Yeniden Başlamak

1K 32 1
                                    

Kirpiklerimin arasına sanki tonlarca yük varmış gibi hissediyordum. Sonunda açmayı başardığımda etrafı inceledim beyaz bir odanın içerisindeydim korkuyla etrafa bakarken kapının açılmasıyla mavi önlüklü bir kadın girdi. Gülümseyerek bana bakarken 'Gunaydın Gökçe Hanım' 'günaydın, nerdeyim ben?'
'hastanedesiniz şuan 1 hafta önce geldiniz hipotermi geçirmişsiniz' evet hatırlıyorum Canavarın o buz gibi suda ceza diye bırakıp gittiğini ya Kumru ablamla Hatice teyzeme zarar verdiyse hızla yataktan doğrulmaya çalışırken sağ tarafımda keskin bir ağrı hissettim kadın hızla beni sakinleştimeye çalışırken  ben ise acıma rağmen yataktan kalkmak istiyordum. 'Gokce hanım yeni ameliyat oldunuz lütfen sakinleşin kimi çağırmamı istiyorsanız ben çağırırım lütfen kendinizi yormayın aksi halde dikişleriniz acılacak ve enfeksiyon kapacaksınız' 'Kum Kumru ablamı istiyorum' kadın hızla işlerini halledip çıktı bense ablamı beklemeye başladım gözlerim tekrar kapanmaya başlarken ablamı görmek için açmaya zorluyordum.

'Gökçe ablacım ben geldim' duyduğum seslerle gözlerimi açmaya zorladım ama yapamıyordum 'neden bütün bunlar senin başına geliyor sen sen bu hikayede kinen masumumuzsun ama en ağır bedeller hep sana ödetildi.' hıçkırık sesi duydum ellerimi ellerinin arasına alıp 'ben senin ablanım değil mi kandan değil candan kardeşiz biz ama ama ben yapamıyorum Gökçe seni o pisliklerden koruyamıyorum. Annen Asiye teyze hayatta olsa seni o canavarladan korkusuzca korurdu' annem hayatına sebep olduğum kadın 'ama bitti sana söz bir iyleş seni buralardan götüreceğim plan kurduk hani lise arkadaşım Mehmet Ali varya işte o o yardım edecek' Gözlerimi sonunda açmayı başardım. 'Gökçe ablacım iyi misin?' onun telaşlı sesiyle 'abla ben iyiyim de sen sen iyi misin o o canavar sana zarar verdi mi?' 'o pislik bana bir şey yapamaz' derin bir nefes aldım bir şey yapmamış. 'Gökçe' 'efendim abla' bana gizli bir sır verircesine sessizleşti 'gidelim mi buralardan ablacım ha?' gitmek mi öldürürler bizi beni geçtim ya ablam 'olmaz abla yaşatmazlar bizi hem hem o Canavar bulur bizi sana da zarar verir lütfen' ablam ise umursamadan teklifinde ısrar etti 'Gökçe ben her şeyi ayarladım Mehmet Ali yardım edecek sen sadece iyileş tamam mı? Ablan seni her şeyden herkesten koruyacak' 'olmaz abla lütfen yapma istemiyorum ben kaderimi kabul et' ablam öfkeyle bana baktı ilk defa bu kadar öfkelenmişti 'kabul mü ettin Gökçe sen şaka mı yapıyorsun ne kabul etmesi ya sen Ağa kızısın ama gördüğün muameleye baksana ha neyi kabul ettin annenin ölümü senin suçun mu ha ömrü sen mi belirliyorsun ha?' gözlerimden akan yaşlara engel olamadan ablam elleriyle sildi 'özür dilerim Gökçe özür dilerim kardeşim seni üzmek istemedim' 'abla lütfen lütfen planı iptal et çünkü ben kaçmayacağım abla ben yapamam özür dilerim' içeri giren mavi önlüklü kadın Kumru ablama dönüp 'siz çıkın hastanın biraz yalnız kalması gerekiyor'

7 hafta koskoca yedi hafta geçmiş dikişlerim alınmıştı. Bana böbreğini veren Hasan amca ile bol bol konuştuk Zehra ayağa kalkmış üstelik birlikte kurduğumuz hayali gerçeklestirip sinif öğretmenliğini kazanmış bu haberi duyduğumda o kadar sevindim ki hele ki Hasan amcanın benim durumumu öğrenir öğrenmez hastaneye gelmesi sadece benim için uğraşması harika bir his Hasan amca kızı Zehra' nın okuluna yakın bir yerde ev tutmuş Zehra Çukurova üniversitesini kazanmış bu süre zarfında Kumru ablam ve Hatice teyzemde sık sık ziyaretime geldiler Canavarın annesi onlara asla kötü bir söz söylemedi her ne kadar benden nefret etsede yeni ameliyattan çıkmam ve ölümden dönmem onu durduruyordu yani sanırım. Ablamı kaçmama konusunda zor da olsa ikna etmiştim. Canavarı hastanede uyandığımdan beri görmemiştim onu görmemek içimi rahatlatsada korkuyordum çünkü canavarlar kaybolduklarında avlarına daha güçlü saldırırlar ve ben o canavarla savaşacak kadar güçlü değilim benim kendimi ondan koruyacak gücüm yok arkamda babam yok abim yok ağa kızıyım ben ama onlar için çöpe atılacak kadar değersiz bir eşyadan farksızım o yüzden değil mi canavara kurban edilmem.

Kapının açılmasıyla pencereden döndüm Canavardı 'Toparlanmışsın' 'e evet' yanıma doğru hızla adımlarken gözlerimi kapatıp gelecek darbeyi bekledim toparlandım ya yeni yaraların açılma vakti değil mi? 'Gözlerini aç Gökçe' adımı söyleyince gözlerim şaşkınlıkla açıldı Deren kızı değil Gökçe mavi gözlerine bakarken cebinden çıkardığı kutuyu bana uzattı ensesini kaşırken 'bunu sana aldım Gökçe' ben hala ona bakarken o ellerimi koca elleri arasına alıp kutuyu verdi. Ben hala ona bakarken o ise hızla odadan çıktı. Merakla kutuyu açtığımda içinde çıkan kolyeyle gülümsememe engel olamadım. Kutup yıldızı en sevdiğim yıldız küçük bir çocukken annemin öldüğünü söylediklerinde çocuk aklı ablama 'annem nerde?' diye sordum 'herkes uyuduktan sonra terasa çıkalım göstereceğim' o gün herkes uyuduktan sonra terasa çıktık o gökyüzüne bakarken ben ise 'abla annem nerde? Ölünce insanlar nereye gidiyor ben gidim annemi alıp gelim olmaz mı?' elleriyle yıldızları gösterdi 'Bak annen bu yıldızlardan birinde' gösterdiği yıldızlara baktım 'abla ben yıldızlara nasıl ulaşacağım' kahveleriyle sıcacık gülümsedi 'büyüyünce gideceğiz ablacım' o günden sonra yıldızlara olan ilgim artmıştı gökyüzündeki bütün yıldızları araştırdım Sirius Capella Vega Rigel Canopus Arcturus Betelgause ve daha birçok yıldız ama bir tek kutup yıldızında yani Polariste da kendimi anneme daha yakın hissettim. Kendimi her çıkmazda hissettiğimde kutup yıldızına baktım her kaybolduğumda o yıldıza baktım. Elime düşen damlayla ağladığımı yeni farkına vardım gözlerimi silerken kutudaki kolyeyi çıkarıp boynuma taktım.

'Gökçe' birinin adımı soylemesiyle gözlerimi açtım başucumda beni uyandırmaya çalışan canavarla korkuyla yataktan fırladım 'iyi misin güzelim korkuttum mu?' neden bana iyi davranıyor o bana güzelim mi demişti 'Gökçe korkuttum mu?' 'hahayır sadece birden seni gö görünce şey yani biraz pa panikledim' 'kahvalti için uyandırdım seni hadi gel hep beraber' 'ama o sofrada yerimin olmadığını söylemiştin' mavi gözleri yeşillerimde hüküm sürerken 'biliyorum ama artık bizimle kahvaltı yapmanı bizimle sohbet etmeni istiyorum' ellerimi ellerinin arasına alırken 'ben seninle yeniden başlamak istiyorum Gökçe'

KALP YARASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin