"Kaburgam acıyor," diye fısıldadı, gül kuyusu. "Kaburgamı çaldın benden."
Adam kızın yüzünü tam kaburgalarının üstüne bastı. "Burada, gül kuyusu," dedi ifadesiz bir sesle. "Burası senin sürgünün. Buradayken ne ölüme kavuşabilirsin, ne de kendini ger...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Selamlaaaar!
Keyifler nasıııl? Ben koşa koşa size geldim. Oy verip yorum yapmayı unutmayın lütfen, şimdiden teşekkürler ve bissürü öpücükler.
Keyifli Okumalar!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Instagram: binnurnigiz Twitter: binnurnigiz
🥀
Birkan Nasuhoğlu, Gül
Mabel Matiz, Sarmaşık
17. ANNELERİN PARÇALADIĞI OĞULLAR
Ruhum o kadar aynıydı ki, asla değişmeyeceğimi biliyordum; öte yandan kabuğum o kadar çok kırılmıştı ki, bir binanın duvarı gibi kendimi parçalayarak içimden yeni bir ben doğuruyordum.
Kelebeğin kozasından çıktığı gibi, babamın ördüğü o taş duvarları parmaklarımla aşındırarak kırıyor, beni duvarın arkasında bekleyen sesin sahibine doğru gidiyordum. Her katmanda parmaklarım parçalanıyordu, her katmanı aştığımda ise ruhum biraz daha nefes alıyordu.
Evren bana nefes aldırıyordu; onun bana verdiği cesaret ruhuma nefes aldırıyordu.
Alnını alnıma yasladığında saniyeler ateşe kapılıp giden dallar gibiydi; bir süre sonra dallar birbirini peşi sıra takip ederek cayır cayır yanacak ve kaçınılmaz orman yangını başlayacaktı. Göğsüm körük gibi inip kalkarken ve yangına sandığımdan da yakın bir hâldeyken, öylece durmuş onun kalp atışlarını dinliyordum.
