သူမကချိုမြိန်ပြီးချစ်ဖို့ကောင်းလာတယ် [ဘာသာပြန်] Complete ✅

Chapter - 17.4 [Zawgyi]

လင္ခ်င္းခ်င္းက အရာအားလုံး ဆုံးရႉံးသြားသလို ခံစားလိုက္ရေပမယ့္ သူမ လက္က အေႏြးဓာတ္ေလး တခုကို ခံစားလိုက္ရတယ္။ေအာက္ကို ငုံ႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေရွာင္ယြမ္က သူမလက္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။သူ႕လက္က ညင္သာၿပီး သူ႕ေခါင္းေလးကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္။သူ႕မ်က္ႏွာက ဖက္ထုပ္ေလးလို ဖက္ထုပ္ျပဳတ္ေလးနဲ႕ တူတယ္။ဖက္ထုပ္ျပဳတ္နဲ႕ တူ႐ုံတင္မကပဲ သူၿပဳံးျပတာေလးက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ။ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေတာက္ပတဲ့ အၿပဳံးေလးလဲ။

"‌ ေမေမ စိတ္မပူပါနဲ႕ အန္တီက ေမေမနဲ႕ မပူးေပါင္းဘူးဆိုရင္ သားက အစား ပူးေပါင္းေပးမယ္ေလ ရတယ္မလား။ သားလည္း သီခ်င္းဆိုနိုင္ပါတယ္"

ဒါက ထူးဆန္းဖို႔ေကာင္းတယ္။လင္ခ်င္းခ်င္းရဲ႕ သားေလးက အရမ္းငယ္ေသးေပမယ့္ သူမက သူ႕ေၾကာင့္ တခုခုကို အၿမဲခံစားရတယ္။သူမ ငုတ္တိုင္ထိုင္ၿပီး သူ႕ေခါင္းေလးကို ပြတ္သပ္ကာ သူ႕နဖူးေလးကို နမ္းလိုက္တယ္။ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပဲ သူမခံစားေနရတဲ့ ဆုံးရႉံးမႈေတြအားလုံး ေပ်ာက္ကြယ္သြားတယ္။ႏူးညံ့ၿပီး ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ သား‌ငယ္ေလးတစ္ေယာက္ရွိျခင္းရဲ႕ အက်ိဳးေက်းဇူးေလးပါ။သူက ေဝဒနာေတြကို ကုစားေပးနိုင္တယ္။မင္းစိတ္‌မေကာင္းျဖစ္ေနရင္ေတာင္ သူ႕ကိုျမင္လိုက္ရင္ ဝမ္းနည္းတာေတြအကုန္ အလိုလိုေပ်ာက္သြားေစနိုင္တယ္။

ဖက္ထုပ္ငယ္ေလးဟာ ေပ်ာ္႐ႊင္ၿပီး ရယ္ေမာေနေပမယ့္ သူ႕ေမေမ နမ္းလိုက္တာကိုေတာ့ နည္းနည္းေလး ရွက္ေနပါေသးတယ္။သူ႕လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက ဆံပင္ေတြကို ကုတ္ရင္း နီရဲေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကို သူမပုခုံးနဲ႕ ပြတ္သပ္လိုက္တယ္။

" မင္း လူစုဖို႔ ကိုယ့္အကူအညီေရာ လိုအပ္လား"

လင္ခ်င္းခ်င္း ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရီဇီယန္ရဲ႕ မ်က္လုံးထဲက အၿပဳံးတစ္ခုကို ျမင္လိုက္ရတယ္။ခ်စ္စဖြယ္ဝတ္ဆင္ထားၿပီး သားအမိႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ နမ္းၿပီး ခ်စ္ေနၾကတာကို ေတြ႕ရေတာ့ သူေပ်ာ္ေနတဲ့ပုံပါပဲ။

သူမက " မဟုတ္ဘူး။ ရွင္ကြၽန္မကို အမ်ားႀကီး ကူညီခဲ့ပါတယ္။အနာဂတ္မွာေတာ့ ကြၽန္မကိုယ္ပိုင္လမ္းေၾကာင္းနဲ႕ပဲ သြားခ်င္တယ္။" ေကာင္မေလးရဲ႕ စကားေတြကို အခုျပန္ေတြးမိလိုက္ေတာ့ သူမ ခ်ီတုံခ်တဳံေမးခဲ့တယ္။" ကြၽန္မ လူလိမ္တစ္ေယာက္နဲ႕  တကယ္ တူေနတာလားဟင္။"