WE'RE UNPREDICATBLE // MICHAEL CLIFFORD

27. spinn the bottle

'Earthquakes won't wait for another day 

Don't say I know I never said itI never said it, oh 

One day we can make it out alive'

Luna's p.o.v

We zijn met z'n allen een strandwandeling aan het maken en ik moet toegeven. Het strand hier is prachtig. Ik zit op Calum zijn rug. Vrolijk heen en weer lopend draagt hij me rond over het zachte zand. Ik lach luid wanneer zijn voet uitglijd en we allebei in het zachte zand belanden. De wind waait mijn haar voor mijn ogen waardoor ik niet zie dat Mikey zich bukt. Ik schrik wanneer ik zijn twee armen me optillen zoals een bruidegom zijn bruid draagt. Hij glimlach een ondeugend lachje naar me. We horen Luke Calum recht helpen. Ashton en Aaron zitten helemaal lovely dovely te doen. Finn en Celien hebben zo te zien een uitvoerig gesprek en ik lig in de armen van de jongen waarvan ik het meest houdt in deze hele wereld.

"Oooh kijk daar." Calum wijst opgewonden naar een grote groep lachende mensen die in een cirkel naast een kampvuur zitten. De zon is onder en het kampvuur knettert uitnodigend. Met een verlangende blik kijkt Cal ons aan. "Gaan we alsjeblieft bij ze gaan zitten? Ik denk dat ze spinn the bottle aan het spelen zijn." Mijn gezicht vertrekt van afschuw. Dat is een grappig spel als je zat of single bent, anders is het niet zo fun. Maar Finn schaarde zich aan Calums kant en uiteindelijk hadden de anderen er ook geen bezwaren tegen dus groetten we de vrolijke bende, die inderdaad spinn the bottle aan het spelen was, en zetten ons tussen de mensen in. Ik grinnik. Volgens mij is dit één van Calums pogingen om aan een vriendin te krijgen.

We zijn met veel dus er is maar een heel kleine kans dat die fles op mij gericht wordt. Ik voel hoe Mikey zijn arm rond mijn heup slaat en me dichter tegen zich aan trekt. We kijken een tijdje geamuseerd naar hoe vreemde mensen elkaar kussen. Ik richt mijn blik op Calum die met een meisje zit te praten. Haar haar heeft een donkere kleur en haar ogen zijn helderblauw. Ik lach als ik zie dat Cal enkele centimeters dichterbijschuift.

Maar dan begint het interessant te worden. Het is Aarons beurt om de fles te draaien en hij landt op een knappe blondine met bambi ogen en een veel te grote decolleté. Met tegenzin kruipt hij in haar richting wanneer hij me een schok naar achter wordt gerukt. Iedereen schrikt en kijkt met lichte verbazing toe hoe Ashton Aaron beschermend in zijn armen neemt en overduidelijk zijn tong in Aarons mond steekt. Het is een afschuwelijk en tegelijk zeer schattig uitzicht. Wanneer Ash klaar was met Aarons gezicht schoon te likken grijst hij verontschuldigend naar de teleurgestelde blondine.

Wanneer Celien aan de beurt is kust ze vluchtig een jongen met zachte bruine ogen en halflang blond haar. Beschaamd kruipt ze terug naar haar plek waar Luke haar bezitterig tegen zich aan trekt en met een vuile blik naar de jongen kijkt. Even later kust hij Celien recht op de mond terwijl hij een overduidelijke blik naar de jongen zendt. Dit is mijn meisje lijken zijn ogen te zeggen. Zo gaat het spel nog even door en hoe langer ze spelen, hoe meer Michael gaat verzitten. Een zachte grinnik ontsnapt mijn mond en hij kijkt me verontschuldigend aan. "Er is een cafeetje niet ver hiervandaan. Op de dijk vijf minuutjes wandelen. Hup hup hup." Zeg ik tegen Michael. Hij springt recht en drukt een snelle kus op mijn lippen voor hij wegloopt. "Volgende keer zal ik thuis gaan!" belooft hij me nog voor hij wegrent. Soms heb ik medelijden met z'n kleine blaas.

We zijn nu al een halfuur bezig met dit spel en ik ben nog altijd niet aan de beurt geweest. Calum heeft het overduidelijk wel naar zijn zin en heeft al twee meisjes en een jongen mogen kussen. Ik denk dat ik me stiekem ga verstoppen als ik moet. Ik babbel een beetje met Ash tot het moment waarop ik iemand voel kijken naar me. Wanneer ik me omdraai zie ik dat alle ogen van de hele cirkel op mij zijn gericht. Ik kijk vragend naar hen terug tot mijn blik op de fles beland. Hij is mijn kant opgericht. Ik zoek naar de persoon die gedraaid heeft en de moed zakt me in de schoenen als ik zie dat het Finn is die nog met z'n hand half uitgestoken naar de fles verbaasd naar me opkijkt.

Alle mensen in de kring beginnen zachtjes 'kussen' te roepen en ik kijk paniekerig in het rond. Ik wil wegvluchten, maar het meisje naast me heeft mijn arm al vast zodat ik niet weg kan lopen. Onzeker komt Finn voor me zitten. In zijn zilver-blauwe ogen zie ik iets van spijt vermengd met een uitdrukking die ik niet kan plaatsen. "Kom op Luna, het is maat een kus. Het is geen big deal tot je er een big deal van maakt en dat ben jij nu aan het doen. " Ik schud mijn hoofd. "Finn, ik heb Mikey. Ik wil niet dat..." Hij onderbreekt me midden in mijn zin. "Mikey heeft ermee ingestemd dat we dit spel speelden, dus hier moet hij ook geen probleem mee hebben." Maar het is omdat jij het bent Finn, jullie vriendschap is nog niet sterk genoeg hiervoor, denk ik bij mezelf. Ik sla mijn ogen neer, maar stem dan toch, al is het onwillig, in. 

Finn haalt diep adem en haalt een hand door zijn warrige blonde haar. Hij fluistert zo zacht dat alleen ik het kan horen. "Ik wilde ook niet dat het zo zou gaan Luna, maar leg je er even bij neer en ontspan. Ik kus niet graag gestresseerde meisjes." Een zachte zucht verlaat mijn mond en ik knik zacht. "Oké, ik kan het wel." Achter ons hoor ik nog altijd de mensen die steeds luider en luider 'kussen' zijn gaan roepen. Ik haal diep adem en sluit mijn ogen. Ik voel hoe hij zijn hand op mijn wang legt en naar me toe buigt. Vlak voor zijn lippen de mijne raken fluistert hij: "Het spijt me, van alles." En dan voel ik zijn lippen zacht langst de mijne strijken. Dit voelt niet juist, maar Finn heeft gelijk. Ik stel me aan. Dan drukt hij zijn lippen op de mijne. Hij kust me met zo veel passie dat ik voel dat er meer achter ligt. Het is net alsof hij me nooit meer zal zien. Zo veel liefde ligt er in de kus. Wanneer hij zich wegtrekt staar ik hem met een blik vol verbazing aan. Hij aait met zijn duim nog eens over mijn wang en gaat dan snel terug naar zijn plaats.

Het meisje naast me glimlacht iets te geheimzinnig naar mijn zin. Wanneer Michael terugkomt, wil hij terug naast me komen zitten, maar iedereen voelt hoe de sfeer veranderd is na die kus. Ik zie Calum naar me kijken met een ongeruste blik. Luke staat op en zegt tegen Michael dat we beter terug kunnen gaan omdat het al laat is. Michael voelt dat er iets niet helemaal juist is, maar als hij erom vraagt wimpel ik hem af met het flauwe excuus dat iedereen moe is en dat het niet meer leuk was.

Thuisgekomen wil ik het liefst meteen in m'n bed kruipen en alles vergeten wat net is gebeurt. Ik moet het vertellen. Ik draai me om naar Mikey, die me dicht tegen zich aan drukt. "Heb je zin om morgen eens gewoon iets samen te gaan doen. We hebben al lang geen alleen tijd meer gehad. Ik wil je gewoon even voor me alleen." Ik knik zacht tegen zijn borst. Ik kan het nog niet zeggen. Niet nu hij zo lief en knuffelig is. Ik wil zijn stemming niet verpesten.

"En de verdeling van vanavond is. Ik en Luke, Celien en Michael, Calum en Aaron en Luna en Finn." Ik wil protesteren, maar besef dan dat dat te veel zou opvallen dus ik houd mijn mond en knik. Ik ben niet kwaad op Finn. ik ben kwaad op de situatie waartoe ik gedwongen werd. Calum komt me goedenacht zeggen en geeft me een knuffel. "Ze mochten je niet dwingen het te doen." Ik knuffel hem dicht terug. 

"Slaapzacht Cal." 

"Slaapzacht Luna."

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nog drie hoofdstukken te gaan. Ik wil jullie geoon even zeggen dat ik een verhaal schrijf met fictionalwords overzelfverwondng. Het staat op haar pagina en heet The butterfly project. Check it out. Bye, veel liefde 

Luna