Almuevo Series 2: Until Fall To You (HANDSOMELY COMPLETED)

Kabanata 12

Kabanata 12

Hilig

After that memorable one night moment, umuwi kami na hindi matigil ang saya. Pumayag si Papa na kay Rajik ako matutulog ngayon. He trust me, and of course he trust my boyfriend. Kahit ayaw ni Mama dahil ramdam ko base sa kanyang mga tingin sa amin. Magkayakap lang kami habang nakatingin sa kisame. Malamig ang hangin kahit hindi na kailangan gumamit ng ventilation. Napagod ako sa biyahe kaya hinihila na ako ng antok.

"Gusto mo ng matulog?" he asked.

I nodded tiredly.

"Good night." malambing kong sabi.

Hinalikan niya ang ulo ko.

"Good night, baby." he said warmly.

I smiled. Natulog akong may ngiti sa labi. Hindi makakalimutin ang gabing punong-puno ng kasiyahan. Nang dumating ang umaga, nagising akong amoy na amoy ang masarap na pagkain. Nabuhay ang diwa ko at napaupo. Wala na sa tabi si Rajik, at siguro siya ang nagluluto ng pagkain namin. Ngumiti agad ako. Bumangon ako mula sa kama at humarap sa bintana. The sun is rising, the birds flying freely. The heaven is peace. This day is full of love.

"Adah, the breakfast is ready." si Rajik sa likod ko.

Bumaling ako sa kanya na nakangiti. Fresh, bagong ligo at amoy na amoy ko ang shower gel niya. Lumapit ako sa kanya at agad siyang binigyan ng halik sa labi. 

"Good morning." bati ko.

He kissed me.

"Good morning, baby." he greet.

I smiled. Sabay kaming lumabas ng kwarto. Hawak niya ang kamay ko habang naglalakad kami papunta sa lamesa. Unang bungad palang, napangiti na ako dahil masarap ang pagkain na niluto niya. May itlog, hotdog at ang masarap sa lahat, ang bulad (tuyo) na siyang gustong-gusto kong ulam. Simula ng magkasama kami, natuto akong kumain ng mga hindi kilalang pagkain. 

Itong bulad na siyang pinakagusto ko sa lahat ay naging special na sa akin. I didn't know about that viand not until Rajik introduce it. Tapos sa lugar nila, ganoon din ang pagkain. Hindi naman ako maarte dahil sinanay ako ni Papa sa mga pagkain na kaya niyang ibigay sa amin. Sadyang hindi ko lang kilala ang ulam na ito nung una kaya ngayon, gustong-gusto ko siya. Umupo ako sa upuan at tumabi naman sa akin si Rajik. 

We pray before starting the food. Pagkatapos, pinagsilbihan niya ako. Tinanggap ko ang pagkain na kanyang binigay at sarap na sarap na kumain.

"Uuwi tayo sa bahay, Adah." si Rajik sa kalagitnaan ng pagkain namin.

Napatingin ako sa kanya. 

"Ngayong araw?" tanong ko.

He nodded.

"Oo at bukas pa tayo babalik dito. I already pack your things." saad niya.

Tumango ako at walang reklamo. Gusto ko ring makita si Lola at Lolo ngayon. Tsaka matagal na simula ng unang punta ko doon. I'm sure they miss us. 

"Sige. Tatawag lang ako kay Papa para magpaalam." sagot ko.

He sighed. We continue eating. Inabot ko ang gatas na kanyang hinanda sa akin. Sa bahay namin, I didn't drink milk. I hate the taste of it. Pero nung nandito na ako sa boarding house niya, sinanay niya akong uminom palagi ng gatas. He provides everything. Kahit alam kong mahirap siya, gumagawa talaga siya ng paraan para makabili ng kakailanganin namin dito. Kapag hindi ako dito natutulog, nagta-trabaho siya para magkaroon ng pera.

Nang matapos kaming kumain, naligo ako. I washed myself properly. After minutes in the comfort room, lumabas ako na tanging tuwalya lang ang suot. Wala siya sa kwarto dahil inaayos niya ang gamit sa labas. Napangiti ako dahil handa na rin ang damit na susuotin ko. He prepared it for me. Sinuot ko 'yon na magaan ang damdamin.