အမုန်းများကုန်လွန်သော်
အပိုင်း( ၂၀)
ဟမ် နောက်တစ်ထပ်ကျန်သေးတယ် ...ဘုရား ...ဒီနေ့မှ အထပ်တေကဘာလို့အဲ့လောက်များနေရတာလည်း မထူးတော့ဘူး ..လှေကားကနေပဲ တက်တော့မယ်
ကျစ် ...သွားခေါ်တဲ့လူရော ခေါ်ခံရတဲ့လူကောက သေကုန်ကြတာလား ငါလုပ်မိတော့မယ် ...
"ဟယ်လို boss"
"အဲ့အောက်ထပ်မှာ ရည်ရွယ်မိုးစက်နဲ့ သန့်စင်ကို မတွေ့ဘူးလား "
"ဟို ဟို ..သွား..သွားပါပြီရည်ရွယ်က"
"ဘာလို့ထစ်နေတာလည်း သွားပြီလို့ပြောရင်ပြီးပြီးလေ ဘာတေအရစ်ရှည်နေတာတုန်းဟမ် ..တစ်ယောက်မှကိုအားကိုးလို့မရဘူး"
"ဟဲ့ ခိုင်ဇင် ဘာဖြစ်တာလည်း "
"bossလေဟယ် ရွယ်ရွယ်က သူ့ရုံးခန်းကို မရောက်လို့နေမှာပေါ့ ငါ့ကိုအော်ချတာ လန့်တောင်လန့်တယ် နားကိုအူသွားတာပဲ "
နောက်ဆုံးတော့ ရောက်ပြီ ..
"Boss...ဟောဟဲ ...ကျွန်မ... ကျွန်မ..ဟူး.....ကျွန်မ၀င်ခဲ့ပြီနော် ...."
"မင်း..."
ပြောမဲ့စကားတေက လည်ချောင်း၀မှာ ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက်ဘာလို့စို ...တံခါးအရှေ့မှာ ပုံ့ပုံ့လေး ခွေလည်းသွားလို့ပင်။
"ဟာ ဟေ့ ဟေ့ ဟေ့ မ..."
"မ ရလား "
"ငါ ...ငါ ...ငါမောတယ်... ဘုန်းမင်းတေဇ "
"ဟာကွာ "
"လာ လာ မောင့်လည်ပင်းကိုလက်နဲ့ချိတ် မောင်ပွေ့ပေးမယ်"
"ရ...ရတယ်...ဘုန်းမင်းတေဇ"
"ဒီလောက်မောနေတာတောင် ခင်ဗျားက ကျုပ်နမည် အစအဆုံးကို ခေါ်နိုင်သေးတယ် မောင်လို့ခေါ်တော့ ဘာဖြစ်မှာတုန်း "
"ကျစ် မင်းတော်တော်စကားများပါလား ဘုန်းမင်းတေ.....အင်း...အွတ်....ပြွတ်စ်.."အသံမြည်အောင်နူတ်ခမ်းကိုဆွဲပြီးနမ်းပေးလိုက်တော့
သူမပြောမဲ့စကားတေက လေထဲမှာတင်ရပ်သွားရသည် ။
ဘုန်း...ဗုန်း...ဗုန်း ...သူ့ကျောကုန်းကိုထုရိုက်မှာသာ လွှတ်ပေးတယ်လူကို
YOU ARE READING
အမုန်းများကုန်လွန်သော်(complete)✅
Non-Fictionမမနဲ့မောင်လေးရဲ့ပေါ့ပေါ့ပါးပါးလေးပဲဖတ်ရမှာပါ စိုင်ရဲ့ပထမဆုံးအရေးအသားဆိုတော့သိတဲ့အတိုင်းမကောင်းမကန်းလေးပါ fbမှာတင်ထားပြီးပြီမို့ updateကမြန်ပါမယ် စာလုံးပေါင်းစစ်ပြီးတာနဲ့တစ်နေ့ ၃ပိုင်းဖြစ်ဖြစ် ၄ပိုင်းဖြစ်ဖြစ် upပေးမှာပါ အဟဲ
