ეს ყელსაბამი თუ ჰიუნჯინისაა, გამოდის რომ ამ საქმეში მისი ხელიც ურევია.
მაგრამ იქნებ უბრალოდ იმ ბიჭის ნათესავია?
არ ვიცი ეს უნდა გავარკვიო, ახლა კი ძილის დროა.
მეორე დღეს
სკოლაში
გაკვეთილები თითქმის სრულდება, მაგრამ დღეს ახალი მოსწავლეები არც კი გამოჩენილან.
მე-კარგი, ალბათ გაიგო, რომ ყელსაბამი ვიპოვე, ეს იმაზე მიანიშნებს, რომ ამ საქმეში მისი ხელიც ურევია.
ბოლო გაკვეთილიც რომ დასრულდა სკოლიდან გამოვედი.
ფეხით მივდიოდი და სახლში წასვლას არც ვჩქარობდი.
უცებ ვიღაცამ თავში რაღაც ძლიერი ჩამარტყა და მეც გავითიშე.
რაღაც ბნელ ოთახში ვიღვიძებ და ვიღაც მახინჯ იდიოტს ვხედავ, რომელიც სულელურად მიყურებს და ღმერთმა იცის რას ფიქრობს.
მე-იცი??? დაღლილი ვარ, თავი მტკივა და შენი თავი ნამდვილად არ მაქვს, არც ახლა მეხამუშება შენთან საუბარი, მაგრამ ვინ ხარ?
-ჯოჯოხეთიდან ჩამოვარდნილი არსება...-თავისივე ხუმრობაზე უაზრო სიცილი ატეხა და მომგებიანი სახით გამომხედა.
მე-მერე რა გიხარია? ეშმაკმაც გამოგაგდო შე შტერო, ისეთი გამაღიზიანებელი სიცილი გაქვს ალბათ ვეღარ გაუძლო-ახლა მე გავხედე მომგებიანი სახით.
-კარგი პასუხი იყო, ჩაგეთვალა-მე მობეზრებული სახით გავხედე ამ კლოუნს, უკვე საკმაოდ გამაღიზიანებელი იყო ყველაფერი.
მისი სუნთქვაც კი მაღიზიანებდა, ცოტას კიდევ ვუთმენდი, მაგრამ როგორც ჩანს ჩემს ნერვებს ამდენი აღარ შეეძლოთ.
მე-იდიოტო!!!!!!!-დავიყვირე, ის კი ფეხზე წამოხტა-ნუ სუნთქავ! უკვე მაღიზიანებ, კევსაც საზიზღრად ღეჭავ, კი არ ღეჭავ ყბის ამოგდებას აპირებ მგონი! იდიოტი ნაბიჭვარი ხარ და 3 საათია აქ ვზივარ შენ კი ჩემს ტელეფონში დაძრომიალობ, რომ ვინმეს ნომერი იპოვო და ფულისთვის დაურეკო, მაგრამ ჯანდაბა მე არავინ მყავს ვინც ამას ჩემთვის გააკეთებს, ყველას ფეხებზე ვკიდივარ ამიტომ მოეშვი მანდ ძრომიალს, ჩემში ფულს არავინ გადაგიხდის, მე არავინ მყავს!
-ბბოდიში?-გაკვირვებულმა გამომხედა.
მე-მადლობა! ახლა კი გამიშვი.
YOU ARE READING
Hwang or Lee?
Fanfictionმას კი გულისთვის ერთხელაც არ დაუგდია ყური, იქნებ ის სხვა რამისთვის ძგერს, იქნებ მას არ უნდა ის რასაც გონება ჩასძახის მის პატრონს. _________________________________________ /I don't own any of the pics that are used in this story./ Enjoy♡
