Part - 13

458 51 18
                                    

Huang Renjun's POV

​ဆေးရုံထဲကို ​ပြေးလွှားရင်းဝင်လာတာ​ကြောင့် ဥဒဟိုသွားလာလှုပ်ရှား​နေကြတဲ့သူ​တွေက ထူးဆန်း​ထွေလာတစ်ခုလို ကျွန်​တော့်ကို ဝိုင်းကြည့်​နေကြတယ်။

​ပါးပြင်ကိုဖြတ်​ကျော်ပြီး စီးဆင်းလာတဲ့မျက်ရည်​တွေကို မသုတ်နိုင်​သေးတဲ့ကျွန်​တော်ဟာ ကမ္ဘာပျက်​နေသလိုပဲ။

" ဘာအလိုရှိလို့လဲ  "

" Jeno .. Lee Jeno "

" မ​နေ့က ကားအက်ဆီးဒင့်​ကြောင့်​ရောက်လာတဲ့လူနာလား .. အထူးကြပ်မတ်ကုသ​ဆောင်က​နေ အခန်းနံပါတ် ၁၀၃ကို​ရောက်သွားပြီ "

ယိုင်လဲ​တော့မလိုဖြစ်​နေတဲ့ ​ခြေ​ထောက်အစုံဟာ အခန်းရှေ့မှာ ရပ်တန့်သွားတယ်။

မှန်တံခါး​က​နေ အထဲကို ​ဖောက်ထွင်းမြင်​နေရတယ်။

ငိုယို​နေတဲ့ Jeno မိဘ​တွေ ၊ ကျွန်​တော့်မိဘ​တွေ ၊ Lee Haechan ..

ည၁၁နာရီ​လောက်မှာ ​မေ​မေတို့ ​ဖုန်းဆက်​ပြောလာတဲ့ သတင်းဟာ ကျွန်​​တော့်ရင်ကို ဓါးနဲ့ခွဲချလိုက်သလိုပဲ။

" Jeno ကားတိုက်ခံရတယ်" တဲ့လေ။

တစ်ကိုယ်လုံးမှာရှိတဲ့ အား​တွေဆုတ်ယုတ်သွားကုန်သလို ဖြစ်​နေတဲ့ ကျွန်​တော် မှန်တံခါးကို တွန်းဖွင့်လိုက်တယ်။

ခုတင်​ပေါ်မှာ လဲ​လှောင်းနေတဲ့ Jeno ...

ဒါဟာ အိမ်မက်ဆိုးတစ်ခုဖြစ်ပါ​စေ လို့ဆု​တောင်း​နေမိတဲ့ ကျွန်​​တော့်ဆု​တောင်း​တွေ မပြည့်ဝလာခဲ့ဘူး။

" Renjun​​လေး လာပြီ။ Renjun​လေး​ရေ .. အန်တီ့သား​​လေး ..ကိုကြည့်ပါဦး "

ကျွန်​​​​တော့်ကို ​ပွေ့ဖက်ရင်း ငို​နေတဲ့ အန်တီ့ကို ဘယ်လိုနှစ်သိမ့်ရမှာလဲ ကျွန်​တော်မသိဘူး။

" ခွဲစိတ်မှု​အောင်မြင်​ပေမယ့် မ​နေ့ကတစ်ညလုံး​စောင့်​နေခဲ့တာ ဒီ​နေ့​နေ့လယ် ..အခုအချိန်အထိ သတိမရလာ​သေးဘူး။ ဒီပုံစံအတိုင်းဆိုJeno​လေးက ကိုမာဝင်သွား​တော့မှာတဲ့ "

ဒဏ်ရာတစ်ခုအတွက်ချုပ်ထားရတဲ့ ချုပ်ရိုး​တွေအကုန် ပြုတ်ထွက်သွားကြသလို ...

Can I Call You Mine ? (Completed )Where stories live. Discover now