NAGPATULOY ang komunikasyon namin ni Felix nang makaalis kami sa Santa Isabela kasama si Lola Rita. Walang oras na hindi siya nagte-text at tumatawag. Madalas kapag nag-aaral sa bahay ay magkatawagan kami at sabay na nag-i-study.
Ngunit akala ko'y mananatiling ganoon. Ilang buwan ang nakalipas simula nang makaalis kami roon ay ibinalita niya sa akin na naaksidente ang papa niya sa construction site sa Batangas kung saan ito nagta-trabaho. Masama ang naging bagsak ng mga bakal sa parehong binti ni Tito Zaldy at iyon din ang labis na naapektuhan kaya hindi ito masyadong nakakakilos. Kaya naman kinailangan ni Felix na tumulong kay Tita Mylene sa pagpapasok ng pera sa kanilang bahay. Tuwing pagkatapos ng klase ay tumutulong pa siya sa carenderia ng kanyang tita at tuwing weekends ay roon kay Ate Wena sa palengke siya suma-sideline.
Unti-unting nabawasan ang oras na nagkakatext kaming dalawa. Kahit naman noon ay siya ang naaasahan sa bahay nila pero kasi ngayon ay siya rin ang nag-aalaga kay Tito Zaldy kapag naroon siya sa bahay nila. Pero tuwing gabi, pagkatapos ng lahat ng gawain niya ay tumatawag pa siya sa akin kahit pa minsan ay hindi rin gaanong nagtatagal dahil madalas ay nakakatulugan na niya dahil sa labis na pagod.
"Hindi mo naman kailangang tumawag gabi-gabi, Felix. Magtext ka lang na nasa bahay ka na ay panatag na ako," sabi ko nang tumawag siya nang gabing iyon. Sa hina at napapaos na niyang boses ay alam kong pagod na pagod siya.
"Okay lang ako, Asher. Gusto ko rin na marinig ang boses mo."
"Tss!" Napapasinghal na lang ako sa kakulitan niya. Pero kahit gano'n ay sobra kong na-a-appreciate na kumukuha pa rin siya ng oras para makapaglaan sa akin. Hindi ko mapigilan ang makaramdam ng kilig.
"Nakapaghapunan ka na ba?"
"Oo, Asher. Nakahiga na rin ako."
"Gusto mong magpahinga na?"
"Pwedeng... makausap ka muna saglit?"
Nakagat ko ang ibabang labi. Sa totoo lang ay gustong gusto ko rin. Miss ko na rin kasi ang makausap siya nang mas matagal.
"Kumusta na si Tito?" sa halip ay tanong ko.
Malalim na bumuntong-hininga siya. "Kinakailangan ni papa ng therapy."
Nakaramdam ako ng lungkot lalo na dahil sa naririnig kong lungkot sa boses niya. Close si Felix kay Tito Zaldy. Noon ay ikinukwento ni Felix kung paano sila magbonding ng papa niya. Ito ang nagtuturo sa kanya ng pagbibiskleta, paglalaro ng basketball. Madalas din na magsabi siya rito ng hinahing, kahit maliit na bagay. Ganoon siya ka-open sa kay tito.
"Iluluwas ninyo ba si Tito rito sa Maynila?"
"Nila mama lang, Asher."
"Hindi ka sasama?" tanong ko. Naiisip ko na walang makakasama si Tita Mylene at makakatulong sa pag-aalaga kay tito.
"May kapatid si Papa na riyan sa Maynila nagta-trabaho. Siya ang tutulong kina mama riyan, Asher."
"Si Tito Roque?"
"Kilala mo si Tito Roque?" gulat na tanong niya.
Napairap ako. "Nabanggit mo kaya siya noong makita ko 'yong picture ninyo sa photo album na nariyan sa bahay ninyo."
Hindi siya umimik. Siguro'y iniisip pa kung kailan 'yong sinabi kong iyon. Napailing ako. Kailan pa siya naging makakalimutin?
"Talaga?"
"Nagiging makakalimutin ka na ba, Lolo Felix?" natatawang tudyo ko.
"Sino kaya sa atin, Lola Asher?" Mahina siyang natawa. "Felix, ipapaalala mo sa akin 'to, ha?" nagboboses babaeng aniya.
BINABASA MO ANG
The Unfinished Love Story: Felix and Asher
General Fiction"Walang istorya ang hindi nagtatapos. Kaya bibigyan ko ng wakas ang ating pagmamahalan. Masayang wakas." Matalik na kaibigan, iyan si Dion Felix Romano sa buhay ni Tamara Asher Ligayu. Nang malaman ang nararamdaman sa isa't isa ay ipinahinatid ng b...
