15.praten

568 41 4
                                    

"Let me be te on to save you"
Luna’s p.o.v

Ik en Michael kijken elkaar een tijdje nietszeggend aan. Niet te geloven. Hij deed het enkel uit jaloezie omdat hij dacht dat ik iets met Finn had. Dat is logisch eigenlijk, maar waarom zei hij dan dat hij er geen spijt van had. Hij is de eerste die de stilte verbreekt. “Dus je had helemaal niets met Finn.” Ik slaak een zucht. “Natuurlijk niet Mikey, ik hou dood veel van jou, ik heb genoeg met jou. Waarom zou ik nog een ander willen.” Hij knikt. “Oké, maar je moet begrijpen waarom ik haar geloofde. Ik ben veel weg. We zien elkaar niet veel en jij en Finn zijn nog lang samen geweest.” Ik zucht. “We waren tieners Mikey, Ik was vijftien toen ik samen was met Finn. Nu ben ik 18 en jij bent 21. We zijn volwassen aan het worden.” Hij komt voorzichtig wat dichter bij me zitten. Ik glimlach naar hem. “Het spijt me.” Ik slaak een zucht van verlichting. Hij heeft het gezegd. “En ik wil dat je weet dat ik haar helemaal niet wilde kussen, ik wilde je jaloers maken. En dat is gelukt. Het spijt me ook om niet naar je te luisteren.”

“Het spijt mij ook Mikey. Ik had het moeten begrijpen dat je kwaad was om Finn.” Hij begint te grijnzen. “Weet je, eigenlijk vindt ik die jongen zalig. Hij is zo zorgeloos en hij houdt van muziek. Ik denk dat we nog vrienden zouden kunnen zijn.” Ik glimlach. Dat zou fijn zijn. Ik ga liggen en hij komt naast me liggen. Ik ben nog steeds een beetje kwaad op hem. Hij heeft nooit gezegd dat het hem speet van haar te kussen. Ik draai me met mijn rug naar hem toe. Hij komt dichter bij me liggen zodat we nu lepeltje lepeltje liggen. Hij zucht. “Kom op schoonheid, het spijt me echt. Je weet niet hoe vernietigend deze vierentwintig uren waren. Mijn vrienden praten niet meer tegen me. Celien die me heel de tijd beschuldigend aankeek. Jij die zo kwaad was.” Ik probeer me te concentreren op zijn woorden, maar zijn vinger tekent zacht patronen op mijn been en ik raak afgeleid. Nu fluister hij in mijn oor en ik voel zijn warme adem in mijn nek. “Michael…” Hij onderbreekt me. “Nee Luna je moet luisteren. Ik heb je gemist. Ik weet dat jij Cal en Finn in één tent hebben geslapen en ik werd zo kwaad. Het voelde zo oneerlijk. Ik was altijd zo eerlijk tegen je en jij bedroog me… Ik snap niet hoe blind ik heb kunnen zijn. Ik draai me om zodat ik met mijn gezicht naar hem lig. Hij blijft maar praten over hoe hard het hem spijt en over Chloé en zo… Hij blijft ook met zijn vingers patronen tekenen. Mijn topje was een beetje opgekropen en nu tekent hij krullen op het stukje blote huid op mijn heup.

Ik wet dat hij me pest. Dat zie ik gewoon. Zijn ogen verraden. Hij weet dat zijn vingers veel te dicht zich bij de plek die me helemaal gek maakt. Ik wacht alleen tot hij zal toeslaan. Zijn vingers trekken brandende sporen van verlangen over mijn huid. Het is een maand geleden dat we voor het laatst met elkaar naar bed zijn geweest en ik voel het. Mijn lichaam verlangt naar meer van zijn aanraking. Opeens verplaatst zijn vinger zich naar het stukje blote huid boven mijn onderbroeksband. Hij tekent een zachte lijn en ik hap zachtjes naar adem. Hij weet dat ik gek wordt als hij me daar zo zacht aanraakt. Hij blijft praten en doet alsof hij helemaal niet weet wat hij met me aan het doen is. De gemenerd.

Mijn blik wordt wazig en ik heb hem nodig. Ik wil zijn lippen op me voelen. Vierentwintig uur is vierentwintig uur te lang naar mijn zin. Ik kan echt niet meer wachten. Michael blijft maar doorgaan over hoe het hem spijt. “… Zweer je, als ik dat wist dan…” Ik trek hem naar me toe. “Hou je mond en kus me.” Zeg ik vlak voor ik mijn lippen op de zijne plaats. Gretig kust hij me terug. Zacht bijt hij op mijn lip en ik moet zeggen dat hij weet wat hij moet doen. Hij weet wat ik lekker vind en dat is één van die dingen. Zijn tong vraagt toegang, maar ik houd mijn lippen stijf op elkaar. Ik plaag te graag. Voor ik het door heb wrijft hij nog eens zacht over het plekje boven mijn broeksband en ik hap naar adem. Hij ziet zijn kans en laat zijn tong naar binnen glijden. Na een tijdje maakt hij zich los uit onze kus en kijkt me met zoveel liefde aan dat ik moet glimlachen. Hij is zo perfect voor me. “Ik hou van je Luna. Ik hou echt dood veel van je.” Ik druk een zachte kus op zijn lippen. “Ik ook van jou Mikey. Misschien iets te veel.”

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

luna is een week weg dus dubbele update love you. vot en comment zoveel als je wil.

WE'RE UNPREDICATBLE // MICHAEL CLIFFORDWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu