Almuevo Series 2: Until Fall To You (HANDSOMELY COMPLETED)

Kabanata 3

Kabanata 3

Mariin

Pagod akong humiga sa kama pagkauwi ng bahay. Tahimik na at alam kong tulog na rin ang mga magulang ko. Hindi pa rin mawala sa isip ko ang nangyari kanina. Ang pakikipag-usap niya sa akin, ang mga ngiti niya, ang pag-upo sa harap ko, at ang pag-uusap namin ng maayos. It was a first serious and calm talk. Kaya naninibago lang ako.

And he's sorry about what happened in the construction site. Ang alam ko, hindi niya gawain ang paghingi ng tawad lalo pa't sa katulad kong parang asong sunod ng sunod sa kanya. Hindi ganito ang ugali ni Rajik sa paaralan kaya sobrang amazing lang. Siguro dahil first time kong masaksihan ang ganoong ugali niya. And I am overwhelmed about it. 

Sana kapag muli kaming magka-usap, hindi na siya ganoon. Hindi na siya seryoso at malamig. Kasi gusto ko lang naman gawin ang nararamdaman ko e. I won't do this if I didn't felt him in my heart. Kasi hindi naman ako nawawalan ng lalaki kung hindi siya kakaibang lalaki na nararamdaman ko ngayon. Hindi ako mauubusan ng lalaki kung hindi ako nababaliw sa kanya ngayon. 

It must have been love. What? Love? Really? I don't know that term! And I don't know how to feel it. I flirt only. Pero ngayon, it seems new. A damn new feeling. First time 'tong mangyari sa akin at hindi ko alam ang gagawin. Hindi ko alam kung paano hawakan ang relasyon gayong hindi naman ako seryoso noon. Those were just a flings. But now, it's different. 

It's fucking different. At sana kapag malaman ko ang totoong nararamdaman, hindi ako maiwan sa huli. Hindi ako masaktan sa huli. Kasi unang pagkakataon kong maramdaman iyon at ayokong masaktan ng husto. Ayokong mangyari sa akin ang mga nakikita at naririnig sa mga kababaihan nasasaktan dahil sa pagmamahal. Ayokong mangyari talaga sa akin iyon. 

Pinikit ko ang mga mata at napahinga ng sobrang lalim. May kumatok sa pinto kaya napaupo ako. I sighed again.

"Who's there?" I asked.

I heard a deep breath from the other side of the door. 

"It's me, your father." si Papa.

I nipped my lower lips. Si Papa talaga. Alam kong hindi siya nakakatulog kapag hindi ako nakakauwi sa bahay o kapag wala pa ako sa bahay. 

"Pasok, Papa." pagod kong sabi.

Bumukas ang pinto at pumasok siya. He's wearing a white t-shirt and short. Nawala ang pag-aalala sa kanyang mukha ng makita ako. I smiled. Sinarado niya ang pinto at lumapit sa akin. Nang makalapit, agad niyang hinalikan ang pisnge ko. He sighed.

"I'm so worried. Hindi ka sumasagot sa tawag ko. Mabuti nalang at tumawag sa akin si Amadeus at sinabing nakauwi ka na. How are you, hija? Kumain ka na ba?" he asked concernedly.

Ngumiti ako. Bigla kong naramdaman na gusto kong mayakap ang ama ko. Hindi ko alam pero kapag nasa panahon akong nalulungkot at nakakaramdam ng pag-iisa, gusto kong mayakap si Papa. Gusto kong maramdaman ang yakap ng isang ama. To take my loneliness. To make me comfortable again. Kasi nagtitiwala ako kay Papa, kasi siya ang ama ko. Ang lalaking hindi ako iiwan. I feel it every time I hug my father. And I love him so much. 

"You want to hug me huh." aniya habang yumakap pabalik sa akin.

Mahina akong tumawa. This is the embrace of love. 

"Pa, when I'm broken because of Myrald Deloveros, you were there to support me, to comfort me. Kuya makes me feel that I am worth for love. Pero ngayon, bakit nahihirapan akong makuha ang puso ng lalaking gustong-gusto ko? Am I not loveable? Am I not worth for love?" mahina kong sabi.

He sighed heavily. As what I've said, I have already experience being in pain. I already experience being broken hearted. Myrald Deloveros was my first down. I thought he was the boy for me. But I'm very wrong. He just used me to avenge. To avenge my family business. At gaya ng sinabi ni Kuya, I need to know the real intention of a boy who's hitting me. Kasi baka matulad kay Myrald na ang hangarin ay gamitin ako at saktan.