Pokemon - Chad'in Dileği

Bölüm 20

Gecenin karanlığı çökünce eğlenceli laboratuvarı geride bırakıp Vermillion'un insanın içini daraltan sokaklarına ilerlediler. Buraları avucunun içi gibi bilen Chad öne geçti. Ardında silahlı bir halde Doğu geliyordu. Gary ile May onun arkasındaydı. En arkada ise yine silahlı olan Betty vardı.

"Neden yancıların askerciliğe bu kadar meraklı May? Biz Pokemon Ustaları değil miyiz? Sootopolis'de onlara pokemon eğitmenliğini öğrettiğinizi sanıyordum. Oysa bellerinde poketopundan çok yedek şarjör taşıyorlar."

"Bir zamanlar ben de öyle düşünüyordum Gary. Ama Hoenn, Kanto gibi değil."

"Devam et."

"Kanto'da Roket Takımı kısmen de olsa bir otorite kurmuş. Hem hala savaşlarda pokemonlarına güveniyorlar. Ah, burası Hoenn'e göre cennet sayılır. Hoenn'de bir savaş var Gary. Sen poketopunu fırlatıncaya kadar tüfeğin namlusundan on kurşun çıkıyor. Tate ile Liza'yı bulduğumuzda... ikisinin de birer eli havada poketoplarını sımsıkı tutuyorlardı ve göğüsleri delik deşikti. Ben de bu gençlerin aynı sonla karşılaşmaması için elimden geleni yapmaya çalışıyorum."

***

Chad onları Roket devriyelerin olmadığı ıssız ara sokaklardan geçirdi ve yarı yarıya yıkılmış bir binanın önüne getirdi. Binanın kapısının üzerinde "VERM::::ON POS:AS:" yazıyordu. Kırmızı harflerin bir kısmı düşmüş yerinde sadece vida delikleri kalmıştı. Betty ile Doğu köşeleri tutarken Chad kapıyı patlattı. Binanın içi zifiri karanlıktı. Doğu'yu ana kapıda bırakıp el fenerleriyle merdivenden aşağı ilerlediler. Arşivler bodrumda olmalıydı. İlk bodrum kata indiler, arşivi de buldular ama burası aradıkları arşiv değildi. Sıra sıra arşiv rafları çeşitli dosyalarla doluydu. May meraktan bir tanesini çekti. El fenerini tutunca üzerinde "PERSONEL İŞLERİ" yazısını gördü. Dosyayı geri koyup bir aşağı kata indiler ve bingo! Eski gazetelerle dolu raflar. Bir sürü vardı. Betty silahını indirip raftan bir tanesini aldı. El fenerini tutup bir süre inceledi.

"Vay canına demek gazete buymuş. Üzerinde gerçekten de haberler var. Hm... Celadon Salonu Yangını. Celadon Salonuna kız kılığında sızan bir eğitmen, salonda yangın çıkmasına... bla bla bla... Salon lideri Erika salonun uzun süre hizmet veremeyeceği açıkladı. Yangına neden olan eğitmenin adı açıklanmazken... Vay be gerçekten de internetten eğlenceliymiş. Fena sarıyor."

"Elindeki gazetenin tarihini okur musun Betty." dedi Gary.

Betty gözlerini kısıp eğildi. "Hm... 24 Eylül 1997. 20 yıldan daha eski."

Gary derin bir nefes aldı. "Taramamız gereken binlerce gazete var. Biran önce başlasak iyi olacak."

Chad, Charizard'ı; Gary de Electirivire'ı poketoplarından çıkardılar ve zifiri karanlık odaya biraz ışık geldi. Herkes bir sıra rafın arasına dağıldı ve gazeteleri incelemeye başladılar. Eski gazetelere bakmak geçmişte yolculuk yapmak gibiydi. 20-25 yıl önce olup bitmiş olsa bile çok ilgi çekici haberler vardı. Tabi ki durup okumaya zaman yoktu. Yine de Chad göz ucuyla bir karikatür serisine takip etmeye başladı. Her karikatür sadece bir kare çizim ve bir iki cümle yazıdan oluşuyordu. Dönemin politikacıları elektrik türü kemirgenlere benzetilerek çizilmişti. Bir tanesinde bir yüzü bir erkeği andıran bir pikachu "Elektrik fiyatlarını ucuzlatmak için çalışıyoruz." diyordu. Yüzü başka bir erkeğe benzeyen bir pachirisu ise "İşini düzgün yapsan zaten kendiliğinden ucuzlar." diyordu ve bunun gibi şeyler işte.

Betty gazeteleri biraz daha dikkatli inceliyor, beğendiği olursa koltuğunun altına sıkıştırıyordu. Bunu gören May sordu.

"O gazetelerle ne yapacaksın Betty?"

"Çok ilginç haberler var. Hatta bir tanesi kendini pikachu sanıp camdan atlayan bir çocuk hakkında. Okumak için yeterli zamanım yok. Bu yüzden yanımda götürürüm diye düşündüm."

"Bu 20 yıl önceydi."

"Olsun May, yine de çok ilginç. Okumazsam çatlarım."

***

Bir saatten fazla geçti. Arama giderek sıkıcı olmaya başlıyordu. May ile Gary sırt sırta iki rafı tarıyorlardı.

"Burayı, bu eski gazeteleri nerden biliyorsun Gary?"

"Bir zamanlar kız arkadaşına doğduğu gün çıkan gazetenin ilk sayfasını hediye etmek popülerdi."

"Buraya bu yüzden gelmiştin yani?"

Gary sırıtarak May'e döndü.

"Daimi müşterisiydim."

***

İki saatin sonunda artık Chad'in gözleri karıncalanmaya başlamıştı. Yarı karanlık ortam da iyiden uykusunu getiriyordu. Betty'nin "Buldum!" sesi onu kendine getirdi. Herkes gibi o da Betty'e döndü. Betty yüksek sesle okumaya başladı.

"Silph Co.'da Güpegündüz Soygun! Master Ball Çalındı! Dün sabah saatlerinde Silph Co.'nun Saffron'daki merkez binasına gelen bir grup Roket Takımı üyesi büyük bir soyguna imza attı. Şirket yetkilileri çalınanın Master Ball adında çok özel bir poketopunun prototipi olduğunu açıkladı. Görgü tanıkları Giovanni'nin de bizzat baskına katıldığını ifade ederken, Roket Takımının, Master Ball'u ne amaçla kullanacağı tam olarak bilinmiyor."

"İşte bu!" dedi Gary. "Tarihi söyle."

"5 Kasım 1998."

"Gazete dün dediğine göre baskın 4 Kasım'da gerçekleşmiş. Sabah saatleri 9:00 ile 11:00 arası olmalı. Betty, gazeteyi yanına al ve hemen yola çıkalım."

"Nereye?" dedi kız.

"Saffron Şehri'ne. Artık Chad'i zamanda geri yollayacağımız anı ve yeri biliyoruz. Daha fazla oyalanamayız. Yeterli zaman yok!"

May bir kahkaha koyuverdi.

"Hahahaaa..."

Gary ona döndü.

"Komik olan ne?"

"Bir zaman yolculuğu planlıyoruz ve bunun için yeterli zamanımız yok. Zamanda yolculuk yapabiliriz, istediğimiz zamana gidebiliriz ama yine de zaman sınırlaması var. Sizce de komik değil mi?"

Gary sadece olumsuz anlamda başını sağa sola salladı ve merdivenlere yöneldi. May, merdivenleri tırmanırken hala kıkırdıyordu.