Luka

2 0 0
                                    

Zijn tijd was gekomen, dat had Luka besloten na maanden aan niets anders meer te denken dan de dood. Hij kon niet verder leven met de gedachten dat hij een jongen vermoord had. De laatste ronde om naar de wc te gaan van de dag was net gepasseerd en nu was het enkel nog afwachten tot ze het ontdekten. Morgen zou hij zien of zijn plan gelukt was. Stiekem hoopte hij van wel want hij wou niet gaan zonder nog een laatste herinnering te planten in het hoofd van zijn medeproefkonijnen/gevangenen. 't Is maar zoals je ze zelf wilt noemen. 

Het bewijs dat zijn plan gelukt was kwam de volgende dag. Bij het meisje voor hem stak een klein hoekje papier uit haar achterzak en een jongen verder in de rij had zijn vuist rond een blad papier gevouwen. Nu was hij klaar om te gaan, ze mochten hem komen halen en hij zou zich niet verzetten. Net zoals hij zelf bij Matts had gedaan. Alles in zijn hoofd werd rustig en een gelukzalig gevoel van vrijheid nam de bovenhand.

De perfecte mensheidWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu