Mira

Mira-12

Medya- Dancin

"Ne oldu? Birazda burada mı azarlayalım dediniz ?" Diye sinirle sormam üzerine Pars, soğuk nevale suratıyla yanıma yaklaştı. Anında bir kaç adım geriye doğru attım. "Mira bak..." Sıkıntıyla oflayıp bir süre duraksadı. "Biz...Cidden özür dileriz. Biliyorum, hatalıyız. Özelliklede ben. Ama kardeşimizi çok severken bir anda ondan ayrılıp onun aslında sandığımızın aksine kötü biri olduğunu öğrendik... Seni istemedik. Korktuk. Sana bağlanmaktan korktuk Mira. Özür dilerim. Her şey için." İçimde istemeden birşeyler kopunca ona döndüm. 

"O kadar kolay mı ? Bağlanmaktan korktum ne demek ya ? Abim değil misiniz siz ? Arkamda olmanız gerekirdi." Sona doğru ağlamaya başlamış, sesimi istemsizce kısmıştım. "Annem... Annem ölürken bana destek olan kişinin önünde bile hemde... Ben bunca sene babam dediğim adam yüzünden sadece tek bir kişi ile konuşabildim nerdeyse ! Sevgilim falan değildi o çocuk benim. Sizin asla yapamayacağınız abiliği yaptı o bana. Anlıyor musunuz ? " 

Hem bağırıyor hem ağlıyordum. Her birimiz acı çekiyorduk. Sonunda Mert abi dayanamamış olacak ki yanıma gelerek gözümdeki yaşları sildi ve bana sarıldı. Her ne kadar hiçbir abimle sarılmak istemesem de, annem aklıma gelince sessizce Mert abinin göğsünde ağladım. 

"Mira anlıyorum çok kırdık seni... Ama en azından bir şans daha vers-" Diye söze başlayan Alkın ile öyle bir baktım ki susup, diyeceği şeyden vazgeçti. Bunun üzerine akın konuştu. "En azından eve gel. Annemler çok endişeli. Onların ne suçu var ?" Dediği şey ister istemez aklıma yatınca onu onayladım. 1 saatte çoktan evden çıkmıştık. 

------

 kesttttikkkkkkkkkkkkkkkkkkkkk

Gördüğüm yazı ile bölümün bittiğini anlayıp derin bir nefes aldım. 1 Saattir saçma ve ultra cringe bir kitap okuyordum ancak mozaşist gibi bundan zevk alıyordum. Sonunda telefonu kapattım ve ayaklarımı yataktan sarkıtıp bir süre bekledim. Ayağa kalkarak vücüdumu esnettim. Tam ben bacak aramdan geçmeye kalkarken sanki canım...

canım böyle...

şey çekmişti...

şey... 

LİMON ! 

Aşırı büyük bir şey gelcek sandıydınız dimi lan :) 

Kendi kendime kahkaha atıp şarkı söyleyerek aşşağı indim. Salondan geçerken abi takımına göz devirip anneme öpücük yolladım. Bunun üzerine annemde öpücük atarken Ege yanıma gelmişti. "Naber ikizlerin en güzeli ? " diyerek yanağımdan öptüğünde bende öpüşüne karşılık verip, "İyiyim yakışıklım sen ?" dedim. Klasik bir kaç diyolog gerçekleşirken ben de bir taraftan  dolaptan limon arama derdindeydim. Dolabı didik didik ederken sonunda aradığımı bulmuş olmanın mutluluğu ile gözlerim parladı. "BULDUM !" 

Elim limona uzanırken Ege ise sorgulayarak beni izliyordu. Sonunda limonu çıkardığımda şokla bana baktı. Yüzünde tereddüt dolu bir ifade vardı. "Mira..." Dedi aynı duyguyla dolu olan sesiyle. "Hı ?" diyerek kaba bir ses çıkarttım. Bir taraftan limonu kesip tuzlamak ile uğraşıyordum. "O limonla ne yapmayı planlıyorsun ?" Diyerek sorguladığında 1 dakikalığına durup yüzüne, 'Mal mısın ? Sence ? ' der gibi baktım. "Yemeyi planlıyorum ikiz, kıçıma mı sokiyim ya ?" Diye azarladım. 

Sonra elimde limon tabağı salona geçerken, Ege yüzünde dehşete kapılmış bir ifade ile beni takip etmekle meşguldü. Salona giriş yaptığımda önce herkesin kafası bana döndü, sonra elime. Mert abi ile annem sırıtırken diğerleri bana dehşetle bakıyordu. "Ne oldu ya ?" Diyerek sitem ettim sinirle. Sonunda Ege arkamdan gülerek Pars'ı işaret etti. Ona döndüğümde kilitlenmiş bir şekilde gözlerini sımsıkı yumduğunu gördüm. 

Haaaaaaaaaaaaaaaa

Şimdii anladııııııııııımmmmmmmmmmmm

Hayır anlamadı. 

Evet anlamadım... 

Salak limona tiki var işte anlasana.

Haaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa

Şimdi anladııııııııııımmmmmmmmmmmmmmmmmm 

Yüzüme yansıyan aydınlanmam ile gür bir kahkaha attım. "Ay şimdi anladım. Senin limona tikin var !!!!!" Diyerek anırınca Uzay ve Ege'de benimle birlikte anırmaya başladı. İşte şimdi düştün elime Pars.  Sırıtarak yanına gittim. "Abicim hadi aç gözünü." Normalde olsa ortama bomba gibi düşücek bu söz şimdi ciddiye bile alınmamıştı. Yanına biraz daha yaklaştım. Yüzümde halen daha koca bir sırıtma vardı. Elime limon parçalarından birini alıp Pars'ın yüzüne yaklaştırdım. Dişlerini sıktığı bariz belliydi. Ben ise yalnızca intikam duyguma hareket ediyor, yüzümde kocaman bir sırıtışla onun bu durumundan sonuna kadar zevk alıyordum. 

"Mira.. Çe-k şu-unu !" Ama varya, kalkabilirse beni fena döver ha. 

Bizde dayak yiyecek göz var mı kız ?

Ayol haklısın. 

Limonu iyice yaklaştırıp dudağına değirdim. Anında yüzü şekilden şekile girerken zevkle kahkaha atıp kendimi geriye attım. Bir süre Pars'ın yüzü aklıma geldikçe yuvarlanıp kahkaha atmaya devam ettim. Sonunda gözümden yaş gelince sakinleşerek oturdum. Elim hala karnımdaydı ve hala gülmeye bir o kadar hazırdım. Ancak Pars ile göz göze gelince az önce gür çıkan sesim içime kaçmıştı. Bir anda ciddileşip boğazımı temizledim. Zira şuan Pars dibimde zebellak gibi dikiliyordu. 

Korkuyla ona baktığımda intikam düşünceleri geçtiğine emin olduğum kafası yan yattı ve dudakları sinsice kıvrıldı. "Hayır, hayır, hayır, hayır..." diye sayıklayıp geri geri kaçma girişiminde bulunurken Pars beni aniden tutup kaldırdı. Dudağımdan çıkan küçük çığlığın kaçmasına mani olamadan beni koltuğa attı ve üzerime gelip....Gıdıkladı. 

GIDIKLADI .

HEMDE DELİ GİBİ ! 

Her tarafımdan gıdıklanırdım ve şuan Pars beni olabilecek her yerimden gıdıklıyordu. Ben deli gibi gülüp durması için yalvarırken Pars'ta gülüyordu. Bir dakika ya. Bu soğuk nevale ne ara gülmeye başladı lan ! Sonunda yorulup beni bıraktığında odada Pars dahil tüm abi takımı bana kahkahalarla gülüyordu. Onlara dil çıkartırken bir yandan nefesimi düzene sokmaya çalışıyordum. 

Düzen: neden ben be abi... 

tama kabul çok kötüydü. 

Ben hala nefes almaya çalışırken annem ve babamla göz göze gelmiştim. Gülümseyerek bize bakıyorlardı... 

----------

KEEEEESSSSSTİİİİİİİİİİİİİİİİİKKKKKKKKKKK 

bu kez sınır dolmadan attımmmm. 

arkadaşlar bu arada anlıyorum bölüm gecikmesi yüzünden okuyucu azaldı ama o kadar azınız oy veriyor ki anlatamam..

üzüyo yani 

OY VERMEYENİ ALMIYORUUZZZZZZZZZ

SEVİLİYORSUNUZZZZZZZZZZZZZZZZZZ