"Birkaç saniyelik cennet"

176 18 79
                                    

~Kim Taehyung

Derin bir nefes alarak gözlerimin önündeki görüntüyü atmak için kafamı  iki yana salladım.

Tabiki başarılı olamadım.

Yine..

Sadece tavana bakıyordum. Sadece tavana!

Ama o gözlerimin önünden gitmiyordu.

Onun tavşan gülümsemesi..

Parlayan koyu gözleri..

Ve beli..

Sikeyim, kafayı yedirtecek bir beli vardı.

İnce..

Fazlasıyla ince..

Bu yüzden de dün gece dayanamamış bana yakınlaştığı an belini tutmuştum. O an beynim beni tamamen terk etmiş gibiydi. Çünkü düşünseydim, belini tutmak gibi bir cesareti kendimde asla bulamazdım.

Çünkü maalesef o benim hiç bir şeyimdi.

Belini tutmam için hiç bir neden yoktu.

Ve ben bütün gün boyunca istemeden de olsa onu düşünüyordum. Ve neden bunca zamandır ondan bu kadar uzak kaldığımı..

Her şey aptal sinirim yüzümdendi. Sinirimi ona gereksiz yere gösterip sürekli tartışmalara sebep olmuştum.

Daha normal bir şekilde tanışabilseydik her şey farklı olabilirdi. Belki o benim hiç bir şeyim olmaktan çıkardı.

Bir dakika..

Neden onunla aramdaki ilişkiyi bu kadar takıyordum ki?

Ya da en basitinden neden onu düşünüyordum?

Yüksek sesle oflayıp kendimi koltukta yana doğru attım. Cenin pozisyonuna geçip kafamı gömebildiğim kadar bacaklarımın arasına gömdüm.

İyi hissetmiyordum.

Hemde hiç iyi hissetmiyordum.

Kafamdaki sesler susmuyordu. Aynı anda bir sürü ses duyuyor gibiydim.

Aynı anda bir sürü düşünce geliyordu. Hepsi de yeni çocukla ilgiliydi.

Ve aralarından en önemli olan ise Jungkook'un spor salonunda kalmasıydı.

Bana evini gösterdikten sonra çok farklı davrandığını hissetmiştim. Yalan söylüyor gibiydi. Sürekli ellerini önünde birleştirip gözlerini kaçırıyordu. Yine de bir şey söylemeden gitmeye karar vermiştim.

Onunla ayrıldıktan sonra eve doğru yürürken aklıma gelen şeyle adımlarımı durdurmuştum.

Jungkook ile sabaha kadar spor salonunda yatmıştık.

Yeonjun ve takım olayları sinirimi bozmuştu ve bende çözümü sarhoş olmakta aramıştım. O halimde bir de spor salonuna gelmiş orada bulunan Jungkook'a sarmıştım. Gecenin yarısında..

O zamana kadar Jungkook'un neden o saatte orada olduğunu hiç düşünmemiştim. Neden o saatte antrenman yapıyordu ki? Sporu bu kadar mı çok seviyordu?

Merakıma yenik düşerek hızla okula doğru ilerlemeye başlamıştım. Belki de saçmalamıştım. Belki de gerçekten kafamda kurmuştum. Ama yine de görmem gerekiyordu.

Ve yanılmamıştım. Jungkook spor salonuna giriyordu.

Ailesinin onu beklediğini o yüzden de bir an önce evine gitmesi gerektiğini söylemişti.

Niye yalan söylemişti ki?

O okulda kalıyordu. Spor salonunda kalıyordu.

Nedenini bilmiyordum. Ve asla öğrenemeyecektim çünkü bunu bildiğimi ona söyleyemezdim. Ve o ise kendi sırlarını asla açmayacaktı.

SETTER | 𝘵𝘢𝘦𝘬𝘰𝘰𝘬Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin