Drown by her mystic rhythms (Sapience Series)

Chapter 24

Dalawang araw ng nakalipas ng maghiwalay kami ni aren, ilang araw akong hindi nag message sa mga kaibigan ko, ilang beses nila akong sinubukan tawagan pero ni isa sakanila wala akong sinagot.

Hindi din ako nalabas sa condo hindi ko kayang lumabas, hindi ko kayang makasalubong or makita man lang  si aren, alam kong galit ako nung araw na pumunta siya dito pero baka pag nakita ko siya mawala nalang lahat ng galit na nararamdaman ko. Baka bumalik lang ako sakanya.

Kinuha ko ang gitara ko at umupo sa sofa, sinimulan tumugtog. Kung ano nalang ang lumabas sa bibig ko.

"Mahirap bang ipilit ang lumaban 'pag hindi na kaya? Saan na kukuha ng lakas? ibuhos man lahat-lahat, wala pa rin itong pag-asa kung mag-isa kang lalaban" pagkanta ko. 

"Sa pagtakbo ng oras, unti-unting kumupas ang dating wagas ay magwawakas".

"Masisisi mo ba kung ayaw na talaga? kung ang pag-ibig mo, tuluyang maglaho, ba't nagbago bigla? Mga titig ay nag-iba ika'y lumalayo, tadhana ba ito?" patuloy kong pagkanta kasabay na sunod sunod na pagtulo ng mga luha ko. 

i did not want to lose him. No man could surpass the love he gave me, no one can match that love, and no matter how many times destiny deceives me i never regret that i loved him so much. I will continue to seek that love.

umiiyak nanaman ako, paano ba kasi libangin ang sarili ko. Yapos yapos ko na ang gitara ko habang walang tigil ang pag iyak, parang kanina lang kami nag hiwalay fresh na fresh parin sakin ang lahat, ultimo lahat ng sinabi niya patuloy nag faflashback sa isip ko.

i almost jumped in shock when my doorbell rang, so i immediately wiped away my tears and fixed my face.

"elise..." pag bukas na pag bukas ko palang ng pinto ay niyakap na agad ako ni aki.

wala yung iba kong mga kaibigan dahil baka alam nila na mas lalo akong hindi magsasabi kung lahat sila ay nandito, eversince naman kay aki talaga ako nag sasabi dahil kami naman madalas magkasama.

"ano bang nangyare sayo? Bakit hindi ka nag paparamdam? Alam mo ba kung gaano na kami nag aalala sayo?" sunod sunod niyang tanong.

pinapasok ko siya at pinaupo sa sofa, bakas sa mukha niya ang sobrang pag aalala. Gusto kong mag sabi pero ayaw kong makadagdag pa sa mga personal nilang problema.

"im fine, calm down" nginitian ko siya ng tipid.

"how the fuck can i calm down?" seryosong sabi niya. "what happened  elise please tell me"

"im fine" pag ulit ko sa sinabi ko kanina.

"fuck im not stupid" problemadong sagot ni aki.

"i'm here so please tell me" hinawakan niya ang kamay ko. Naramdaman ko nanaman ang luhang lumalabas sa mata ko.

"i know what your thinking, never kang magiging dagdag sa problema namin, im here. Were here for you so please wag mong sarilihin lahat" 

"we broke up" nginitian ko siya.

"why what happened?" tanong niya pa.

"i saw him with another girl and he never tried to talk to me and visited me here in my condo, he..." hindi ko matuloy ang sasabihin ko dahil naalala ko nanaman, tinakpan ko ang mukha ko ng dalawang kong kamay.

"did he tell you the reason?" 

"h-he was about to tell it but i pushed him away. I dont want to hear anything from him" nauutal kong sabi.