GÜL KARASI (3)

15.BÖLÜM

Kara iki gündür agzına tek lokma koymamış,perişan vaziyette koltuğa çökmüştü.Uykusuzluk ve yorgunluk onu gitgide harap ediyordu.Tam Gül e kavuşacağı esnada böyle bir olayın olması bunca yılın acısı mıydı yoksa?

-"Oğlum yeter git bi duş al ve kendine gel hemen"

YAğız oğlunu ilk kez böyle görüyordu sanki herşeyden vazgeçmiş gibiydi.Onun bu haline çevresindeki herkes üzülmüştü.Akın ve Elif kızlarının kaçırılmasıyla en az Kara kadar perişan olmuş,Elif kendine gelebilmek için serumla beslenmişti.

Yağız zoraki aldığı duştan sonra biraz daha güç toplamıştı sanki.Tam düğün günü karısını kaçıranın Eser olduğunu anlamamak için müneccim olmaya gerek yoktu.Onu bulduğu zaman yaşamaması için elinden geleni yapacaktı.

Ceketini üzerine geçirdiği sırada telefonu çaldı.Arayanın özel numara olduğunu görünce telefonundaki özel kodu girip telefon numarasını hemen kağıda yazdı.Devlet için uzun yıllar koruma olarak çalışmak böyle gizli bilgilerde çok işe yarıyordu işte.

-"Alo Alo ses versene!!"

KArşıdan gelen sesle dünyası karardı adeta.

-"Ahhh Kara nolur kurtar beni dayanamıyorum"

Kara Gül ün acı dolu haykırışıyla adeta sarsıldı.Ne yapıyordu bu şerefsiz herif kadınına.Neye dayanamıyordu ,yoksa!???

Telefonun hopörlörünün açık olduğunu başından beri anlayan Kara bağırarak:

-"Lan pezevenk ibne kılıklı!! Eğer kadınıma zarar verdiysen ölümlerden ölüm beğen lan!!"

-"Çok yalniş düşünüyosun Karahan.Karın artık senin değil sadece benimde oldu!"

Kara adamın cümlesiyle ağlamaklı şekilde bağırdı.

"Sana inanmıyorum.am.na kodumun piçi.Lan oraya gelim seni 10 kişiye oğlan etmezsem bana da Kara demesinler"

Gül ün ağlamalarıyla telefon yüzüne kapanan Kara evden çıkarken ,Gül ün  adresi telefona mesaj olarak gelmişti bile.Telefonun gps sini açıp babasına haber vererek gaza bastı son gücüyle.

Gül bağlandığı sandalyede yorgunluk ve uykusuzluktan bitap düşmüştü.Birde Eser piskopatının Karaya söylediği yalan onu can evinden vurmuş fakat kocasının "sana inanmıyorum"sözüyle yüreğine su serpilmişti.

-"Bırak beni nolur " dedi sayısını hatırlamadığı bir tekrarla Gül

Eser hemen karşı sandalyesinde oturup:

-"Bu kadar kolay değil Gül.Benimle evlenseydin tüm malın benim olacaktı.Sen hala saplantılı şekilde aşık olduğun o adamı tercih ettin.Ben anlamazdım bu işlerden ama sağolsun arkadaşın aklıma bu fikri soktu ve düğün gününü berbat etti"

Gül duyduklarıyla sarsıldı.Bu iğrenç komployu Eserin aklına sokan Birsen miydi yani ? Doğru ya Yağmur düğünde yanındaydı diğer arkadaşları gibi..Ama Birsen gelmemişti...Anlamalıydı bişeyler karıştırdığını..Kara ya bakışlarıda söyledikleride aklındaydı ama bu kadar ileri gideceğini düşünmemişti.

Kasıklarına yeniden giren ağrıyla yüzünü buruşturdu genç kadın.2 gündür doğru düzgün yemek yememişti ve felaket bir ağrı yine başlamıştı.

Kara depoya benzeyen yere yaklaşınca sinyalin arttığını gördü.Muhtemelen burda tutuyordu Gül ü.Yaklaşınca tek bir araba gördü şaşırdı.Sonrada zaten Eserin Türkiyede tanıdığı mafya falan olmayacağını anladı.Ama bu adam tezgahı nasıl aklına getirmiş onuda düşünmüyor değildi.Sakin adımlarla ilerleyip ruhsatlı silahını belinde oynatarak sıklaştırdı.

Kapalı olan tahta kapıya sert bir tekmeyle vurunca kapı sarsılarak devrildi.İçerden Gül ün çığlığı gelince içeriye dalıp silahını çektiKara fakat içeride kimse yoktu.Ne adamlar,ne de Eserden  bi iz vardı.Korkulu gözlerle kendine bakan sandalyede bağlı olan karısıyla gözgöze geldi.İki kahve göz birleşince Gül ağlmaya başladı.Bulmultu onu sevdiği,kocası..

Kara koşarak Gül ün yüzünü avuçlayıp dudaklarına ,gözüne ,yüzünün her yanına öpücük kondurdu .

-"İyi misin ,bi yerinde bişey yok ya"

Gül başını sallayınca hemen onu çözerek kucağına aldı.Gül daha fazla dayanamayarak bayıldı Karanın kucağında.Kara kızın kendinden geçtiğini görünce deponun etrafına gelen polis otosu ve Yağıza baktı.

-"Baba ben Gülü hastaneye götürüyorum.Kaçmışlar diğerleri.Sizde hastaneye gelirisiniz"

...

Gül kendine geldiğinde avucundaki sert elle irkildi.Kara hemen başucunda sandalyede oturuyordu ve yanında da Birsen vardı.Gül kocaman açılmış gözlerle Karanın arkasındaki Birsen in  yapmacık bi mutlulukla kendisine gülümsediğini  gördü.

Kara uyanan karısının başına öpücük koyup aşk dolu gözlerle ona bakıyordu.

-"Şükürler olsun uyandın güzelim"

-"Bu sürtüğün burda ne işi var Kara!?"