UNICODE//
"မင်းဘယ်မှာလဲ"
"အပြင်မှာ...ဘာလို့လဲ"
ချိန်းအပြင်ရောက်နေတဲ့အချိန်မှာ ပုံဆောင်ဖုန်းဆက်ပြီးဘယ်မှာလဲမေးတယ်ဆိုတာနည်းနည်းရှားသည်။သူထိုင်နေတဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်မှာရှိတဲ့ စွေးစွေးနီကိုသူကြည့်လိုက်သည်။သူဒီနေ့အင်ပါယာကို ဆောက်လုပ်ရေးကိစ္စနဲ့သွားတော့ တွေ့ကြတာ။နောက်ပရောဂျက်က သူ့အဖေဦးရဲထွဋ်တို့နဲ့ အင်ပါယာနဲ့ပူးပေါင်းပြီးဆောက်မည့် ကွန်ဒိုကိစ္စတွေပြောနေကြတာကို စွေးကအပြန်မုန့်လိုက်ကျွေးပါဆိုလို့ ဆိုင်ထိုင်နေကြတာ။သူပြန်မေးလိုက်တော့တစ်ဖက်ကပြောလာသည်။
"ငါမင်းကိုအကူအညီတောင်းစရာရှိလို့"
"ဟင်"
အံ့ဩစရာတော့ကောင်းနေပါပြီ။သူအံ့ဩသွားတော့ဆက်ပြောလာသည်။
"အိမ်လာခဲ့"
"မင်းခေါ်တိုင်းငါကဘာလို့လာရမှာလဲ!"
"လာခဲ့စမ်းပါ"
"ငါဒီမှာအသိတစ်ယောက်နဲ့ထိုင်နေတာ"
"အဲဒါဆိုလည်း ထရပ်ပြီးလာခဲ့ကွာ"
"ဟ!...ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"သိချင်လာခဲ့"
ပြောပြီးဖုန်းကိုပါတစ်ခါတည်းချသွားသည်။
"ချိန်းသွားစရာရှိလို့လား"
"ရပါတယ် မင်းဆက်ပြောလေ"
"တို့ချိန်းကိုမတွေ့တာကျွန်းကပြန်ရောက်ကတည်းကဆိုတော့ တို့တင်လိုက်တဲ့ပုံကိုချိန်းစိတ်တော့မခုပါဘူးနော်"
"မခုပါဘူး"
ချိန်းတစ်ကယ်မခုတာ။ဒါ့အပြင်ကျေးဇူးပါတင်နေသေးသည်။သူ့ကျေးဇူးကြောင့် ပြတ်သွားတဲ့ဇာတ်လမ်းတွေမနည်း။မခုဘူးလို့ပြောလိုက်တော့သူမမျက်နှာလေး ပြုံးရောင်သန်းသွားသည်။
"တကယ်ပေါ့..."
ချိန်းဘာမှမပြောတော့ သူမကပဲဆက်ပြီး ပြောလာသည်။
"တို့လည်းဒီတိုင်းဘဲတင်လိုက်တာ...သဘောကျလို့"
"ကိုယ်အဲ့ပုံကိုမြင်တောင်မမြင်ရသေးဘူး"
YOU ARE READING
Because of You
Lãng mạnပြောင်းလဲခြင်းတွေဟာဘယ်အချိန်ကတည်းကစတင်ခဲ့တာလဲ...။ ကိုယ့်အတွက်ကတော့ မင်းနဲ့မှ...။ ချစ်မိပြီဆိုလျှင်...။ ေျပာင္းလဲျခင္းေတြဟာဘယ္အခ်ိန္ကတည္းကစတင္ခဲ့တာလဲ...။ ကိုယ့္အတြက္ကေတာ့ မင္းနဲ႔မွ...။ ခ်စ္မိၿပီဆိုလၽွင္...။
