Bratnia Dusza // 𝓣𝓸𝓶 𝓡𝓲𝓭𝓭𝓵𝓮 +18

29. Ambiwalentność

( Po przeczytaniu rozdziału proszę, a wręcz nalegam, aby przeczytać moją notatkę na końcu. Z góry dziękuję. Życzę miłego czytania. Rozdział trochę bardziej opisowy, ale jednak musiałam tak zrobić.)

Pov. Narrator

Grudzień zawitał bardzo szybko. Co za tym idzie, że nie długo nowy rok, a jak nowy rok to też urodziny Toma Riddla. Chłopak od tych wszystkich zbliżeń z Arianą zrozumiał tylko jedno, że będzie musiał się jej pozbyć. Dziewczyna działa na niego źle. Psuje go. Riddle zrozumiał, że przez ta grę w którą się wmieszał, właśnie z brunetką ucierpi bardziej niż mu się wydawało. Harris wzbudziła w nim emocje, których chłopak nie chciał czuć, bo nawet nie wiedział jak. Wkurza się na samego siebie, że gdy widzi ją z Harrym lub z Zabinim to paruje ze złości i by najlepiej zabił tych chłopaków, który się do niej zbliżają. Ariana ma takie urok, że nawet sam Tom Riddle nie wie, jak pozbyć się jej z myśli. Nie potrafi się nawet skupić na lekcjach, a to do niego nawet niepodobne, bo koło niego siedzi właśnie ta istota, której nienawidzi, jak i uwielbia. Tom nadal nie wie, jak to się stało, że przez te cztery miesiące tak jej zaufał. On nikomu nie ufał, nigdy, ale ona się pojawiła. Po prostu kiwnęła palcem i Tom już ją uwielbiał. Działała mu na nerwy. Jej wredna postawa i lekceważenie go nie podobało mu się w ogóle, i właśnie w tym tkwił urok. Ona się go nie bała tak, jak reszta. Gdy widział, że mogła umrzeć w jej domu. Jego ciało, jak i rozum odmówiły posłuszeństwa. Cały się trząsł. Przyrzekał sobie, że to był pierwszy i ostatni raz, gdy widział się w takiej postawie. W tedy poczuł się bezradnie, co do niego było nie podobne. Nigdy nie zdarzyła mu się taka sytuacja. Nie znał Ariany prawie wcale, a tak szybko się do niej przywiązał, czego nadal nie rozumiał. I właśnie przez to, że dziewczyna w tak szybkim czasie wkradła się do jego serca, czuł się fatalnie kiedy nią manipulował. Chłopak już dawno przejrzał Arianę. Nigdy o tym nie mówił, ale dobrze rozszyfrował jej zagrania, może nie wszystkie, ale większość. Jest on od dawna krok przed nią. Dowiedział się już prawie, jak stworzyć Horkuksa, ale jej nadal nie powiedział. Ma już swoje podejrzenia, jak go zrobić i do końcowego efektu jest potrzebny właśnie dziadek Harris.

Riddle na początku udawania związku z Arianą miał tylko jeden cel. Zmanipulowanie Slughorna do granic możliwości. Jednak, gdy poznał on właśnie tatę Ariany zrozumiał, że to właśnie ten mężczyzna będzie jego kolejnym celem. To właśnie dzięki niemu Tom będzie umiał więcej niż myślał. Gdy byli w domu Ariany chłopak jej tym nie powiedział, ale wkradł się do biura jej ojca. Prawda to było bardzo nie fajne z jego strony, ale dzięki temu małemu wkradnięciu chłopak wie więcej rzeczy o czarnej magii niż powinien wiedzieć. Przeczytał wiele ksiąg jej ojca i to chyba była najlepsza rzecz, jaką zrobił w swoim życiu. Jest on przekonany, że dziewczyna nawet nie wie o istnieniu tych rzeczy.

Po prostu relacja z Harris miała wiele korzyści, które Tom już wykorzystał do końca. Raczej on tak myślał.

Dziewczyna zmieniła się przez te miesiące. Stała się za bardzo miękka. Polubiła parę osób i nawet nie widziała, jak Tom nią manipulował. Nie dojrzała tego. Chłopak niby był przy niej, ale nie z własnej woli. Miał w tym wiele zysków i chyba to jeszcze trzymało go przy dziewczynie.

Teraz tylko w głowie krążyła myśl, aby zabić dziewczynę, bo chociaż, że Ariana teraz się zmieniła to i tak brunet dobrze wiedział, że ona kiedyś będzie najsilniejszą czarownicą. Silniejszą nawet od niego, czego chłopak nie przeżyje.

Jednak oboje nadal nie wiedzieli, że chociaż ich relacja zaczęła się od istnych manipulacji to kiedyś będzie taki czas, że nie wytrzymają bez swoich dusz, bo właśnie ich dusze było sobie pisane. Ona była jego Bratnią Duszą. Ona, czyli Ariana Harris, ale czy on był jej? Tego w tym momencie nie da się wywnioskować, bo serce dziewczyny, już dawno było zamieszkane przez jedną osobę, która namiesza za bardzo, która po prostu skończy to co się zaczęło. Jednak Riddle nie będzie chciał się dzielić.