WE'RE UNPREDICATBLE // MICHAEL CLIFFORD

29. bar troubles

'Hey we're taking on the world

 I'll take you where you wanna go

 Pick you up if you fall to pieces 

Let me be the one to save you'

"Je ziet er beeldschoon uit!" Michael laat zijn ogen glijden over mijn dieprode jurk. Ik grijp de louboutins die ik van hem voor ons één jaar szmenzijn heb gekregen en trek te aan. Mijn ogen stralen als hij naar me toe komt en een zacht kusje op mijn voorhoofd plaatst. "We jij zit er anders ook niet slecht uit." Grijns ik en ik klop wat denkbeeldig stof van zijn schouders. Ik ga nog eens met mijn hend door zijn rode haar zodat het extra warrig ligt en met een nep boze blik loopt hij achter me aan naar de rest.
"Waaaw, Luna ziet er rood uit vandaag! Gaan we ergens heen misschien?" Ik grinnik om Calums reactie op mijn kleding. We gaan naat een disco vanavond. Het is al twee wekek na die kus met Finn en ik heb nog altijd niets durven zeggen tegen Michael. De anderen zijn wel bezorgd dat het misschien daardoor stuk zou lopen, maar ze willen me niet dwingen. Ik begrijp hen helemaal en ik haat mezelf ech, maar hij is zo gelukkig en ik wil het niet kapotmaken. Ik wandel op de hakken naar de kast waar mijn hoed normaal lag, maar verbaasd zie ik dat hij verdwenen is. "Ashton, heb je..." ik begin te schaterlachen als ik Luke zie. Hij heeft mijn hoed op en staat als een casanova voor Celien die een hand voor haar gezicht slaat. "Soms vraag ik ma af waarom ik nog met je samen ben." Zucht ze.
"Omdat je zielsveel van me houdt." Giechelt Luke. Als antwoord daarop drukt ze al glimlachend een kus op zijn lippen.

Wanneer we aankomen in de disco is het er druk. Ik trek mijn neus op bij het zien van al die jongens en meisjes die tegen elkaar op staan te schuren in de zwetende massa. Ik wil naar de wc lopen en me daar verstoppen, maar Michael trekt me lachend mee naar de bar. We bestellen een drankje en we praten even, maar ik zie dat Mikey wil gaan dansen. Ik glimlacht naar hem. "Je moet niet hier blijven schat." Zeg ik zacht. Even kijkt hij verscheurd naar mij en de dansvloer, maar dan lichtten zijn ogen op. Hij grijpt mijn hand en trekt me mee in de massa. Ik ril als ik allemaal zwetende armen en buiken tegen me voel. Wanneer we in het centrum van de dansvloer staan zegt Mikey dat als ik hem kwijtraak, ik gewoon naar de bar moet gaan en dat we elkaar daar wel zien. Ik knik en hij begint te dansen. Ik zie meteen een paar meisjes tegen hem op schuren en loop snel  naar hem toe. Il werp de meisjes een moordende blik toe en begin dicht bij Michael te dansen. Het duurt even maar na een tijdje verlies ik me in de harde bassen van de muziek en de zwetende lijven. Voor ik het goed en wel besef, ben ik Mikey kwijt. Ik blijf staan in de kolkende massa mensen. Even ben ik bang dat ik een paniek aanva ga krijgen. Ik houd niet van veel mensen dicht op elkaar en zeker geen onbekende mensen. Ik haal diep adem en kalmeer mezelf. 'Denk dat dit een concert is en denk dat je door alle drummende meiden aan het merch kraampje door moet.' Denk ik en zonder aarzelen boor ik me door de bende.

Hijgend plof ik me op een van de barkrukken aan de lange bar. Ik speur met mijn ogen de zaal af, maar het is hopeloos. Hoewel hij rood haar heeft, is hij door de flitsende lichten nergens. Even later besef ik ook dat ik die schat zijn plezier moet gunnen. Hij moet toch hele dagen met mij opgescheept zitten. Ik grinnik zacht in mezelf wanneer ik een onbekende stem achter me hoor. "Wat is er grappig?" Ik draai me om en zie een jongen van ongeveer 20 voor me staan. Zij  armen zitten onder de tattoos en zijn donkerblauwe ogen boren zich in de mijne. Om zijn mond vormt zich een schattige schooljongentjes grijns. Ik glimlach naar hem. "Niet hoor. Gewoon een binnenpretje." Hij haalt een hand door zijn lichtbruine kuif en steekt zijn andere naar me uit. "Hi, ik ben Daniel." Ik pak zijn hand vast en schud hem. "Hai, ik ben Luna." Zijn hand blijft iets te lang in de mijne rusten en ik trek hem zo onopvallend mogelijk terug. Een stralende glimlach verschijnt op zijn gezicht. "Wil je iets drinken?" Even wil ik nee zeggen, want ik weet heus wel dat hij me in zijn bed wil krijgen, maar ik heb zo'n dorst en Michael heeft ons geld op zak dus ik knik.

Ik kijk hem na als hij een eindje verder tegen een barman begint te praten. Snel speur ik de disco nog eens rond, maar na drie seconden slaak ik een zucht en kijk terug naar Daniel. Hij steekt net iets in zijn broekzak. Het zal wel geld zijn. Ik zie dat onze drankjes al klaar staan. Glimlachend loopt hij als een echte ober naar me toe. "Mademoiselle." Ik geef hem een deftig knikje met getuite lippen en dat maakt hem aan het lachen. Deze jongen bevalt me wel.

Het is al twee uur later en nog alyijd geen spoor van Mikey. Ik heb Finn al iets zien bestellen, waarna hij een vuile blik wierp op Daniel en Ash en Aaron staan ergrns in een hoekje te kussen. Kunnen die twee nu echt geen seconde van elkaar af blijven? De laatste twee uur heb ik steeds met Daniel gepraat over films en zo van die dingen, maar ik voel dat ik heel de tijd vermoeider wordt en slapper. Ik heb het drankje amper aangeraakt, maar Daniel moedigt me aan om het op te drinken dus dan doe ik dat.

Mijn armen voelen zwaarder met de seconde en ik val bijna van mijn stoel van vermoeidheid. "Alles oké?" Vraagt Daniel en ik knik, maar hij blijft me bezorgd aankijken. Zonder dat ik het door heb, tilt hij me op en loopt de disco uit. Ik sla mijn armen rond zijn nek en huiver als de koele buitenlucht mijn bezweete vel raakt. "Ik breng je wel ergens naartoe waar je kan rusten." Ik knik zacht en zie wazig hoe mensen passeren op straat. Ook hoor ik eer zacht geklik, maar ik kan het geluid niet goed plaatsen dus ik besteed er geen verdere aandacht aan. Plost draait Daniel een leeg steegje in en hoewel ik bijna doodga van vermoeidheid heb ik toch nog de kracht om me te verbazen over het feit dat dit geen motel is of een bed. Met een harde duw wordt ik tegen de muur gedrukt en geschrokken springen mijn slaperige ogen open.

Ik voel een paar lippen hard en onvriendelijk op de mijne drukken en ik probeer om hem van me af te duwen. Hij heeft iets in mijn drankje gedaan besef ik plots. Ik denk terug aan het moment dat hij iets in zijn zak stak. In zijn blik lag paniek, maar die verdween zodra hij doorhad dat ik niets had gemerkt. Ik probeer mijn armen tegen zijn borstkas te zetten, maar het lukt niet. Weer hoor ik dat zachte geklik, maar dat is niet mijn grootste probleem.

"Ugh, ik heb teveel van dag spul gebruikt. Je kan je amper nog bewegen. Dit is waardeloos." Zonder nog een woord te zeggen laat hij me los en loopt hij weg. Als een blok val ik neer op de grond. Tranen stromen uit mijn ogen als ik eindelijk volledig tot het besef kom wat er net is gebeurd. Ik ben aangerand an gedrogeerd en niemand wet waar ik ben. Ik probeer mijn telefoon te pakken, maar het gaat niet. Mijn ogen vallen bijna toe. En vlak voor ik in een diepe slaap val besef ik dat het geklik dat ik steeds hoorde, geklik van cameras was. paparazzi.

-----------------------------------------------------

Alsjeblieft vermoord me niet. Foto is van de kleren die ze aan heeft naar de disco. Dankje dankje voor 5K ik hou van jullie echt waar ❤ oki bye
Er kunnen typos in staan, want ik heb dit op mijn gsm getypt. Niet op letten.