သူမကချိုမြိန်ပြီးချစ်ဖို့ကောင်းလာတယ် [ဘာသာပြန်] Complete ✅

Chapter - 19.1 [Zawgyi]

သူမရဲ႕ႏွလုံးခုန္သံေတြ ပိုပိုျမန္လာခဲ့ၿပီး သူမရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေတြလည္း စတင္ၿပီးတုန္ရီလာခဲ့သည္။ လ်င္ျမန္စြာ မ်က္လုံးေတြကိုမွိတ္လိုက္ၿပီး စိတ္ကို တည္ၿငိမ္ေအာင္ ထိန္းကာ စကၠန႔္အနည္းငယ္မွ် ေခတၱရပ္ၿပီး ေနာက္ဆုံးတြင္ ေနာက္ကတိုင္ႀကိဳးကိုရစ္ပတ္လိုက္သည္။ သို႔တိုင္ သူမရဲ႕ ႏွလုံးသားမွာ ကေမာက္ကမ ျဖစ္ေနသျဖင့္ သူမရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းမ်ားက သူမလိုခ်င္သည့္ အတိုင္း မေ႐ြ႕ဘဲ သူ႕ကိုကူၿပီး နက္ကတိုင္ျမန္ျမန္စည္းမေပးမီ အနည္းငယ္ေစာင္း‌သြားခဲ့သည္။

သူမ ေနာက္သို႔ ေျခတစ္လွမ္းဆုတ္လိုက္ၿပီး သူ႕ကိုၾကည့္ရန္ ေၾကာက္လာသည္။  "ၿပီးၿပီ။"

သူမ မသိလိုက္တာကေတာ့ ရီဇီယန္ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္က ေတာင့္တင္းလာတာက္ိုပါပဲ။ သူမ ေနာက္ျပန္ဆုတ္သြားေတာ့ သူကေန႕အိပ္မက္မွ ခ်က္ခ်င္းနိုးထလာခဲ့ၿပီး ေခ်ာင္းဆိုးကာ မ်က္ႏွာကို တည့္တည့္ျဖင့္လွည့္ကာ "ေက်းဇူးတင္ပါတယ္" ဟု ေအးေဆးစြာ ေျပာလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူကတံခါးကိုဖြင့္ကာ ထြက္သြားခဲ့ေလသည္။

လင္ခ်င္းခ်င္း သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိဳက္သည္။ သူမတကယ္ေသခ်င္သြားခဲ့တာ။ သူမတြင္ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ရွိေသာ္လည္း မေကာင္းမႈလုပ္ဖို႔ေတာ့ သတၱိမရွိေပ။ လည္ပင္းမွာ နက္ကတိုင္ႀကိဳးခ်ည္ဖို႔ေတာင္ သူမ အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားေနခဲ့တာ၊ သူ႕ကို လွဲခ်ဖိဳ႕ သတၱိတိုတာကေတာ့ ဘယ္မွာရွိပါေတာ့မလဲ။ သူမက တကယ္ရဲတင္းတယ္လို႔ သူမခံစားမိသည္။

နက္ကတိုင္ႀကိဳးခ်ည္ရန္ ကမ္းလွမ္းမႈကို သူ မျငင္းဆန္ခဲ့သည္ကို ေတြးမိကာ သူမရဲ႕ ႏွလုံးသားေလး ႐ႊင္ျမဴးသြားျပန္သည္။ ရီဇီယန္က သူမခ်ဥ္းကပ္တာကို မျငင္းဘူး။ ဒါကိုေတြးမိၿပီး သူမကုတင္ေပၚ လဲက်သြားၿပီး ေခါင္းကို ေစာင္နဲ႕ အုပ္လိုက္ကာ ဝမ္းသာအားရ လွိမ့္လိုက္တယ္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ရီဇီယန္မွာ‌ေတာ့ လုံးဝကို ဇေဝဇဝါႏွင့္ ေၾကာင္အအျဖစ္ကာ ထြက္သြားေလသည္။ သူကေရွ႕သို႔သာေလွ်ာက္ေနခဲ့ကာ လသာေဆာင္ေရာက္မွသာ ရပ္တန့္သြားခဲ့ၿပီးမွသာ လမ္းမွားသြားေၾကာင္း သိလိုက္ရတဲ့အထိပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ သူမနက္စာစားဖို႔ရာ ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းမလို႔ပါ။