UNICODE//
"သားဖြေနိုင်လား"
အိမ်ထဲဝင်လာတဲ့မြင့်မားကို ဒေါ်လေးလေးမြင့်မားက ဆီးပြီးမေးလိုက်သည်။
"လုံးဝအပိုင်ပဲ"
မြင့်မားပြောရဲသည်။အောင်ကိုအောင်မှာပင်။ဆေးကျောင်းသားဖြစ်ရတာ တကယ်ကိုစိတ်ရောကိုယ်ပါပင်ပန်းတာ ကိုယ်တင်မဟုတ် တစ်အိမ်လုံး။အန်တီလေးကသူ့ကိုမယုံသလိုပြူးကြည့်နေသည်။
သူပြုံးလိုက်သည်။မအောင်ဘဲဘယ်နေလိမ့်မလဲ။ဂိုက်ဆရာကလည်းတော်တယ်လေ။တကယ်ကိုဟိုက်ပါကြီးနော်။ရှင်းပြလိုက်တာများ တစ်ခါတည်းအသံလေးကပါနားထဲစွဲတာဆို။သတိရလို့အသံကြားချင်ရင် စာသာရှင်းပြဖို့အကူအညီတောင်းလိုက်။စာမေးပွဲအတွက်ပူနေတဲ့ ရင်ပူတာတောင်ပျောက်သွားရော။တကယ်ကို ရွှေရင်အေး။
"အံမယ်သေချာတယ်ပေါ့"
"ဟုတ်တယ်ဆို ခုတော့သားတအားပင်ပန်းနေပြီ ပြီးတော့အိပ်လည်းအိပ်ချင်တယ်..."
"ထမင်းမစားတော့ဘူးလား"
"တော်ပြီ အိပ်ပဲအိပ်တော့မယ်"
"ဟုတ်ပါပြီရှင် ဘာမှကိုမလုပ်နိုင်တော့ဘူးပေါ့"
"မရတော့ဘူး အိပ်တော့မယ် ပြီးတော့မှ ရေချိုးတော့မယ် ညကျသွားစရာရှိသေးတယ်"
မြင့်မားအပေါ်တက်သွားတော့ နောက်ကနေဒေါ်လေးလေးမြင့်မားပါလိုက်လာသည်။မြင့်မားအိပ်ရာပေါ်သို့ မှောက်ယက်သား ဘုန်းခနဲ လှဲချလိုက်သည်။
"ဟူးးးအခုမှပဲ"
"ငါ့သားလေးပင်ပန်းသွားပြီ"
"အွန်းးးး"
ပြောနေတုန်းရုတ်တရက်ငေါက်ဆို ကုန်းရုန်းထသည်။ဒေါ်လေးလေးမြင့်မားလန့်သွားပြီး...၊
"ဘာဖြစ်လို့လဲ!"
"ဘာမှမဖြစ်ဘူး"
မြင့်မား စာမေးပွဲဖြေကတည်းကလွယ်အိတ်ထဲရောက်နေတဲ့ဖုန်းကိုထုတ်လိုက်ပြီး...၊
"ဟယ်လို ခင်ဗျားလား"
"ခင်ဗျားညကျအဲ့ပွဲကိုသွားမှာလား"
"တကယ်"
မြူးတူးစွာပြောလိုက်သည်မှာ အသံတော်တော်ကျယ်သွားသည်။
YOU ARE READING
Because of You
Romansaပြောင်းလဲခြင်းတွေဟာဘယ်အချိန်ကတည်းကစတင်ခဲ့တာလဲ...။ ကိုယ့်အတွက်ကတော့ မင်းနဲ့မှ...။ ချစ်မိပြီဆိုလျှင်...။ ေျပာင္းလဲျခင္းေတြဟာဘယ္အခ်ိန္ကတည္းကစတင္ခဲ့တာလဲ...။ ကိုယ့္အတြက္ကေတာ့ မင္းနဲ႔မွ...။ ခ်စ္မိၿပီဆိုလၽွင္...။
