WE'RE UNPREDICATBLE // MICHAEL CLIFFORD

22. Bekenning

'Hey we're taking on the world'

Luna's p.o.v

Nee, zo mag hij het niet te weten komen. Dat verdienen ze niet. Ik wil nog schreeuwen om hen te waarschuwen of de aandacht van hen af te leiden, maar het is al te laat. Met open ogen staart Finn naar zijn tot dan toe hetero vriend die de vier jaar oudere drummer van een wereldberoemde band zit te kussen. Hij hapt naar lucht en wanneer de twee jongens dat horen vliegen ze, als door een wesp gestoken, uit elkaar. Ze horen weg te lopen. Zo gaat het spel, maar ze blijven als versteend zitten. "Kom Luna, laten we ze helpen." Calum pakt mijn arm en trekt me recht. Arm in arm lopen we voorzichtig op Finn af. Dit moet rot zijn voor hem. Niet wetend dat zijn beste vriend sinds de kleuterklas, verliefd is op een jongen. Ik leg een hand op zijn schouder. Nog steeds verdwaasd draait hij zich naar me om. "Misschien moeten we eens naar de kampplaats gaan en daar praten." Zeg ik zacht tegen hem. Finn knikt lichtjes en ik sla een arm rond zijn middel om hem zo naar de kampplaats te leiden. Cal loopt op Aaron en Ashton af om hen ook daarheen te brengen. "Heb je de anderen al gevonden?" Hij knikt. "Zijn ze al op de kampplaats?" Weer is een knikje het enige antwoord dat ik krijg. Na een minuut doodse stilte vraagt Finn met een zachte stem "Wist jij het." Ik sla mijn ogen neer en trek hem wat dichter tegen me aan. "Eh ja. Ik wist het al twee dagen geleden." En het is niet dat ze het goed kunnen verbergen, voeg ik er in mijn hoofd aan toe.  Wanneer ik de gekwetste blik in zijn ogen zie weet ik dat Aaron het had moeten vertellen. Wanneer we aankomen op de kamp plek zie ik dat iedereen zich goed vermaakt. Michael en Luke zitten ontspannen te praten terwijl ze een biertje drinken. Ine is Celien's haar aan het vlechten en allemaal hebben ze een gelukkige glimlach op hun gezicht. Michael kijkt op en komt vrolijk op me af, maar wanneer hij mijn gezicht ziet en dat van Finn vervaagt zijn lach. "Alles oké?" Ik zucht en wijs naar de plek waar Ash en Aaron hand in hand lopen met Cal aan hun zijde. Aaron kijkt met en paniekerige blik naar Finn en ik krijg medelijden met die jongen. Hij is gewoon bang. "Oh." Zegt Michael alleen maar. "Jij wist het ook?" Mikey aarzelt even. "Ik had een vermoeden." Wanhopig kijkt hij naar de rest. "Ik en Celien hebben hun hand in hand zien lopen op de kermis." Zegt Luke. Ine kijkt op, maar wend dan snel haar blik weer af wanneer haar ogen die van Finn ontmoeten. Ze doet alsof ze zich heel hard concentreert op het vlechten van Celien's haar, maar uiteindelijk kijkt ze hem aan. "Ik zag dat ze veel met elkaar omgingen, maar was het niet zeker. Dat was ik pas toen ik ze zag kussen op het feestje, maar ze zijn schattig" Fluistert ze. "Iedereen wist het behalve ik." Hij haalt een hand door zijn blonde haar. "Ik ben zijn beste vriend." Hij ploft neer op de grond en Mikey komt naar me toe. Hij neemt mijn gezicht tussen zijn handen en drukt een zacht kusje op mijn lippen. "En? Wat denk je ervan." Mijn gezicht staat verdrietig. "Ik weet het niet. Aaron had het al veel eerder moeten vertellen. Finn is echt gekwetst." Ik kijk naar Aaron die zenuwachtig heen en weer staat te draaien. Eindelijk opent hij zijn mond. "Finn, kunnen we even praten? Alleen." Ik zie Finns gezicht verstrakken, maar hij staat toch op. Zonder te wachten loopt hij naar het meer en Aaron loopt gewoon achter hem aan. Ik hoop dat dit gesprek goed gaat en aan Ash' gezicht te zien ben ik niet de enige. 

Aarons p.o.v

Finn ziet er kwaad, maar ook gekwetst uit. De laatste keer dat hij er zo uitzag is zijn relatie erdoor stukgelopen. Ja, ik heb het over Luna. Dit kan alleen maar slacht aflopen. De maan weerspiegelt op het meertje. Ik houd halt aan de plek waar het gras in zand overgaat. Een eindje verder loopt Finn heen en weer. Ik kom wat dichter en hij draait zich mijn kant uit. "Was je van plan het ooit aan me te vertellen? Ik bedoel, iedereen weet het behalve ik, je beste vriend?" Ik staar woordeloos naar Finn. Er is een reden waarom ik het niet tegen hem heb verteld. "Ik heb je al die jaren alles toevertrouwd, maar een van de belangrijkste dingen in je leven houd je voor me verborgen?" Opeens voel ik de dam breken waarachter ik al mijn emoties al die tijd had opgekropt. "Oh ja Finn? Jij hebt me alles toevertrouwd? Daar geloof ik geen woord van. En heb je wel al eens nagedacht waarom ik het niet heb verteld? Misschien wilde ik niet dat mijn beste vriend me ging verafschuwen omdat ik ook op jongens val. Misschien wist ik dat je zo ging reageren en probeerde ik dat uit te stellen. Heb je er al eens aan gedacht hoe het voor mij was om dat te weten te komen?" Hij kijkt me met een verwarde, maar nog steeds gekwetste blik aan. "Maar dat meisje dan? Waar je al maanden een crush op hebt?" Ik trek mijn wenkbrauw op. "Je weet wel, Ashley. Je kon niet stoppen over hoe mooie ogen ze had en haar schattige korte krullen en ze speelde dr.... Oh." Verslagen gaat hij op de grond zitten. Ik weet het, ik had het moeten zeggen. "Ben je niet kwaad op me." Hij kijkt op. "Omdat je homo bent? Nee. Omdat je loog en het verzweeg? Ja." Gefrustreerd sla ik tegen een boom. "Denk je dat het makkelijk was. Ik date met dat meisje eh... Anna toen ik ontdekte dat ik Ash leuk vond op die manier. Ik zag een stuk waarin hij drumde en mijn hart sloeg een slag over. Ik dacht dat het gewoon toeval was, maar ik was aan het huilen toen het bekend werd dat hij een vriendin had omdat ik besefte dat ik hem voor mij alleen wilde. Denk je dat dat gemakkelijk is om mee om te gaan?"  Finn zucht en staat weer op. Hij legt zijn hand op mijn schouder. Ik draai mijn hoofd in zijn richting. "Hoe denk je dat het voor mij is om op jou en Ash in te lopen terwijl jullie aan het kussen waren. Ik had geen idee. Als je het me gewoon had verteld. Oké ik ging geschrokken zijn, maar ik zou je nooit kunnen haten." Er vormen tranen in mijn ogen. Het is gewoon niet eerlijk. Mijn beste vriend accepteert me gewoon zoals ik ben en ik heb het al die tijd voor hem verborgen gehouden. "Het spijt me echt." Een traan rolt over mijn wang. Hij heeft me een knuffel en we lopen terug naar de kamp plek. "Ik ben nog altijd rot kwaad op je Aaron, maar ik vergeef het je." Ik grijns en geef hem een stomp. "Ik vergeef je ook voor het feit dat je me niet hebt verteld dat je echt van Luna hield en dat nog altijd doet. Ik ken je." Hij blijft verrast staan, maar ik wandel rustig door naar de kamp plek. En nu ga ik Ash voor iedereens neus kussen.

———————————————————————————————————————————————-

Dankjewel voor de 3K lezers op unpredictable en de bijna 13K op sweet dreams. Ik hou zoveel van jullie! Ik ben twee dagen geleden naar 5sos concert geweest en ben er nog altijd niet goed van. Liefde voor jullie <3 bye