De perfecte mensheid

Cas

Alles was nieuw voor Cas. Op het ene moment werd hij uit zijn kamer geleid door een robot om 5 minuten later al iemand dood op de grond te zien liggen. Het andere moment werd hij gedwongen om een hard stuk brood te eten met een klein beetje water en nu, nu stond hij voor een gesloten deur te wachten met een robot die hem al de hele dag achtervolgde. Het lichtje naast de deur kleurde groen en hardhandig werd hij door de robot op de stoel geplaatst die voor een witte, lege bureau stond. Wachtend wat er ging gebeuren keek hij de kamer rond. De robot stond voor de deur en verder was er niets te zien buiten de kale, witte muren. Na wat een eeuwigheid leek te duren stapte er een vrouw in de kamer binnen in een witte labojas zoals hij die in de lessen scheikunde had moeten dragen wanneer ze proefjes deden. De vrouw gaf hem een map met papieren in en zei dat ze bloed en speeksel ging afnemen. Bang om haar tegen te werken spuwde hij in het potje en liet hij zich gewillig prikken in zijn arm. Daarna nam de vrouw al haar spullen terug mee en verliet ze de kamer zonder nog een woord tegen hem te zeggen.