Just A Night For Pregnancy -Jaeyong

6

Jaehyun geri döndüğünde etrafındaki iki kişi salak salak sırıtıyordu, Jaehyun sinirle onlara bakarken onlar kıkırdamaya devam ediyorlardı.

Jaehyun odadaki koltuğa otururken Taeyong'un bebeği emzirişini izlemiş, diğerleri Taeil'in nazik isteğiyle kapıda durmuşlardı.

Eh, sonuçta Jaehyun'un görmediği bir şey değildi. Çıkmasına gerek yoktu.

"Yasal olarak evli olmadığımız için, bebek annesinin soyadını taşıyor. Ama velayeti bende olacak."

"Yaşasın!" Ten bağırdığında Taeyong onu uyarıp bebeğe dönmüştü ama çok geçti, bebek ağlamaya başlamıştı. Taeyong bir iki kere daha bebeği sütüyle susturmaya çalışsa dahi, susmayınca Jaehyun'a vermek zorunda kalmıştı.

"Sorun yok, baba burada. Baba etrafındayken hiçbir sorunun yok. Geçti canım, ağlama." Jaehyun bebeği susturmaya çalışırken Ten odadan çıkmış, Jaehyun'un arkadaşlarıyla dolmuştu yine oda.

Jaehyun bebeği susturduktan sonra ise beşiğine koymuş, odanın tuvaletine girdiğinde Jungkook koşarak Jaehyun'un ceketini ilerlemiş, cüzdanını çıkartıp bebeğin kimliğini çıkartmış, Taeyong'un yanına koşmuştu.

Lee Jeno Yoontae

Bebeğin ismi buydu.

Taeyong dolan gözleriyle gülümsediğinde Jungkook kimliği cüzdana bırakıp tekrar cekete koşmuş, ardından geri yerine geçmişti. Jaehyun çıktığında ortalık bıraktığı gibiydi, bu yüzden sorun olmamıştı.

"Jaehyun... bebeği ben de görmek istiyorum... hastaneden çıktığımızda." Johnny de buradaydı, onlar yokken konuşmayı kararlaştırmış olmalıydılar.

"Doğuracaksın ve bırakıp-"

"Gidemem, yine anlaşmamızı hatırlatacaksın ama gidemem! Onu ben doğurdum, ne kadar özel hissettiğimi anlamıyor musun?!" Jaehyun cevap vermeyince Taeyong kafasını yastığa geri koydu, bir süre düşündükten sonra tekrar kaldırdı.

"Bebeğe bakıcılık yaparım, sen çalışırsın. Ben istifa ederim, sadece bebekle ilgilenirim!" Jaehyun derin bir nefes aldı.

"Patronumla konuştum, evden çalışacağım bir pozisyona geçtim." Taeyong devam etti ısrarına.

"Ama bu bakıcıya ihtiyaç olmadığı anlamına gelmez ki, hem ben annesiyim, sütü için ihtiyacın var bana."

"Bunu istemiyorum Taeyong." Taeyong gözleri dolarken ofladı. Ardından yatağında döndü, sadece arkadaşları görebiliyordu yüzünü şimdi.

"Ben Taeyong'u haklı buluyorum." Jinyoung söylediğinde Jaehyun ona döndü, gözlerinde onun da aslında onayladığı görülüyordu, ama Taeyong ile olan duyguları, bebekle arasındaki duygular kadar güçlü değildi artık.

"Bunu kendi seçti Jinyoung, bu anlaşmayı yapmasaydık Yoontae şu an yaşamıyor olacaktı." Jaehyun bebeğe bir parmağını uzatırken gülümsedi.

"Bazı şeyler sadece iki kişiliktir."