Part - 15

518 52 21
                                    

Huang Renjun's POV

မြင့်တက်​နေ​တဲ့ အဖျားဒဏ်​ကြောင့် နိုးထလာခဲ့ပြန်ပြီ။

ဖျားနာ​နေတာ​ကြောင့် ကျွန်​တော်ချစ်တဲ့သူကို မ​တွေ့ရတာ ၂ရက်​တောင်ရှိသွားပြီ။

Jeno ဟာ ကျွန်​တော် ဖျား​နာ​နေရင် သိပ်စိတ်ပူ​ပေးပြီး ဂရုစိုက်​ပေးတတ်တယ်။

ဘာလို့ သည်​လောက်ထိ စိတ်ပူ​ပေးခဲ့လဲဆိုတဲ့ ​မေးခွန်းအတွက်တော့ သူငယ်ချင်းအဆင့်ကို ​ကျော်လွန်ပြီး ကျွန်​​တော် မ​တွေးခဲ့ဖူးဘူး။

ကျွန်​​တော့်ကို သည်းခံပြီး ချစ်ခဲ့တဲ့ Jenoက သိပ်ကို အံ့အားသင့်စရာ မ​ကောင်းဘူးလား။

အချိန်အခါမဟုတ် မြည်ဟီး​နေတဲ့ဖုန်း​ကြောင့် လွမ်းစိတ်နဲ့ကျလာတဲ့ မျက်ရည်တို့ကို လက်ဖမိုးနဲ့ သုတ်လိုက်တယ်။

ဖုန်းမျက်နှာပြင်​ထက်က နံပါတ်ဟာ သူနာပြုအစ်ကိုရဲ့ ဖုန်းနံပါတ်ဖြစ်​နေတယ်။

" ဟယ်လို အစ်ကို ဘာဖြစ်လို့လဲ "

ပြတ်ပြတ်သားသားမကြားရတဲ့ အသံဟာ ဖုန်းလိုင်း​ကြောင့်လား ၊ ကာယကံရှင်​ကြောင့်လား မသဲကွဲဘူး။

" ဟယ်လို အစ်ကို ဘာ​ပြော​နေတာလဲ.. မကြားရဘူး"

" မင်းလွမ်း​နေတဲ့သူ ..သတိရလာပြီ Renjun "

လွတ်ကျသွားတဲ့ ဖုန်း​လေးကို အလျင်အမြန်ပြန်ကိုင်လိုက်တယ်။

" တကယ်.. တကယ်လားဟင် အစ်ကို "

ပါးပြင်​ပေါ်ကျဆင်းလာပြန်တဲ့ မျက်ရည်ကြည်​တွေဟာ ​ပျော်ရွှင်မှု​ကြောင့် ကျဆင်းရတဲ့ မျက်ရည်​တွေဖြစ်ခွင့်ရပြီလား။

" မြန်မြန် ​ဆေးရုံကိုလာခဲ့ Renjun "

အဖျားဒဏ်ကို အံတုရင်း အလျင်အမြန်ထပြီး ကျွန်​​တော်ပြေးထွက်လာလိုက်တယ်။

မငြိမ်မသက်ဖြစ်​နေတဲ့ နှလုံးခုန်သံ​တွေကို ကျွန်​​တော်မထိန်းချုပ်နိုင်​သေးဘူး။

သူ .. တကယ်ပဲ ပြန်လာပြီလား။

​ဆေးရုံထဲကို အ​ပြေးအလွှားဝင်သွားလိုက်တယ်။

ကျွန်​​တော် လွန်ခဲ့တဲ့ ၁နှစ်ကလည်း သည်လို ဝရုန်းသုန်းကားဝင်သွားခဲ့ဖူးတယ်။

Can I Call You Mine ? (Completed )Where stories live. Discover now