KORSANIN ESİRİ -GAY

9. "?"

Kapı sertçe kapandığında, kocaman gözleri ile etrafına bakıyordu. Aaron'un kollarında geldiği odayı inceleyemeden yatağa yatırıldı. Bakışlarında ufak bir tereddütle hemen yanı başında gömleğini çıkarmaya çalışan adama baktı. Elleri aceleci, bakışları sertti. Uzun zamandır istediği şeyin olacağı belli gibiydi.

"Aslında," Dedi ve emekleyerek yataktan kaçmaya çalıştı. Aaron, bunu umursamadan gömleğini çıkardı. Birkaç saniye, gömleğini yatağın bir köşesine atmak gibi gereksiz bir çabada harcadı.

Daha sonrasında Aaron, Lucas'ın kaçma çabalarını rahat bir tavır ile izlerken o, kilitli kapıyı açmak için boş bir uğraş içindeydi. Sarstığı kapının kolunu, hayal kırıklığı ile bıraktı. Kapıyı açmak için bir yöntem düşünürken birden belinden tutulması ile gözleri şaşkınlıkla açıldı.

"Hayır, bırak beni!"

"Ağzını bunun için yorma."

Lucas, duyduğu ses tonu ile dudaklarını ısırdı. Resmen sevişmeyi teklif ediyordu!

"Bunun için yormak istiyorum. Bıraksana be!"

"Az öncesine kadar kucağımda hareket ederken bunun bir de sonrası olacağını düşünmedin mi?"

Şaşkınca açılmış gözleri, ile kapının hemen yanındaki aynada ona arkadan sarılan -daha çok belinden tutup yere basmasını engelleyen- Aaron'a baktı. "Ne yaptım? Canım sıkıldı, çok az hareket ettim. En ufak hareketimde sevişmek için bahane arıyorsun!"

Omuz silkti. "Aksini iddaa etmeyeceğim." Dudakları aralandı. Ardından kaşları büküldü. "Lütfen, istemiyorum!"

"İstemeni sağlayabilirim?" Lucas'a kıyasla sesi daha sakin ve yumuşaktı.

"Alay ediyorsun, hâlâ! İstemiyorum işte, zorla mı yapacaksın?!" Sesinde bariz bir alay, küçümseyişin tohumları vardı. Apaçık bir şekilde onu küçük görürüyordu, bir nevi.

Belki Aaron o an fark etmemişti ama korkuyordu da, Lucas. Şu an duyulabilecek en normal duygu, damarlarında seyrediyordu ancak o bunu ancak bu şekilde yansıtabilmişti.

Deminden beri aynadan izlediği beden, Lucas'ın saçlarından bakışlarını ayırıp göz göze gelmelerini sağladı. Göz kapakları kısık bir biçimde kapandı, aniden tuttuğu bedeni bıraktı.

Lucas, dengesini korumaya çalışırken Aaron, iç çekip arkasını döndü. Geride bıraktığı bedeni düşünmeden ondan uzaklaştı. Lucas, şaşkınca yatağa yatan adamı izledi. Bir elini başının ardında sabitlemiş diğerini ise emanet gibi karnına bırakmıştı.

Öylece ayakta durdu. Aaron'un böyle kolayca pes etmesini beklemiyordu. Onu ikna etmeye çalışırken birkaç öpücük alır, sonrasında her an aklına geldiğinde utanacağı birkaç temas yaşanır diye düşünüyordu. Fakat Aaron öylece uzanıp gözleri kapalı bir nevi uyuyordu.

"Ayakta dikilme." Aniden duyduğu ses ile irkilse bile öylece durdu. Aaron, nefesini seslice bıraktı, az önce karnında duran kolunu kaldırdı. "Gel." Dedi, emreden bir tonda.

Uysal hareketlerle Aaron'un göğsüne yaklaştı. Çenesini göğsüne bırakıp bakışlarını yüzüne dikti. "Sen," Dedi, fakat söyleyeceğine kendi dahi ihtimal vermiyordu. "Bana kırıldın mı?"

Aaron birkaç saniye sesini çıkarmadı. Hemen sonrasında da Lucas'ın beline sardığı eliyle kafasına vurdu. "Ancak senin gibi bir aptal bunu düşünebilir."

Lucas, vurduğu yeri okşarken gözleri kısılmıştı. "O zamana neden hemen vazgeçtin?"

"Peşinden koşmamı mı istiyorsun?" Alaylı sesine rağmen Lucas devam etti.