Drown by her mystic rhythms (Sapience Series)

chapter 7

"In psychology, an attitude refers to a set of emotions, beliefs, and behaviors toward a particular object, person, thing, or event. Attitudes are often the result of experience or upbringing, and they can have a powerful influence over behavior. While attitudes are enduring, they can also change" saad ng prof namin.

"miss cruz what do you think is the problem with attitude?" Tanong ni prof sa kaklase ko.

"u-hm" Gulat ang kaklase ko ng siya ang tawagin ng prof namin dahil masyado siyang busy makipagusap sa isa pa naming kaklase.

"Nevermind, you miss tuazon what do you think is the problem with attitude?" Ulit ng prof namin at tawagin ako.

"sometimes uncontrollable behavior and unpainted emotions. Maybe because other people don't know what they want to convey" I stood up and answered the question.

"Thats right, thank you miss tuazon" saad ng prof namin.

Inintay ko lang tumunog ang bell para makaalis na. May lakad kaming lima ngayon hindi ko alam kung saan kami pupunta pero sana walang umepal na dalawang lalaki.

Nagmessage ako kay aki na sa gate na kami ng school mag kita. Dahil pareho lang naman kami ng university iba lang ang course niya dahil architecture siya ako naman ay psychology. Kami ni aki ay sa UST, si hideo, avine at elle ay sa Ateneo.

"Elise!" Sigaw ni aki ng makita ako. Agad akong lumapit sakanya.

"Saan daw magkikita?"

"Sa BGC daw" saad niya , nagbook nalang kami ng grab para mabilis kaming makarating doon.

Nandon na ang tatlo nakatayo lang at halatang naiinip na. Bumaba na kami sa grab at naglakad na papunta sa kanila.

Nagplano kaming lima na pumunta ng La union bonding na din at para makapag chill naman kami dahil lahat kami ay stress na sa acads.

"Shit asan na ba yung van" napasapo siya sa noo niya at problemadong problemado na.

"Wala parin hanggang ngayon? Sabi niya on the way na daw" saad ni avine.

"Ewan ko parang tanga eh" he hissed hindi nagugustuhan ang nangyayare.

May tumigil na van sa harapan namin at pare-pareho kaming nagulat ng si theo ang driver noon, at nasa shotgun seat naman si kuya. si aren ay nasa pinaka likod ng van. Kakasabi ko lang kanina na sana walang umepal. At talagang kasama pa si kuya.

"Walangya napaka tagal niyo" reklamo ni hideo. So nakaplano to? Ng hindi ko nanaman alam. Ang alam ko lang magrerent lang ng van pero bakit kasama pa silang tatlo.

Ngumiti si aren at nginitian ko naman siya ng tipid naalala ko ang sinabi niya nung huling kila namin na ayaw niyang makalimutan ko siya.

Inilagay na muna namin ang mga gamit namin sa likod ng van. Medyo madami ang nadala kong damit dahil baka manghiram sila aki saakin.

Pumasok na din naman kaagad kami after namin ilagay ang mga gamit.
Sa pinaka dulo ako umupo katabi ni aren. Wala naman akong choice dahil nakaupo na ang mga kaibigan ko.

Nasa gitna ako ni aren at avine nakaupo kaya medjo nakakailang.

"Okay ka lang?" Avine asked.

"Oo naman, ikaw ba?" Tanong ko sakanya pero ngitian lang niya ako. Alam kong never naging okay si avine dahil nga sa mga pinagdadaanan niya.

"not all problems should be in your own, I won't force you to tell me but if you can't do everything here I'll listen to you" i hold her hand and slightly squeezed it.

You don't have to take care of all the problems, because when you're tired, what about you? How can you get up again. It's better to tell others so you can get up with someone.

so as much as I can I will understand them all. I don't pressure them to tell me but when they need someone to talk to I always listen.

Hindi ko namalayang nakatulog na pala ako kahit napaka ingay nila theo. Kanina pa nagtatawanan nakikisali din naman sila elle. Ng magising ako lumingon ako kay avine na natutulog lang din nakasandal ang ulo sa salamin. At naalalang nasa kaliwang side ko si aren kaya napatingin ako sakanya. Shit kelan pa nakalagay ang ulo ko sa balikat niya? Gising siya. Nakatingin lang sa labas.

Naramdaman ko na may jacket na naka kumot saakin. Holy shit kay aren ba to. Alam ko ang amoy ni aren kaya sakanya to. Jusko nakatulog ako sa balikat niya tapos kinumutan pa niya ako ng jacket.

"Elise, what does the jacket smell like?" elle asked me and they laughed.

"smells like aren" matapang na sagot ko.

I also heard him laugh so I was even more miserable. The scent of his jacket seemed like I wanted to possess.

our trip was quite long because we had traffic earlier. I just waited until we got to La Union.

we parked and picked up the belongings in the back of the van. I was surprised when aren suddenly took the things I was carrying.

"Ako na" maikling sabi niya. Tumango naman ako dahil medjo nahihilo na ako.

"Ay shala gentleman, aren baka gusto mong dalhin din ang gamit ko" pang aasar ni theo.

"You wish" aren said rudely. I just laughed at their stupidity.

I walked first to avoid being teased but elle chased me.

"Sweet niyo naman hope langis!" Siniko pa ako ni elle. Mga papansin itong mga to.

"Shut up elle" siniko ko naman siya pabalik.

"Kinikilig ka lang eh" she chuckled.

"Naiinggit ka lang eh" tumawa ako para mas lalo siyang mainis.

"Hindi kaya" inirapan pa niya ako. Such a in denial queen.

They were already in the room we rented. Our room and the boys will be separate. We turned our attention to the door when we heard a knock.

Because I was the one closest to the door so I opened it. I was surprised to see aren, carrying my belongings.

"Thank you" nilapag niya ang mga gamit ko sa sofa.

the room we rented was quite big, it had a sofa and tv, the kitchen was also big, there were also two beds there. Kasya naman kaming apat doon, magkatabi si elle at si avine, kami naman ni aki ang magkatabi sa kama.

"Aren, nasan si theo?" Tanong ni elle.

"in the room arranging his belongings" walang emosyon ang pagkakasabi niya.

"Ah okay" sabi ni elle.

"Anlansa naman" bulong ni aki pero halatang gusto niyang iparinig samin yon.

"Anong sinasabi mo akeira?" Inis na tanong ni elle.

"wala ang sabi ko binge ka" pambabara ni aki.

"tumigil na nga kayo para kayong mga tanga" pag pigil ko sakanila. Si avine ay nanonood lang sa mga kagagahan ng dalawa.

"wow nagsalita ang hindi tanga" balik ni aki sakin.

"oh ako naman ngayon" tinalikuran ko na siya. Parang mga isip bata.

Hinila ko si aren palabas ng room namin para makaiwas na sa dalawa at para mag pahangin. Napatingin siya sa kamay niyang hawak ko kaya agad akong bumitaw.

"Oh sorry" habang nakaiwas ng tingin.

"it's ok, you can hold my hand anytime".