-... .-. .. -.. --. .

Erwin keşiflerde bile zar zor gördüğü Levi'ı geceleri sakinlikle arıyordu. Sabahları da umursamıyor gibi görünse de Hange, her şeyin farkında olup tek kelime etmemenin vicdan azabıyla yarışmaya çalışıyordu Erwin'i her gördüğünde. Levi'sa kendini tamamen içine kapatmış gibi görünüyor ve tüm bu olanları umursamıyor gibi davranıyordu.

''Baksana, Levi.'' dedi Hange, hemen arkasında kelimenin tam anlamıyla kafasını mikroskoba adeta gömmüş olan Levi'a bakarken. Tek bir mimik ya da harekette bulunmadan hmm şeklinde mırıldanmış ve artık Hange, endişelenmeye başlaması gerektiğini düşünmüştü. Ne de olsa Levi ne bu türden meraklara sahipti ne de yerinde durabilecek kadar sakin. Yaparken zevk aldığı belki de tek şey devlerin ense köklerini kazımaktı ama uzun süredir de -1 hafta kadar bir süreden bahsediyoruz ama biliyorsunuz ki bu bir haftada 3 keşif yapıldı- bundan uzak duruyordu. "Erwin bugün-" diye başladı sözlerine, fazla onu korkutmadan normal bir sohbet çevirmeye çalışıyor gibi lakin Levi aniden odadan çıktığında geriye kalan sözcükler dudakları arasından bir fısıltı gibi dökülmek zorunda kalmıştı sadece. "--seni... sormuştu..."

Levi dışarı çıkıp nefes alması gerektiğini hissetiği o ilk anda kendini duvarların tepesine atmış ve bacaklarını aşağıya sallandırırken güneşin batmaya hazırlanışına şahitlik etmişti. Kafasında bir ton düşünce ve bu düşüncelerine dayalı yine bir ton ihtimal vardı. Erwin'le o  geceki konuşmalarından sonra özellikle ondan kaçıyor gibi görünebilirdi ama sadece kafasını toplaması gerektiğini düşünüyordu.

Erwin ona açıkça bir şeyler ima ettiğini ve artık anlaması gerektiğini söylemişti. Çayını dökmesi, bardağı taşıran son damla olmuş gibi görünüyordu lakin o zaman bile Levi, Erwin'den net bir yanıt bekliyordu. Çayı bir insan iradesinden daha yüce görmesiyle ya da sadece onu korumaya çalışan tavrından çok daha fazlasını söylemesini istiyordu. Aklında dönüp dolaşan ve çoğu zaman dalgınlaşmasına da sebep olan o yorucu düşüncenin ne olduğunu artık bir zehir misali tükürmesini istiyordu. Karşılaştığı manzarayı ise bir türlü aklından çıkaramıyordu.

"Anla işte." böyle söylemişti. Masmavi gözleri, kendisininkilere tamamen zıt bir karanlıkla karşı karşıyayken dudaklarından acıyla dökülen cümle aynen buydu. Levi, Erwin'in gözlerindeki kararlılığı bir tür kumar oynadığı stratejilerini kendisine kabul ettirmeye çalıştığı o dönemde de sık sık görüyordu ama ilk kez bu anlaması gereken şey stratejideki açığın önemi ya da öldürmesi gereken devlerin konumları değildi. Erwin'in en derinlerinde saklayıp sadece Levi için açtığı o ışıktı, o düşünceydi, o histi... Adı her neyse, Levi anlamak için yalnız kalmalıydı ve Hange bile bir şeylerden şüpheleniyorsa rolünü iyi oynayamıyor demekti.

Belki de Hange tüm cevapları bilen tek kişiydi.

Yine de şu an aklını kurcalayan şey yapbozun tamamı değildi, anlaması gereken o küçük boşluğa gelecek parçaydı. O parçanın neden oraya yerleşmesi gerektiğiyle ilgili kendince en mantıklı olanı düşünüp odasına geri dönmesi gerekiyordu yoksa kafayı yemiş komutan, kendisini yine yeraltına atmaktan çekinmezdi. Aslında bunu bir tehdit olarak bile görmüyordu ama içindeki bir şey Erwin'den uzak kalmaktan hoşlanmıyordu.

Dili, dudakları üzerinde ufak bir yolculuğa çıktığında gözlerini göz kapakları ardına gizledi ve düşünmeye başladı. Beyni içinde yankılanan ve Erwin'e ait olan "anla artık" sesinin derinlerdeki gizemini düşündü. Erwin her zaman için kendisine karşı fazladan bir nezakete ve düşünceye sahipti. Gece uyumadan önce bile "hiç birini sevdin mi?" tarzında kurduğu ergence cümlelerin ardında bir paylaşım yatıyordu. Levi'n kimsesi olmadığını bilmesine rağmen sorduğu bu sorunun arkasında her zaman bir tür "acı paylaşımı" yattığını düşünürdü. Erwin, Levi ilk odasına girip yerleşmeye başladığında "benim de babam öldü. Değer verdiğim ve bana değer verdiğine inandığım tek kişiydi." demişti. Levi, o zamanlar bir sıcaklık oluşması için söylenmiş alelade bir sır olduğunu sanmıştı, herkesin bilebileceği ama dile getirmek konusunda tereddüte düşebilecekleri bir sır fakat şimdi bu olaya farklı bir yaklaşım sergilemesi gerekiyorsa anlatma sebebine dostluk denebilirdi belki.