KARAYEL +18 (KBM)

23

Gelemedim bir türlü!

SONUNDA!

Ama bu süreçte takipteydim. Sıralamalar efsaneeee 🔥

Bayılıyorum size ☄️

İYİ OKUMALAR 🔥

Sesler birbirine karıştı. Dışarıdan gelen rüzgarın uğultusuna eşlik eden kalbimin gümbürtüsü bir koro haline gelmiş kulaklarımı esir almıştı.

Ondan korkmam gerekiyor muydu? Saatlerce elleri altında kendimden geçen ben, şimdi ondan korkacak mıydım? Kendimi bu adama teslim etmişken bunu yapacak mıydım? Büyük bir soğukkanlılıkla olanları izlemiştim. Kadın bunu yapacağına o kadar emin bir haldeydi ki, mümkünmüş gibi daha çok titredi. 

Soyutlanmıştım. Sadece ikisi vardı. Titrek nefes sesleri duyulurken Sidar, puta dönmüş gibi öylece durdu. Yaşarken bile cansız görünüyordu.

İsmi Aras. Ve o bu isimden nefret ediyordu. Belli ki bu kadın onu tanıyordu. Sidar, isimden daha çok nefret ettiği biri varsa da karşısında yardım dilenen bu kadındı.

Sidar Aras? Ya da Aras Sidar?  Hangisiydi doğru olan? Aşureye dönen kafam bir hayli ağırlaştığında sertçe iki yana salladım ve hiçbir işlev görmeyen iki insana baktım.

"Kusura bakmayın ama ne yapıyorsunuz tam olarak?" İsminin Ferda olduğunu öğrendiğim kadın bana boş boş bakıyordu. Sidar hiçbir şekilde bakmadı. "Böyle susarak ne çözülecek?" Büyük bir ciddiyetle ikisi arasında bakışlarım gidip gelmişti.

"Sen karışma." Sidar'ın sert çıkan sesi beni pek de etkilememişti. Sert bir nefes aldım. "O zaman davanı başka yerde çöz." Elbette altında kalmayacaktım. sinirlenmişti, dişlerini sıkıp bana öfkeyle baktı. "Ne var?" Tek kaşımı havalandırmış kafamı iki yana sallıyordum. "Beni de mi yem edeceksin?" Hırsla bana doğru adımladı. geriye doğru gitmediğimi fark edince durdu ve sertçe soludu. 

Ben Erhan Karadağlı'dan idmanlıydım, öyle üzerime yürüyünce korkutamazdı beni. 

"Sakın başkasına olan sinirini benim üstümden aşındırma." Parmağımı ona doğru salladım. Sinirliydi dişlerini sıkıyordu ve yüzü gerilmişti dahası biraz daha dişlerini sıkarsa kırabilirdi. Umurumda da değildi dilerse kırık dişlerle gezebilirdi.

Ferda'nın bakışlarını üzerimde hissedince ona baktım ve bana uzaylı görmüş gibi bakıyor olmasına anlam veremedim. "Ne bakıyorsun öyle?" Diye çıkışacağımı beklemiyordu ki irkilmişti. "Benden niye korkuyorsun? Seni önüne atacağım bir panterim yok." Bir adım geriledi.

"Sen?" Dedi. Anlam veremedim bu bakışlar da neydi? "Nasıl?" Ne yapmış olabilirdim de bu kadar şaşırmıştı?

"Karşında uçuyormuşum gibi davranma bana?" Çıkışmaya kaldığım yerden devam ettiğimde bileğimde hissettiğim soğuk el ile odağım bozulmuştu.

"Sakın, onunla muhatap olma." Sesinden akan tehditkarlık elle tutulurken bu durum beni yine etkilemedi ancak Ferda, hızla başını sallayarak onu onaylayınca şaşkınlığım arttı.

"Kolumu bırak!" Diye ittirdiğim an o gafletle hızla geri çekildiğimden belime sancı girmişti. Yüzüm bu durum karşısında buruşurken Sidar dibime girdi ve beni kucakladığı gibi koltuklara yöneldi.

"Seninle sonra görüşeceğiz." Boğuk çıkan sesi kulaklarımı talan etmiş öyle kısık konuşmuştu ki sadece ben duyabilmiştim.

"Sidar?" Cılız sesin geldiği yöne baktım. Bu kadın her geçen saniye nasıl daha fazla şaşırabiliyordu?