WE'RE UNPREDICATBLE // MICHAEL CLIFFORD

14. het telefoontje

"pick you up if you fall to pieces'

Luna’s p.o.v

Ik verveel me dood. We zitten hier nu al een uur doodstil. Ik heb mijn gsm tenminste nog en ik kan naar muziek luisteren en zo. Bij Michael was het niet zo. Ik denk dat ze zijn gsm hebben afgepakt voor ze hem in de tent smeten. Ik zucht voor de zoveelste keer. Ik geef het op. Mijn rug doet teveel pijn. Voorzichtig draai ik me om en ga op mijn matras liggen. Michael zit nog altijd met zijn rug naar me toe. Ik heb geen idee waarom de jongens en Celien dit geprobeerd hebben. Ik bedoel, ze weten nu toch zelf ook wel dat we niet gaan praten. Ik ben zo kwaad op Michael. Nee, ik ben niet kwaad. Ik ben gekwetst. Het voelt alsof hij, toen hij haar kuste, een stuk uit mijn hart heeft gescheurd.

We zitten hier nu al twee uur… Ik hoor dat Cal en Luke weg zijn, maar we kennen er toch niet uit want er zit een slot aan onze tent vast die ons hierbinnen houdt. Ik begin echt honger te krijgen en ik weet dat Mikey ook honger heeft, want zijn maag heeft al een paar keer geknord. Alle spelletjes en liedjes op mijn gsm ben ik kotsbeu. Opeens begint mijn telefoon te rinkelen. Verbaasd kijk ik naar het scherm. Het is Finn. Waarom zou hij nu bellen? Hij zit buiten. Hij kan ook gewoon zijn lui gat opheffen en naar ons komen. “Ja Finn, wat is er?” Ik hoor hem aan de andere kant van de telefoon haastig praten. “Luna je moet je telefoon op speaker zetten. Het is heel belangrijk en zeg geen woord meer. Luister gewoon.” Wantrouwig zet ik hem op speaker. “Michael?” vraagt Finn “Ik weet dat je me kunt horen. Je moet luisteren, goed luisteren. Jullie zijn allebei koppige dikhoofden.” Een verontwaardigt kreetje verlaat mijn mond, maar Finn maant me tot stilte. Michael heeft zich omgedraaid, maar we werpen elkaar nog altijd kwade blikken toe. Ik geef toe, eigenlijk mis ik hem echt hard. Het is minstens vierentwintig  uur geleden sinds ik hem heb aangeraakt. Je wilt niet weten hoe frustrerend dat is.

Ik hoor Finn over kiezelstenen lopen naar God-weet-waar. Ik trek mijn knieën op en leg mijn telefoon voor me. Ik slaak een diepe zucht en wacht. Even later hoor ik stemmen. Ik weet dat Finn zijn telefoon niet meer tegen zijn oor houdt omdat de stemmen onduidelijker klinken, maar je kan ze nog verstaan. Ik trek mijn wenkbrauw op, of toch ik frons, als ik Chloés stem hoor. Waarom is hij bij haar?

“Chloe, we moeten eens praten.” Ik hoor Chloé een nep verbaasde stem opzetten. “Waarom? Ik weet helemaal van niets?” Ik frons nog meer. Hoe dom kan je zijn. Zeggen dat je van niets weet terwijl Finn nog niet eens iets heeft gezegd. Ze laat zo duidelijk merken dat ze wel van iets weet. “Ik weet niet of je het weet maar jij, mijn vriendin, heb gisteren Michael, Luna’s vriend gekust.” Ik hoor haar verontwaardigt naar adem happen en mijn hart breekt opnieuw in duizenden scherven wanneer ze zegt.

 “Hij heeft mij gekust en niet omgekeerd.”

“En weet je toevallig waarom hij dat gedaan zou hebben?”

“Geen idee. Ik bedoel, ik ben mooi. Misschien daarom. Misschien vond hij me leuker dan die stomme hoer.”

“Wat ben jij een stom kreng. Luna is geen hoer en dat weet je best. Ze is al drie jaar samen met Michael en dan kom jij hun hele relatie kapotmaken. Je weet toch dat het nu uit is hé tussen ons twee.”

Ik hoor de woede in Chloés stem wanneer ze zegt.

“Ga je gang, loop maar terug naar je lieve vriendinnetje die je gewoon neuk wanneer je maar wil. Ik heb tenminste respect voor mezelf. Daar kan zij nog wat van leren.”

Finn stoot een humorloos lachje uit. “Jij, respect voor jezelf. In welke droomwereld leef jij eigenlijk. Denk je nu serieus dat ik niet weet wat je gedaan hebt?”

Verbaasd kijken Michael en ik op. Snel wend ik mijn blik weer af, maar ik voel dat zijn ogen op me blijven rusten. “Je hebt aan Michael verteld dat ik iets met Luna heb achter zijn rug. Dat wel elkaar stiekem, achter zijn rug zagen. Jij bent zo hypocriet. Denken dat je zelf zo perfect bent, maar het enige wat je doet is je vrienden verraden, je lief bedriegen en mensen uit elkaar drijven. Jij weet even goed als ik dat Luna en ik gewoon super goede vrienden zijn. Oké we hebben vroeger een relatie gehad, maar dat is over. Heb jij ook maar enig idee van hoeveel schade je hebt aangericht alleen al in deze week.”

Mijn ogen worden groot. Ze heeft wat? “Je wist dat Michael kwaad was van die mond op mond beademing en je hebt zijn gevoelens gebruikt om hem zo ver te krijgen je te kussen. Mensen doen stomme dingen uit jaloezie. Ik kan het weten.” Ik denk terug aan het moment dat Finn en ik net uit elkaar waren en dat hij nog geen drie uur later al een ander voor mijn neus stond te kussen met Ine. Waarop ik zijn beste vriend Aaron ben beginnen kussen. Ik weet hoe het is om jaloers te zijn en iemand willen terugpakken.

“Ah lieverd, jij bent echt dom hé; Denk je nu serieus dat hij jou zou geloven. Hij gelooft alles wat ik tegen hem zeg. Ik beloof je dat hij nooit te weten zal komen dat het allemaal één grote leugen was. Hij zal denken dat jij zijn vriendin voor zijn neus heb weggekaapt en hij wal jullie haten.” Ik kijk op naar Michael en hij kijk me verbaasd en schuldig aan. Zijn gezicht vertrekt  en hij kijkt walgend naar de telefoon. Ik denk dat ik begin te begrijpen waarom hij het heeft gedaan. Hij wordt redelijk snel jaloers. Wanneer hij me gezien moet hebben met Finn, zal hij wel het idee gehad hebben dat dat een bevestiging was op wat Chloé zei.

“Je bent een afschuwelijk mens weet je dat. Er is alleen één ding dat ik nog niet begrijp. Wat heeft hem ertoe gebracht dat hij je kuste. Gewoon vertellen dat we stiekem samen zijn kan niet de enige reden zijn.”

“Laten we zeggen dat jullie hebben meegeholpen. Net toen we de hoek omkwamen stonden jullie daar te knuffelen. Vanuit toen ze naar je opkeek leek het alsof je haar kuste en toen giechelde dat stomme lachje van haar. Niet zo moeilijk. Ik moest niet eens iets doen.”

 Ik kijk op naar Michael. Was het echt zo gegaan. Dacht hij dat ik Finn aan het kussen waren voor zijn neus. Ik kijk hem aan en zie in zijn ogen dat hij haar echt geloofde, maar ik zie ook hoe dom hij zich nu voelt.

“Luna en Michael?” Ik hoor Finn opeens door de telefoon tegen ons praten. Op de achtergrond hapt Chloé verschrikt naar adem. “Shit.” Hoor ik haar zeggen. “Ik hoop dat jullie nu met elkaar praten. Jullie passen perfect bij elkaar, dus verpest het nu niet door koppig te doen.  Michael, Ik en Luna hebben iets meer dan drie jaar geleden iets gehad, maar dat is over. Ze is mijn beste vriendin en ik hou van haar, maar niet op die manier. Luna, Michael houdt van je en werd gewoon gemanipuleerd door dit kreng hier. Ik zie jullie morgen.” En toen hing hij op.