BİLMEK İSTİYORUM -İron Dad Spider Son-

BİLMEK İSTİYORUM 29. BÖLÜM

''Dediğim gibi askerlerimizden biri onları öldürse bile bu kaybettiğim yılları, parayı, imkanları ve maddeleri geri getirmedi ve kızgın olduğum sadece annen ve baban değildi tüm SHIELD bizi engellemeye çalışan herkes Avengers -sesini alçalttı ve evet bağırmaya başlamıştı- ve sen'' küçük bir sırıtışla bitirdi.

''Anne ve babanın yolundan gidip insanları kurtarmak istemen çok hoş bir davranış Peter'' gülümsemesi artıyordu ve yavaşlayan konuşması ve ses tonu beni daha da ürkütüyordu.

''Ama senin için planım bu değildi. Senin kaderini ben yazdım, geleceğini! Benim planımda benim piyonumsun!'' dedi geri zekalı. Harbi geri zekalı. Bu adamın gözünü hırs bürümüş ve hiç kimseye acımayacağı belli oluyor. Klasik kötü adam. Ve ürkünç ses tonu geri gelir bam bam.

''Sana güçler bile verdim Pete. Bu yüzden benim piyonum olmaya devam edeceksin'' o bana bakarken aç köpeklerin kemiği tavuk budu görmesi gibi beni ne görüyor merak ediyorum. Tavuk budu olmadığı kesin.

''Seni en başında güçlerini aldığında buraya getirirdim ama ha ha sana ulaşmak sandığım kadar kolay olmadı. Anne ve babana çekmişsin'' yine gülümsedi ve bu beni sinir ediyor. O son cümleyi söylediğin 'heralde onlar annem ve babam!' diye bağırmak geçti içimden ama çenemi kapalı tuttum. Hikayesini bir an önce bitirsin ve onun ne yapacağını öğrenip engellemenin bir yolunu bulayım.

''Ama bu bir bakıma iyi oldu güçlerinde ustalaştın ve planımın bir parçasını yerine getirmeme kolaylık sağlamak için avengers la tanışıp güvenlerini kazandın. Sen sormadan söyliyim evet seni takip ediyoruz.'' suratına yumruk atma isteği güçleniyor. Böyle bir yerde böyle bir şekilde böyle bir adamla böyle konuşmak beni saldırganlaştırıyor. Nedenini bilmiyorum sadece adama gıcık oldum ve çok fazla böyle kelimesi kullandığımın farkındayım.

''Şimdi hikaye kısmı bittiğine göre plan kısmına başlayalım'' e bi zahmet.

Arkadaki makineyi işaret etti ''Bunun ne olduğunu merak ettin mi? Bu bir zihin silme cihazı. Bununla istediğimiz her anını silebiliriz. Öyle de yapacağız. Bundan önce ki hayatın hakkında hiç bir şey hatırlamayacaksın ve son anında bile Hydra'yı Selamla diyeceksin.'' Yüzünde ürkünç bir sırıtış vardı. Bu kadar ürperdim diye üstüne ürpertici sırıtış takınmış.

Zihnimi mi sileceklerdi? Böyle bir teknoloji var mı? Tamam görünüşe göre vardı. Korkuyordum. Dehşete düşmüştüm. Ne olacaktı? Ne olacağını öğrensem bile bir daha asla hatırlayamayacaktım. Kötü hissediyordum. Üzerime bir karanlık düşmüş hatta dünya kararmış gibi. Buna umutsuzluk deniyor ama bu sefer korkuyla karışmış bir umutsuzluk. Arasında her türlü duygu olan bir karanlık. Umutsuzluk, korku, çaresizlik vb. bu durumda düşünebileceğiniz her türlü duygu. Dehşete düştüm terimi az bile kalır.

''Ve zihnini silmeden önce söylemek istediğim bir şey var: yapacağın ilk görev avengers'ı öldürmek olacak'' büyükçe sırıtıp ayarlamak için tekrar makineye döndü.

Benimse nutkum tutulmuştu. Avengers'ı öldürmek kötüydü ama Bay Stark'ı öldürmek. Hayatımda babaya en çok benzeyen şeyi öldürmek. Yok etmek. Bir daha gelmemek üzere...

Gözümden aşağı bir yaş düşerken kimsenin duyamayacağı bir şekilde sessize hıçkırdım. Gözlerimi kapatıp daha çok yaşın düşmesine izin verdim. Gözlerimin önünden Bay Stark'la yaptığım her şey geçiyordu. Sonra durdu. Bay Stark'ın cesedinin önünde duygusuzca duran bir figürümü gördüm. Çığlık atmak istedim. Bay Stark'a sesimi duyurmak ama imkansız olduğunu biliyordum. Kurtulmanın olanaksız olduğu gibi bununda imkansız olduğunu biliyordum. Her şeyin bittiğini hissettim.

Her şey...