Francess

2 0 0
                                    

Weer iemand die dood was, de 10e persoon. Francess had nu wel al genoeg ervaring om te weten dat de studie al veel langer loopt dan dat zij hier is. En dat betekende dat er al veel meer doden waren dan de 10 waar zij weet van had. Elke keer raakte het haar dat er iemand verdween uit de rij. Hoewel het nu makkelijker was dan in het begin. In het begin zag ze de mensen verdwijnen uit de rij, nu hoorde ze gewoon elke keer een deur minder dicht gaan. Ze telde ze namelijk elke keer wanneer ze dicht gingen want dat was tegenwoordig de enige manier om te weten als er iemand verdween of bijkwam nu ze vooraan in de rij stond. Dit maakte ook dat ze hier al het langste was en dat gevoel drong maar al te hard binnen. Ze was hier nu al zo lang en ze zou hier nog lang blijven, dat was iets waar ze zeker van was. Tenzij ze natuurlijk dood ging. Soms dacht ze wel eens aan opgeven, maar op andere momenten zag ze zichzelf al in het nieuws staan als redder van alle vermiste kinderen die hier zaten opgesloten. Het was net hetzelfde als hoe ze vroeger over zichzelf dacht, soms ongelofelijk pessimistisch en op andere momenten zag ze haar eigen leven door een roze gekleurde bril.

De perfecte mensheidWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu