Huang Renjun's POV
" နင့်ကိုအမြဲ သဘောတကျနဲ့ကြည့်နေတတ်တဲ့ မျက်ဝန်းတစ်စုံကို ပြန်လှည့်ကြည့်ပေးလိုက်ဦး "
Haru ရဲ့ စကားတွေကို တဖန်ပြန်ကြားယောင်ရင်း စဥ်းစားခန်းဖွင့်ဖြစ်တယ်။
" Renjun "
ဘေးမှာ လာထိုင်တဲ့ YangYangကို စိတ်မပါလက်မပါနဲ့ ကြည့်လိုက်တော့ စာတစ်စောင် ကမ်းပေးလာတယ်။
" ဘာကြီးလဲ "
" Kim Sung ပေးခိုင်းလိုက်တာ "
" မင်းကိုမုန့်ကျွေးလို့မလား။ မုန့်စားရတာနဲ့ပဲ အောင်သွယ်တော် လုပ်နေတယ် "
Haru ကျောင်းထွက်ပြီးသွားတာနဲ့ တစ်ပြိုင်နက် အရင်ကလို စာတွေ ၊ ချောကလတ်တွေ ပြန်လက်ခံရရှိလာပြန်တဲ့ ကျွန်တော့်ကို ဘာတွေများ သည်လောက်တောင် သဘောကျကြတာလဲ လို့တောင် တွေးယူရတယ်။
" ဒါနဲ့ Kim Sung ဆိုတာ ဘယ်အခန်းကမိန်းကလေးလဲ YangYang "
" မိန်းကလေးမဟုတ်ဘူးကွ။ ယောကျ်ားလေး "
" ဘာ .. ယောကျ်ားလေး ။ ဒီစာက ငါ့ကိုပေးတာရော ဟုတ်ရဲ့လား "
" ယောကျာ်းလေး အချင်းချင်း သဘောကျလို့မရဘူးလား "
Haru ပြောတဲ့သူက သည်တစ်ယောက်များဖြစ်နေတာလား။
" အဲ့ဒီလိုလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ မသိဘူး ငါ ခေါင်းကိုက်နေတယ်။ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် မုန့်စားရတိုင်း ဒီစာတွေ မယူလာခဲ့နဲ့တော့ နောက်တစ်ခါ "
" အောင်မယ်လေး ကြီးကြီးကျယ်ကျယ်။ ငါက ကူညီပေးနေတာကို "
ခေါင်းနောက်ဘက်ကနေ ခပ်ဖွဖွရိုက်လိုက်ပေမယ့် ရုတ်တရတ်ကြောင့် မှောက်သွားတဲ့ ခေါင်းဟာ စားပွဲခုံနဲ့ တိုက်မိတော့မလို။
သို့သော်ငြား ခံစားလိုက်ရတဲ့ အထိအတွေ့ဟာ နာကျင်မှုလည်း မဟုတ်နေပြန်ဘူး။
ပိတ်ထားတဲ့ မျက်လုံးတို့ကိုဖွင့်လိုက်တော့ နဖူးရှေ့မှာ ကာပေးတဲ့ လက်ဖဝါးတစ်ဖက်။
" နာသွားလား Renjun "
" Lee Jeno ရေ မကဲပြပါနဲ့နော်။ ငါ ရိုက်လိုက်တာ ဖြည်းဖြည်းလေး "
YOU ARE READING
Can I Call You Mine ? (Completed )
Fanfictionမင်းကို ငါ့ချစ်သူအဖြစ် သတ်မှတ်ခွင့်ရှိမလား။ မင္းကို ငါ့ခ်စ္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္ခြင့္ရွိမလား။
