Aphrodite • Venüs (+18)

KESİT

Selam gençler!

Öncelikle özür dilerim bölüm gecikti. Açıkçası hayatım karmakarışık. Git geller yaşıyorum. Burayı bıraktıktan sonra çok şey değişti.

Ama sizi sevindirebilirim. Çünkü yazarınız yaklaşık iki aydır nişanlıı.

Kısmet olursa da yaza evleniyorum. Bu yüzden anlayışla karşılarsınız beni.

İyi okumalar!

Günah nedir?

Kime göre ne günahtır?

Adam öldürmek, hırsızlık, dolandırıcılık...

Böyle şeyler midir günah yoksa kötü olan her şey midir?

Açıkçası ben kötü olan her şeyi günah görenlerdendim. Belirli bir inancım yoktu aslında. Bu dünyaya şans eseri gelmiş, yine şans eseri gidecek olan biriydim belki de. Tek istediğim hayatımı istediğim gibi yaşamaktı.

Küçük bir ev, bir kedi, doğayla iç içe bir bahçe...

Kimseye kötü davranmaz, kendi halimde geçinirdim. Bu yüzden kendimi bir günahkar olarak görmüyordum aslında.

Zaten dedim ya herkesin günah anlayışı farklıdır. Herhangi bir kişiye sorsan evli olmadığın biriyle birlikte olmak günahtır düşüncesine göre. Bana göreyse kalpten seven, evlenmeye niyet etmiş kişiler için geçersizdir bu günah.

Kalpten bir sevgi, tüm günahların üstündedir çünkü.

"Aphrodite uyan. "

Uykumun arasına giren ses beni ne rahat bırakıyor ne de uyandırıyordu.

"Saat 6.30. Kalkman lazım sınavlar başlayacak. "

Yine aynı tok ses ve sahibinin elleri. Vücudumu ele geçiren bu his bana ne zamandır alışık gelmeye başlamıştı?

"Uyan güzelim hadi. "

Bu sefer fısıldamıştı. Elleri ise boynumdan dudaklarıma uzanıyordu.

"Seni bir kez daha öpmek için ömrümün tamamından vazgeçerdim..."

Gözlerim yavaşça aralandı. Yeni aydınlanmaya başlamış havanın maviliği odaya vuruyordu. Yatağımda ise Araf oturuyor, dikkatlice beni izliyordu.

"Günaydın Araf. "

Söylediklerini duymamış gibi bilmezden gelerek sakin davranmaya çalışıyordum. Olan biteni anlamadan ona bir daha güvenmem mümkün değildi.

En azından şimdilik.

"Şeytan demelisin. "

Elini yanağımdan çekerek yatakta doğruldum. Araf, hiç uyumamışçasına dünkü gibi dinç gözüküyordu. Saçları dağılmış, fakat güzel duruyordu. Üstünü değişmişti... Belki de duş almıştı. Erkeksi bir şampuanla karışık viski kokusu da üzerindeydi.

"Neden Araf?"

Sorumla birlikte bu sefer ben elimi uzatarak saçlarına dokundum. Nemli, yumuşacık... Duş almıştı.

"Burası bir iş ortamı. Gerçek hayatta değiliz Aphrodite. Kurallar var. "

Elimi itmemişti. Aksine daha da yaslamıştı.

"Ama burası benim yatak odam Araf. "

Üzerine basa basa ismini tekrar ediyordum. İş ortamı diyordu kaldığımız yere fakat bana özel yatak odama gelerek görmek istemişti beni. Kurallardan bahsetmesi bu durumda saçmaydı.