Pokemon - Chad'in Dileği

Bölüm 5

Chad anahtarı çevirip dairesine girdiğinde yanlış bir eve girdiğini sandı.

"Buraları temizle derken kast ettiğin süt kartonlarını poşete koyup sıvışman değildi."

Yaşlı kadının sesi mutfaktan geliyordu. Mutfaktan dışarı taşan tek şey bu da değildi. Nefis yemek kokuları da vardı. Chad'in karnı guruldadı. Ne de olsa yolculuk boyunca tıpkı taksicinin de söylediği gibi doğru dürüst bir restoran bulamamışlar, marketten aldıkları atıştırmalıklarla idare etmişlerdi. Olympia, meowsticleriyle mutfaktan havada süzülerek çıktı. Arkasında da havada süzülen tabak çanaklar görülebiliyordu. İşte bu evde meydana gelen ani değişimi açıklamaya yeterdi.

"Bu ahırı temizlemem uzun zamanımı aldı. Sakın kirleteyim deme. Hm... Leş gibi de kokuyorsun. Pis herif. Git de kırklan."

Chad'in tek yanıtı bezgin bir "Peki." oldu.

"Ha, bu arada Chad, sen kaç yaşındaydın?"

"23."

"Sakalını da kes. Saçlarını kısalt. Ayrıca 45 yaşında gibi giyinmekten de vazgeç. Cidden trençkot ve şapka mı?"

"Tarzımı seviyorum."

Olympia dudaklarını buruşturarak tekrarladı.

"Tarzzz... Neyse bunu sonraya bırakalım."

"Peki An-ne!"

***

Poketopundan çıkan Charizard önce bir süre evi inceledi. Ardından önüne havada süzülerek gelen bir tabak pokemon mamasının tadını çıkarmaya başladı. Yemek arkadaşları Chad'in raticatei ile crobatı ve Olypia'nın meowsticleriydi. Raticate'i, Chad'e Roket Takımı henüz bir rattata iken vermişti. Crobat ise eskiden Clara'nındı. Henüz bir golbat iken Clara ölmüş ve Chad bu pokemonu kutsal bir emanet gibi bağrına basmıştı. Charizard artık bu ikisiyle aynı takımda olduğunun farkındaydı. "Cha-charizard." diyerek kendini tanıttı. Raticate mutlu bir tonda "Rati- raticade." diyerek yanıtladı. Crobat ise "Crooo-bat!" diyerek çığlık attı.

Olympia eksantrik olabilirdi ama kabul etmek gerekli ki mükemmel bir aşçıydı. Chad, uzun zamandır bu kadar güzel bir yemek yediğini hatırlamıyordu. Belki de böyle düşünmesinin nedeni dünkü açlıktı ya da Olympia'nın oynadığı zihin oyunları. Chad son deneyimden hoşlanmamıştı. Kadın duygularını istediği gibi manipüle edip bir çocuk gibi yalvarıp ağlamasına neden olmuştu.

"Ben değildim."

"Ne?"

"Zihnini karıştıran ben değildim. Aklından öyle geçirmiyor musun?"

"Yalan! Sürekli aklımı okumaktan da vazgeç."

"Beni öldürmeyi düşünüp düşünmediğini bilmek zorundayım."

"Öldürmeyeceğim."

"Buna söz verir misin?"

"Hayır."

"Pekala, işine gelir ya da gelmez. Geçen sefer yaşadığın bir duygu patlamasıydı. Bu sert görünüşlü adamın içindeki zayıf çocuk bir anlığına ortaya çıkıp, kontrolü ele aldı."

"Bilmek istemiyorum."

"Sen sordun, ben de söyledim."

İkili bir süre sustular. Yemek bitince Chad sandalyesinde geriye yaslandı ve ellerini göğsünde kavuşturup sordu.

"Pekala, benden istediğini yaptım. Charizard burada."

Kendinden bahsedildiğini anlayan Charizard başını kaldırıp Chad'e bakarken Chad konuşmaya devam etti.