Lee Jeno's POV
ရက်သတ္တပတ်မှာ ကျောင်းဖွင့်ရက်တွေ တဖန်
အလှည့်ကျလာတိုင်း ငြီးငြူတတ်ကြတဲ့ ကျောင်းသားတွေထဲ ကျွန်တော်မပါဘူး။
ကျွန်တော့်အတွက်တော့ ကျောင်းဖွင့်ရက်တွေဟာလည်း ပျော်ရွှင်စရာပါပဲ။
" အ "
နှဖူးထက်ဆီက နာကျင်မှုတွေ ပျောက်ကင်းသွားအောင် လက်နဲ့ ခပ်မြန်မြန် ချေပွတ်လိုက်တယ်။
" Lee Haechan .. "
" အမြင်ကပ်လို့ ခေါက်တာ။ Huang Renjunက သူ့ဘာသာသူ ငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်ပြီး YangYangနဲ့ စကားပြောနေရင်းလည်း ပြုံးပြုံးကြီးထိုင်ကြည့်နေတာပဲလား "
" မင်းက အချစ်ကိုမှ မခံစားတတ်တာ Lee Haechanရဲ့ "
" ဟုတ်ပါပြီ။ မင်းပဲခံစားနေပါ အဲ့ဒီအချစ်ကို။ Huang Renjunကလည်း အူကြောင်ကြောင်နဲ့။ ဒီလောက် နှစ်ပေါင်းများစွာ သူ့ကိုပဲကြည့်နေတဲ့ လူအကောင်လိုက်ကြီးကို နည်းနည်းတောင်မရိပ်မိဘူးလား "
Haechan ရဲ့မှတ်ချက်အတွက် ကျန်တော့်မှာ ခွန်းတုံ့ပြန်စရာ စကားမရှိတာကြောင့် ပခုံးပဲတွန့်ပြလိုက်တယ်။
" ဒါနဲ့ သန်ဘက်ခါဆို ကျောင်းမှာစုံညီပွဲတော် ရှိတယ်တဲ့နော် "
" ဘာလုပ်ရမှာလဲ "
" သွားမှာလားလို့ "
" Renjunကို မေးလိုက်ဦးမယ် "
" အေးပါကွာ။ မေးမိတဲ့ငါပဲ မှားတာပါ "
●
ကျောင်းမုန့်စျေးတန်းမှာ မတွေ့မိတဲ့ Renjunက ခေါင်မိုးထပ်မှာလည်း ရှိမနေပြန်။
တစ်နေရာမှာ ရပ်တန့်သွားလိုက် ၊ ခပ်မြန်မြန် ပြန်လှုပ်ရှားသွားလာလိုက် ဖြစ်နေတဲ့ ခြေလှမ်းတွေကြောင့် လူတောင် မောပန်းလာသလို။
စာကြည့်တိုက်မှာလည်း မမြင်မိလို့ ပြန်ဆင်းမယ်အလုပ်မှာ အမြင်အာရုံထဲ ဖြတ်ခနဲပြေးသွားတဲ့အရိပ်လေးတစ်ခု။
တံခါးကို တွန်းဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ အမှန်တကယ်ပဲ ကျွန်တော် ရှာဖွေနေတဲ့သူဖြစ်နေခဲ့တယ်။
YOU ARE READING
Can I Call You Mine ? (Completed )
Fanfictionမင်းကို ငါ့ချစ်သူအဖြစ် သတ်မှတ်ခွင့်ရှိမလား။ မင္းကို ငါ့ခ်စ္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္ခြင့္ရွိမလား။
