ko sa kanilang dalawa, Kasi minsan nasasayang lang din naman binibigay ko natatambak lang din sa bahay at nagiging luma lang.
Nang nakapasok na sila sa mga kwarto nila at natulog ay bumaba naman na ako dahil may narinig akong nag-riring ang door bell sa labas, sino naman kaya iyon? ganitong oras talaga?
Agad kong binuksan ang pinto, nagulat ako kung sino iyong nasa labas. Wtf!? paano nila nalaman na nandito ako? and bakit sila nandito? ano ang kailangan nila?
"Sly Mars!" boses ni Lezter, What the fuck!?
Panaginip lang ba ito? kung panaginip lang ito sana gisingin na ako kaagad, ayaw ko silang makita ayaw ko. dahil baka gumulo lang ang lahat at madamay pa ang mga anak ko.
Nakita ko silang lahat, para akong bumabalik sa dati kong buhay sa pagpatay ng tao na wala rin naman ginawa kundi pumatay rin ng kapwa nila tao. Nakita si Lezter, Gun, Ark, Akiro, and Also Azrael.
Nandito rin si Az? hindi man lang nagbago ang mukha niya para paring matured na tao. pero wala naman siyang puso, naalala ko kung paano niya noon pinatay iyong yaya ng mommy niya. tss.
"What are you doing here? And How did you know that I'm here?" Walang Emosyon nasabi ko sa kanila.
"Nagbago kana, you look matured and look stressed." Natatawang sabi ni Gun, pero ako wala pa ring pinapakitang Ekspresyon sa kanila.
Hindi niya pa nasasagot ang tanong ko, 'tsaka hindi ko gusto ang tawa niyang iyon parang may pinapahiwatig siya sa akin na kung ano.
"Ahh, Lezter saw you with a two kids." sagot ni Akiro sa tanong ko. tumango na lang ako.
Gusto ko silang papasukin sa loob ng bahay ko kaso baka magising iyong dalawang bata, baka magtaka iyong mga iyon at baka maisip pa nila na isa sa mga Gagong ito ay tatay nila.
"So what do you want?" Nakataas kilay na tanong ko sa kanila.
"hindi mo man lang ba kami papasukin?" tanong ni Zoren agad naman akong umiling.
narinig ko naman sila nagreklamo, Ano bang problema nila? dahil ayaw ko silang papasukin? iyon ba iyon? tss ayaw kong mag-ingay sila, ang iingay pa naman nila.
"Sly naman, parang hindi kaibigan-" hindi ko na tinapos ang sasabihin ni Gun ng magsalita ako.
"hindi naman talaga." malamig nasabi ko sa kanya.
Totoo naman? matagal ng natapos ang pagkakaibigan namin, simula noong umalis ako wala na rin akong koneksyon sa kanila tapos na ang lahat na iyon.
Narinig ko naman silang nagmura, wala na akong pakialam kung magmura sila ng magmura basta hindi sila nakakaisturbo ng ibang tao kagaya ngayon.
"Paano naman ang pagiging magkapatid natin? wala na rin iyon?" biglang sabi ni Azrael kaya naman gulat akong napatingin sa kanya.
What the hell is he talking? hindi ko siya gets ah, anong pagiging magkaptid na pinagsasabi niya? hindi naman kami magkapatid yes we look a like but we're not a siblings.
Narinig ko namang nagmumura ulit iyong Tatlo na sila Zoren, Lezter at Gun. Hay nako Itong tatlo talagang ito palagi na lang nagmumura tss.
"Get lose." sabi ko akmang isasarado ko na sa mga mukha nila ang pinto ng biglang may nagsalita sa likod ko.
"Mommy, who are they?" boses ni Klaus, Wtf!?
bakit ngayon pa? bakit ngayon pa siya nagising!? Kinabahan tuloy ako dahil kay Klaus shit naman! Mapapahamak pa tuloy ako dahil kay Klaus bwisit.
Nakita ko naman gulat sa mga mata nila Az, I'm dead. Sana talaga panaginip na lang talaga ito pero totoo ito eh, akala ko noong una panaginip pero ngayon hindi na.
"Sly!? May anak ka!?" Sabay-sabay nilang sabi na may gulat sa mga mata nila.
"Mommy who are really they? and they look like a bad guy." nakakunot noong tanong ni Klaus nilapitan ko naman siya.
"wow naman, bata halatang nagmana ka talaga sa nanay mo." natatawang sabi ni Gun, ako naman ito wala lang tulala lang.
Hindi ko naman inexpect na mangyari ito! nakakainis naman kasi, bakit pa kasi pumunta pa sila dito? bakit? Akala ko naman malaya na ako malaya na ako sa lahat.
"Maybe you'd better leave. "I shooed them away.
Ito lang naman ang magagawa ko, at wala ng iba pa 'tsaka kung malaman nila ang lahat baka sabihin pa nila kay Kluxter. ang alam ko kaibigan nila iyon, Nakapunta siya doon sa Club dati.
"Tinsley Kaz, Is that how you are now driving us away? You changed a lot. " matigas nasabi ni Azrael, pero hindi ko na lang iyon pinansin.
Ayaw kong malaman ng anak ko ang lahat ng nakaraan ko, alam kong magagalit sila kasi masama akong tao noon mahirap pa naman mag-explain sa kanila. Hindi ko kayang malaman nila ang lahat.
"If Mommy finds out, you'll definitely go home." Azrael said sternly before they left.
Hindi ko pa rin maintindihan si Azrael, Bakit parang umaakto siyang parang Kuya ko kahit hindi naman kami talaga magkapatid 'tsaka ngayon lang din naman kami nag-kita ah? why?
Sinarado ko na iyong Gate noong umalis na sila.
"Mommy, You still didn't answer my Question. Who are really they?" Malamig na tanong ni Klaus.
"A old friends." iyon na lang sinabi ko.
Iyon naman ang totoo, mga kaibigan ko noon kaso hindi na kami nagkakaibigan ngayon dahil matagal ko ng tinapos ang ugnayan ko sa kanilang lahat. Pati na rin kay Arya at Yohan wala na rin naman ako sa kanilang balita simula noon.
Pinatulog ko na si Klaus, at ako naman ay tinawagan si Achilles. Akala ko hindi sasagutin ni Achilles ang tawag ko, pero akala ko lang pala.
"Achi, hindi ko na alam kung ano gagawin ko." sabi ko sa kanya.
[Kazy, just calm down. Those were just your old friends, and what are you scared of? that they tell Kluxter about the twins? Is that so?] he said.
I told him, that happened earlier but I didn't tell him everything at all.
"Yeah that's right." tough I said.
[are you kidding me Kazy? Kluxter also has the right to know about the twins even if he already has a family with others.] marahang sabi niya.
Ewan ko rin ba, Kahit anong Advice sa akin ni Achi ay wala rin namang nangyayari at 'tsaka nakakatakot naman talaga malaman ni Kluxter iyong about sa kambal.
Sometimes it hurts to hear that Kluxter has a family with other people, I wish we were that, but not but them Zaji. I am jealous of her because she has the man I still love to this day.
I'll admit I still love him, that still won't change. he still beats this heart of mine, he still one and only.
YOU ARE READING
WILL BE BACK FOR US (COMPLETED)
General FictionWhat if the person you just meet could change you? Tinsley Kaz Montano wants to enjoy and go out for night clubs and party. No matter how many men you introduce to her, you can't change her mind. She can't tell her problems to anyone, except him and...