Love is mutual || TK [ Completed ✔]

Chapter 01

"එලියේ කවුරුත් ඉන්නවද??"

මැදි වයසැති කාන්තාව අවුරුදු දහ අටක විතර ගෙදර වැඩට ඉදපු කොල්ලගෙන් ඇහුවේ කලබලෙන් වගේ..

"මෙහාට දෙන්න ඕක...මං හැමදාම කියනවා මේ රෝස මල අල්ලන්නවත් එපා කියලා...තමුන්ට කතා කරන්න බැරි උනාට මං කියන දේ හොදට ඇහෙනවා නේද ජන්කුක්...ඔයා හිතන් ඉන්නෙ කවුරුහරි මේ රෝසමල් ඔයාට එවනවා කියලද...කවුද ඔයා වගේ කෙනෙක්ට රෝස මල් එවන්නේ ආ??..."

ඇස් වල කදුලු පුරවන් බිම බලාගෙන ඉදපු ජන්කුක් ටික වෙලාවකට කලින් තමන්ට බැනපු ඒ වයසෙම වගේ පිරිමි ලමයට අතේ තිබුන ලස්සන රෝස මල දීලා එතනින් යන්න ගියේ මේ වගේ හිත රිදෙන එක ඔහුට නුපුරුදු දෙයක් නොවන නිසයි.

විශාල තට්ටු නිවසේ උඩම තට්ටුවේ කොනේ තියෙන කුඩා කාමරයේ වීදුරු ජනේලෙන් එලියේ හිම වැටෙන දිහා ජන්කුක් බලන් හිටියේ
ඇස් වල පිරිලා තිබුන කදුලු කැට අතරින්ම ලස්සනට හිනාවෙලා...

"ජන්කුක්ව වෙන කොහේහරි නතර කරන්න...මට එයාව එපාවෙලා.."

පිරිමි ලමයා නැවතත් මැදි වයසැති කාන්තාවට තදින් කිව්වා.

"ඒ ලමයා කොහෙ යන්නද??..මේක තමුන්ගෙ ගෙයක් නෙමෙයි..."

"එයාට වඩා අයිතියක් මට තියෙනවා...එයාව මොකටද මගේ කොලේජ් එකටම දැම්මේ??...මම කැමති නැහැ.."

"අහ් ඒක සාමාන්‍ය දෙයක්...ජන්කුක් වගේ ලස්සන පෙනුමක් තියෙන කොල්ලෙක් ආවම පොඩි පොඩි ප්‍රශ්න ඇතිවෙන එක ඒ තරම් හිතන්න දෙයක් නෙමෙයි..එයා යන්න ඕන මොන කොලේජ් එකටද කියලා තීරනේ කරන්නෙ මම.."

"ඔයා මගේ අම්මද නැත්තන් අර වැඩකාර කොල්ලාගේ අම්මද??...මට දැන් මේ විකාර එපාවෙලා"

"ඒ අහිංසක ලමයා ඔයාට කරපු වැරැද්ද මොකද්ද??..එයාගේ අම්මා මේ ගෙදර වැඩකරපු කෙනා උනත් ඒ මනුස්සයා මට නිතරම අම්මා කෙනෙක් වගේ...ජන්කුක්ට බලාගන්නවා කියලා මං එයාට පොරොන්දු උනා...ඔයා ඒ ලමයට කැමති නැත්තන් එයාගෙන් ඈත් වෙලා පාඩුවේ තමන්ගේ වැඩක් කරගන්න...මට ඕන නෑ මගේ දරුවා මේ විදියට හැදෙනවා බලන්න.."

පිරිමි ලමයා නුරුස්සන පෙනුමකින් මව දිහා බලලා එතනින් යන්න ගියා..