The Unfinished Love Story: Felix and Asher

Kabanata 12

DOON sa bahay naghapunan si Felix. Tahimik kaming kumakain dahil ayaw ni Lolo ng maingay kapag nasa hapag. Pero sa kalagitnaan ng tanging pagtama lang ng gamit naming mga kutsara sa kanya-kanyang plato, hindi ko inaasahan noong bigla na lamang magsabi si Felix kina lolo na manliligaw sa akin. Kaming tatlo nila lolo at lola natigil sa pagkain at napatitig sa kanya.

Sabay na dumating ang kilig at hiya, pero naging lamang ang una. Tuloy nakangiti akong napatungo at nanatiling ganoon nang ilang minuto. Isinusuksok ko pa nga lang sa isip na gusto niya rin ako tapos may paganito na agad siya. Hindi ko yata makakalimutan ang petsang ito. October 17, 2014—ang petsa kung kailan binaliw ako nang husto ni Felix.

Nag-angat akong muli ng ulo nang magsalita si Lolo. Bahagya itong nakatungo habang nakatingin kay Felix na nasa tabi ko. Halos nasa kalhati na ng ilong niya ang suot niyang salamin sa mata.

"Liligawan mo si Tamara, Dion?"

Seryoso ang mukha ni lolo. Palagi siyang ganoon.'Yong tipong titiklop na lang ang tapang mo at pipiliing huwag ng magsalita kapag kaharap siya. Samantalang si Lola ay maaliwalas ang mukha palagi. Kaya naman hindi ko malaman kung okay lang ba sa kanilang dalawa ang sinabi ni Felix o may umayaw ba roon.

"Opo, Lolo Hymn," nakangiting sagot ni Felix.

Nahihiwagaan ako. Hindi man lang ba suta kinakabahan sa seryosong mukha ni lolo? Ako kasi parang gustong lumunok ng paulit-ulit kahit nanunuyo na ang lalamunan ko.

Pinanood ko kung paanong matamang tinitigan ni lolo si Felix. Sampung segundo. Ganoon lang katagal pero pakiramdam ko isang oras na iyon. Para bang sa paraan ng tingin niya rito ay masasabi niya na kung seryoso ba si Felix. Nilingon ko naman ang katabi ko, maganda pa rin ang pagkakangiti. Hindi ko makitaan ng kaba ang mukha niya. Lakas ng loob, ah!

Walang salitang inalis ni lolo ang tingin kay Felix at inilipat kay lola. Tulad kanina, nananatiling seryoso ang mukha.

"Sabaw, Rita," mahinahong utos ni lolo kay lola at iniabot dito ang mangkok niya. Nakangiting inabot ni lola ang mangkok at siinalinan iyon ng sabaw ng tinola mula sa maliit na kaldero na nasa tabi niya.

Hinintay ko ang sasabihin ni lolo kay Felix pero pagkatapos niyang makuha muli ang mangkok ay ipinagpatuloy niya na ang pagkain. Kunot-noo at nalilito akong lumingon kay Felix. Nagpatuloy na rin ito sa pagkain. Aksidenteng tumama ang tingin ko kay lola, nakatingin din ito sa akin. Tipid ang ngiti nito nang tumango kaya ipinagpatuloy ko na rin ang pagkain.

Nang ituon ko ang tingin sa pagkain ko ay mahina akong napabuga ng hangin. Hindi naman siguro galit si Lolo, 'di ba? Pero parang gusto kong kabahan sa pananahimik niya. Oo nga't tahimik talaga siya pero sa sinabi ni Felix mananahimik pa rin ba siya?

Nakatungo kong tiningnan sina Lolo. Tahimik na kumakain lang sila na para bang walang sinabi si Felix na ganoon. Maski si Felix abala sa pagkain niya. Hindi ako makapaniwalang parang ako lang ang apektado sa nangyari kani-kanila lang! Dapat si Felix dahil siya ang manliligaw!

Matapos ang paghahapunan ay lumabas si Lolo kasama si Felix. Si Lola ay nasa harap ng tungko dahil may nakasalang itong sinaing na tulingan na ilang araw na roon. Mas masarap daw kasi kung ilang araw isasaing bago kakainin. Samantalang ako naman ang naghuhugas ng kinainan.

Sa totoo lang ay kinakabahan ako dahil alam kong pag-uusapan nila lolo ang tungkol sa sinabi ni Felix kanina. Hindi ako matapos-tapos sa paghuhugas dahil maya't maya ang tingin ko sa nakabukas na pinto ng bahay. Nakikita ko ang malapad na likod ni lolo at ang halos kal'hati lang niyon na likod ni Felix. Matangkad si Felix at hanggang dibdib niya lang ako. Lalo nga akong lumiliit tingnan kapag siya ang katabi ko, eh. Pero sa tabi ni lolo ay siya ang nagmumukhang bulinggit. Mataba kasi si Lolo at matangkad.