Drown by her mystic rhythms (Sapience Series)

prologue

DISCLAIMER: This is a work of fiction. Names, characters, businesses,  place, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely Coincidental.

 ***

"forget the past and focus sa gagawin ni Lord sa present at sa future mo" narinig kong sabi ng pastor habang naglalakad ako papalapit sa mga kaibigan ko para surpresahin sila.

After 7 years pinilit kong buohin ang sarili ko. I focused on myself. Pero may kulang padin parang may hindi padin sapat.

Tumigil ako sa pagsasayaw simula nung nagstay ako sa U.S. for almost a year akong nagstay don para sa sarili ko nagbabaka-sakaling makalimutan ko lahat ng nangyare.

And i decided na bumalik ng pilipinas para sa planong titira kaming mag kakaibigan sa isang bahay.

Sinadya kong hindi ako umattend ng praise and worship sinakto ko talagang preaching na para makita ko mga reaction nila. At alam ko din kung saan sila nakaupo, sa bleachers sila laging nakapwesto. Dahil mas kita ang stage doon.

"Oh my god!, Totoo ba to?!" Sigaw ni iya ng makita ako. Napakurap muna siya ng dalawang beses bago napatakip sa bibig niya ng mapagtantong malakas ang pagkakasabi niya.

Tumakbo si dreykov at iya para yakapin ako, i missed them. Sila yung nanjan sa mga panahong nasa U.S ako hindi sila nakalimot na kamustahin ako.

"Hindi mo kami sinabihan edi sana inabangan ka namin sa baba" reklamo ni dreykov.

"Edi hindi na surprise yon" i rolled my eyes at him.

Lumapit din ako kila ate shane and ate bea, mukhang gulat din sila na nandito ako. "ate shane, ate bea namiss ko po kayo" niyapos ko sila. Mukha namang masaya sila na nandito na ulit ako.

"Elise, kamusta kana tagal mong di nagpakita ah" nakangiting sabi ni ate shane. Habang si ate bea mukhang gulat parin. Hindi makapaniwalang nasa harapan niya ako.

"ok lang naman namiss ko po kayong lahat" 

Nakinig na muna kami sa sinasabi ng pastor para after ng service tsaka kami magchichikahan.

Nang matapos na ang preaching, umakyat na ang mga music team para sa closing remarks, bali isang song pa muna and after non ay benediction na.

Nanlaki ang mga mata ko nang may nakita akong familiar na lalaking umakyat ng stage, kinuha ang isang electric guitar at nilagay nito sa leeg niya ang strap. Ready ng tugtugin.

Naginit bigla ang mukha ko. Bakit nandito siya? Alam kaya niya na matagal na akong nan dito sa pilipinas?. Ang daming tanong na pumasok sa utak ko. At hindi ko na din mahabol yung pagtibok ng puso ko sa sobrang kaba.

"And i will build my life upon your love it is a firm foundation" kinanta na ng song leader ang bridge.

"And i will put my trust in you alone and i will not be shaken".

"Holy there is no one like you there is none beside you open up my eyes and wonder show me who you are and fill me" tuloy ng song leader.

Nag worship nalang ako at kinalimutan na nasa harapan ko ang lalaking minsan ko ng minahal. I lifted my hands and surrendering all to him. Hindi ko na namamalayan na umiiyak na pala ako, ni hindi ko na din na isip na nandito yung lalaking dahilan ng pag alis ko.

Nang matapos na ang service bumaba na kami para salubungin ang music team. Gulat silang lahat dahil taon din nila ako hindi nakita. Pero sobrang lakas parin ng kabog nang dibdib ko dahil anytime may susulyap na lalaki dito. At hindi ako nag ka mali katabi lang ng girls room ang boys room nakita kong may lalaking lumabas ng boys room at agad nanamang  nag init ang mukha ko. Bakit may epekto padin siya sakin? Dapat wala na di'ba.

Isinarado niya ang pintuan ng boys room agad nag tama ang mga mata namin nagiwas agad ako ng tingin. Hindi siya mukhang gulat na nandito ako. Shit nakita niya ba ako kanina. Malamang elise.

Lumapit siya sa leader ng musicians at kinausap ito. Hindi ko marinig ang pinaguusapan nila, nagtatama minsan ang mga mata namin pero umiiwas agad ako ng tingin dahil nanlalambot na ako hindi ko na mahabol yung tibok ng puso ko sa sobrang bilis.

"Elise!" Dreykov shouted. Napalingon agad ako, iniintay kung ano ang sasabihin niya.

"Tara gala aft-" hindi pa siya tapos ay napatingin siya kay aren na dumaan pala sa likuran ko. At ngumiti ng nakakaasar. "Omg! Muling ibalik na ba ito?"

"What the?!" Asar ko siyang tinalikuran.

Pumunta ako sa pwesto nila aki, crizelle at iya na halatang hirap sa pinapractice nilang interpretative dance.

"elise, help naman oh" iya pouted cutely. Sakin talaga sila laging nagpapatulong sa steps kahit noon, dahil siguro matagal ko ng ginagawa iyon.

Tumango ako at tinulungan ko sila sa mga steps na gagamitin nila tutal ako naman yung laging nagiinterpretative dance dati, medjo naalala ko pa naman yung ibang steps.

"yiee thank you" sabi ni iya at niyakap ako at binitawan agad.

"pstt, galit ba kayo sakin?" Tanong ko kay ate gaile na hanggang ngayon dipa din ako pinapansin niyakap lang nila ako kanina sa gulat na nandito ako after non hindi na ako pinansin.

"Hindi" maikling saad ni ate, habang si iya ay naka krus lang ang kamay sa dibdib.

"Sorry na, gusto ko lang naman kayo isurprise e" pagnunuyo ko sakanila.

"Ilang weeks kang di nagparamdam samin elara louise" galit na saad ni iya. Hindi talaga ako nagparamdam sakanila para mas dama nila yung surprise.

"Sorry" yumuko ako dahil na guilty ako, bahagya kong naramdaman yung yakap nila kaya napaangat agad ang tingin ko.

"We missed you so much wag ka na ulit aalis ha" pag mamakaawa ni ate gaile.

Ate gaile was one of my closest ate here in the ministry, kahit sakanya at hindi ko sinabi na dito na ako nag stay.

"Ang rupok namin sayo elise" iya chuckled.

"Hindi ko na kayo iiwan ulit so dont be sad" niyakap ko sila ng mahigpit para kaming mga tangang nagyayakapan sa gitna ng simbahan. Pinagpatuloy na din nila ang pag papractice.

Tumingin ako sa paligid para hanapin si aren the guy who i loved the most. That i can sacrifice all just for him. Pinaghiwalay muna kami ng Diyos para mas mag grow kami individually, kung kami parin para sa isat isa edi thank god if not edi ouch.

"Hey" i heard a man voice so i looked and i was fucking shock when i saw aren. He's wearing a button down white polo with his black pants paired with his balenciaga shoes. 'he looks so goddamn fine' And i can also smell his manly scent. 

"Oh hey" i greeted him back. My heart was beating so fucking fast.

"How are you love? Long time no see".