Het gefluit van de kogel die door de gang vloog klonk in Luka's oren. Voor hem stonden 3 meisjes en nog maar 1 jongen. De jongen die normaal van voor in de rij stond had net een kogel door zijn hoofd gekregen, waarna hij door de gang werd weggesleept door zijn RB. Luka boog zijn hoofd als rouwbetuiging voor de jongen waarvan hij nog nooit het gezicht had gezien, laat staan hem gekend te hebben. Dit was het geval bij alle andere jongeren in de rij. Niemand kende je, je had hoogstens hun rug of gezicht ooit eens gezien, nog nooit een woord gewisseld. Gedwongen door elk een RB liepen ze in een rechte rij, waarbij tussen elk persoon evenveel plaats tussen werd gelaten, de gang door. Enkel hun holle voetstappen en de zware deuren die in hun sloten vielen weerklonken door de gangen.
JE LEEST
De perfecte mensheid
Mystery / ThrillerGeachte meneer/mevrouw Vanaf nu bevindt u zich in de Sint-Robretsen-mensonderhoudsinstelling. Op deze plek werken we aan de toekomst en u bent er vanaf nu deel van. U bent in het bezit van de Sint-Robretsen-mensonderhoudsinstelling. Alle noodzaken...
