Two..

418 53 96
                                    

Gözümü araladığımda hastanedeydim, koridordaki anlamsız çığlıkları duyunca oturur pozisyona geçtim, ayaklanarak bi demire asılmış serumu aldım ve elim ile tutarak kapımın yanına gittim, aralık olan kapıdan dışarda olanları izlemeye başladım.

—annemi görmek istiyorum!

—tatlım o.. O şuan çok yorgun biraz sonra bakabilirsin değilmi? Lütfen odana geçki çıkarttığın serumu tekrar takabileyim..

—hayır dedim ilk önce annemi göreceğim!

—*iç çeker* İzuku tatlım lütfen.. Sakinlestirici senin için çok ağır bi doz üstelik annende sana sakinlestirici yapılsın istemezdi değilmi? Lütfen daha fazla zorluk çıkarma ve odana dön..

—hayır!

—hey sen doktor abla! Deku'yu rahat bırak! O annesini görmek istiyor duymadınmı?! Çabuk ona annesini göster!

Benim konusmamla beraber bütün gözler bana dönmüştü. Annem sanki yüzümü hiç görmemiş gibi sarılarak ağlamaya başladı. Babamda hızlı adımlarla bize yetişti, ben onların kollarından kurtulup Deku'nun yanına adımlayacakken kolumdaki çift kol beni engellemişti.

Annem iki omuzumdan tutup beni kendine çekti. Ondan her ne kadar kurtulmaya çalışsam ise başarısız oluyordum annemin güçlü kolları benim henüz güçlü olmamış kollarıma meydan okuyordu.

Tekrar Deku'ya baktığımda ise gözleri dolmuş sessiz sessiz bizi izliyordu, acaba neden böyle olmuştuki? Neden İnko teyzeyi bize göstermiyorlardı?

Herkezdeki hüzün benide etkilemiştiki durduk yere ağlamaya başlamıştım ve tekrar Deku'ya baktım
Bu sefer göz yaşlarını tutamıyordu, üstelik bi odanın önündede durmuyordu, İnko teyzemin kendine ait odası yokmuyduki? Deku bunun içinmi ağlıyordu? 2-3 harf bilen zekam ile odanın adını okudum.

—m-o-r-g morg.. Orası neresi? Benim odamın üstünde 358 yazıyor, orda neden morg yazıyor? İnko teyzemin odası dahamı özel?

—... Evet tatlım İnko'nun odası daha özel..

—onu görmek istiyorum anne! Deku ile girip bakabilirmiyiz?

—hayır tatlım olmaz ama söz veriyorum yarın gidip bakabiliriz.

—peki o zaman.. Ama söz verdin unutma!

Ben odaya girer girmez Deku'nun bağırışları tekrar koridoru doldurdu..
Acaba o odayı bu kadar özel kılan şey neydi? Dahada önemlisi Deku neden sinirliydi? Ben bunları düşünürken gözüme bi ağırlık çöktü.. Çöktü ve en sonunda beni rüyanın koluna verdi..

***

Başımız sağ olsun İnkoyu kayıp ettik :'' hoşçakalın!

Soğuk Rüzgar | BakudekuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin