KARAYEL +18 (KBM)

14

Geçtiğimiz iki gün atamadım çünkü atamadım ckndkdjxkx

Atabilsem kesinlikle atardım.

Bakın şimdi atabiliyorum ve günün 2. Bölümü sizlerleee🔥

27.02.22 - (23.12)

☄️

Gösteriş sarmıştı dört bir yanımı. Sidik yarıştırır gibi insanlar adeta bedenlerini yarıştırıyor sanki burada bulunan herkes en güzel olduğunu kanıtlamaya çalışıyordu.

Ben geldiğimiz ilk yarım saat içinde yoğun bir bunalım geçirmeye başlamıştım. Kalabalık beni rahatsız etmeye başlamıştı.

Üzerimde hissettiğim bakışlar beni pek de hoş hissettirmiyordu. Şu yarım saat içinde kaç kişiyle selamlaştık ayaküstü muhabbete girdik bilmiyordum. Muhtemel isimlerini unutacak ve yine muhtemel görmeyecektim.

Keman grubu, muhteşem bir kulak şöleni yaşatıyor olsa da kalabalığın verdiği o uğultu huzursuz ediyordu beni.

Dans edenler vardı. Birbirine aşkla bakanlar...

Nefretle bakanlar vardı. Birbirini gözüyle parçalayanlar.

İki çift dikkatimi çekti. Birinde kadının gözü bir hayli dışarıdaydı. İnanılmaz rahatsız olduğum görüntüde adam içkisini yudumluyor yanındaki dostları olduğunu düşündüğüm kişilerle sohbet ediyordu.

Diğer çift ise kadın oldukça memnuniyetsiz görünüyor boş boş etrafa bakıp bir şeyler sorguluyor gibi görünürken eşi olan adam, az önce gözü dışarıda olan kadını gözleriyle soymuş ve hatta bambaşka diyara dalmış gibiydi. Daha ve midemi bulandıran kısmı bu bakışlardan kadının memnun olduğunu gösteren tavrı olmuştu.

Bu görüntüden nefret ettim.

"Bal kumru, kaç kişinin önündeki kuşağı gözleriyle açtı biliyor musun?" Duyduğumla elinde şarap kadehiyle bana oldukça sıcak bakan halama baktım. Yorgun bir tebessüm kondurdum yüzüme. Benim aksime canlıydı, capcanlı.

"Biri bize doğru geliyor." Huzursuz bir şekilde etrafıma bakındım ve yosun yeşili gözlerle çakıştım. Bakışları yalnızca bendeydi ve gözünü dahi kırpmıyordu.

Babamla yol boyu atışan halam, Sidar'ı bir adım geride değil sadece onun bakış açısında kalmamız konusunda zorlamıştı. Bense nötrdüm, nerede dikildiği umrumda değildi. Dilerse gelmeyebilirdi.

Boş bakışlarımı ondan yavaşça çektim ve etrafa göz gezdiriyordum ki omzumda hissettiğim sıcak el ile irkilip bana güler yüzle bakan halam ile yanındaki adama baktım.

"Kumru Hanım merhaba." Göz ucuyla halama baktı ve ardından tamamen bana yoğunlaştı. "Sıkıldınız sanırım." Zoraki bir tebessümle baktığım adam elini hala çekmemişti. Siyah saçlarına eşlik eden pürüzsüz yüzü küçük görünüyor olmasını sağlasa da göz çizgileri onu ele vermekte geç kalmamıştı.

"Merhaba." Diye mırıldandım sadece. "Halamla güzel vakit geçiriyorum." Diye de ekledim. Herhangi bir fikir sunmasına karşılık önünü kesmek istemiştim.

"Ben Kemal Bilgin." Bakışlarım üzerinde yoğunlaştı ve üzerine baktım. Kalıplı bedenini saran siyah takım elbisesi giyinmişti. Saçları özenle taranmış ve yakışıklıydı. Bana uzattığı elini fark ettiğimde gülümsedim.

"Memnun oldum Kemal Bey." Yüz çizgilerini ortaya çıkaran bir kahkaha attığında halam da ona eşlik etmişti. "Bey demeni istemem." Omuz silktim ve bir cevap vermedim. O zaman fark ettim ki omzumdaki eli hala yerindeydi.