EPISODE 16

5.1K 144 3
                                    

"Flight attendants, prepare for take-off please."

I never bothered to look at him nor to impress at his accent . I pay no attention on him . I don't even talk to him if its not necessary . I treat him like he don't exist to me . Nang maka-angat na ang eroplano sa ere ay doon 'ko pa lang naramdaman ang matinding kaba at takot sa sistema 'ko .

Knowing that we will spend a few hours with each other inside the cockpit made me feel scared and uncomfortable . Iniisip 'ko pa lang na andito sya at ang presensya nya , parang gusto ko na lang na tanggalin ang aviation headset 'ko at tumalon para lang iwasan sya .

“Ladies and gentlemen, the Captain has turned off the Fasten Seat Belt sign, and you may now move around the cabin. However we always recommend to keep your seat belt fastened while you’re seated ",seryosong sabi 'ko kahit na alam 'kong nakatingin sya sa akin ngayon ."In a few moments, the flight attendants will be passing around the cabin to offer you hot or cold drinks , as well as breakfast , Thank you ". sabi 'ko bago in-off ang mic at itinuon ang atensyon sa harapan .

Pagkatapos noon , hindi na ulit ako nagsalita . I didn't let myself to talk to him dahil baka isipin nya related kami sa isa't isa . Were not that close , not that close again . And I will never let myself be close to him again . Were not in the old times , like we used to have before . The old times that made my life difficult to restored. And I will never repeat the same mistakes again.

Captain Gonzalez , is the biggest failure of my life .

"What's wrong with your deadly gaze ?", dinig 'kong tanong nya sa akin dahilan para mabalik ako sa wisyo ."Is there something bothering at you ?".

"There's nothing wrong on my gaze ", supladang sabi 'ko sa kanya dahilan para pabiro nya lang akong tawanan. "Why do you feel bothered about my gaze ? Then just don't look at me ".

"Why are you so rude at me ? ", naguguluhang tanong nya sa 'kin . Seryoso ba sya ? Is he numb ?. "Seems like I've done worst things on you ".

Na-ikuyom 'ko ang kamao 'ko ng marinig ang tanong nya sa akin . Hindi lang worst things ang ginawa mo sa akin noon , you do more than worst.

"Ako dapat ang nasa posisyon mo ngayon , kung hindi mo lang 'yan kinuha sa 'kin ", inis na sabi 'ko sa kanya . Hindi 'ko alam pero simula ng makita ko sya kaninang umaga sa coffee shop , nagsimula ng uminit ang ulo 'ko sa kanya , na alam 'kong hindi naman dapat pero hindi 'ko mapigilan ang sarili ko , my personal emotions is invading my actions . "At hindi 'ko pinapalagpas ang mga taong katulad mo . Dapat alam mo kung ano ang meron ka at kung ano ang hindi para sayo . You should not stole a thing from someone who already owns it ".

"Ano 'yan ? Bitter ka pa din ? ", tumatawang tanong nya sa akin na animong meroong nakakatawa sa mga sinasabi ko ." Kung para sayo , para sayo , maybe this fligth is not for you ".

"And you want me to accept your reasons , your hearsays ? Look Captain Who you are ? ",----

"Captain Geib Gozalez , already forgot my name ? ", malokong tanong nya sa akin . How ? Paano nya nagagawang maging ganito sa harapan 'ko ? Like there's nothing bothering inside him or there's no such things or feelings bothering inside him . Wala , kase kinalimutan na nya ako . Kinalimutan nya ako. Kinalimutan nya ang babaeng paulit-ulit nyang sinaktan noon ."Puwede ba tumigil ka na sa mga rants mo , Kim ".

"Kim ? Wow ha ! First name basis ka ? Close ba tayo para tawagin mo 'kong 'Kim' ", inis na sabi 'ko sa kanya bago sya inirapan.

"Ganyan ba talaga ang ugali mo ? ", biglang kumunot ang noo 'ko sa naging tanong nya sa akin.  Anong ibig nyang sabihin ?

"What do you mean ? Do you have a problem with my attitude ? ", supladang tanong 'ko sa kanya.

"Suplada ".

Escaping The PsychoWhere stories live. Discover now