De perfecte mensheid

Cas

Het was weer zo ver, Cas moest weer eens bloed en speeksel gaan doneren. De tel van het aantal donaties dat hij al had gedaan was hij kwijtgeraakt na nummer 26 -of was dat toch al 27. Hij wist het niet. De dagen dat hij hier zat telde hij ook niet. Hij moest niet weten hoe lang hij al van zijn vrijheid beroofd was of hoe lang hij niemand gesproken of aangeraakt had. Het enige wat hij wou weten was een manier om te ontsnappen. Hij was er dan ook al een tijdje mee bezig. Hij had al een bij de anderen gepolst om te weten als er ook al ontsnappingspogingen gedaan waren, maar hij had geen nuttige informatie teruggekregen. Iets anders wat hem ook bezig hield waren de schuilnamen aan de juiste persoon linken. Zo dacht hij dat het voorste meisje in de rij met zeer lang donkerbruin haar misschien wel Mick of Axel kon zijn. Ze leek hem nogal introvert en mensenschuw. Ze leek hem niet echt de persoon die zichzelf Cassandra of Valentijn zou noemen. Het meisje voor hem daarentegen zag eruit als een schminkpop -zoals hij hen noemde. Bij haar paste eerder de naam Cassandra of Nala. Haar zag Cas zichzelf geen jongensnaam geven hoewel het onopvallend moest zijn. De eerste keer dat hij de naam Cassandra zag moest hij met een lach terugdenken aan zijn kleine halfzusje. Elke keer dat hij vroeger verplicht was geweest om met haar 'prinsesje' te spelen was zijn naam veranderd in Cassandra.