KORSANIN ESİRİ -GAY

11. "Gidiyoruz"

Sağ bacağına oturmuş bedeni biraz daha kendine çekti. Belindeki eliyle bulunduğu noktaya ufak daireler çizerken kokusunun ciğerlerinden kaymasına izin veriyordu.

"Gelecek yıl Wilma bizi ağırlayacak." Buraya ilk geldiklerinde, masanın diğer ucunda oturan adam konuştu. Lucas, Aaron'un bacaklarını ve belini okşadığını düşünmemeye çalışarak aklını dağıtmak amacıyla onları dinliyordu.

Masadaki tek kadın başını salladı ve korsan şapkasını kısa bir an çıkarıp tekrar taktı. "Hay, hay."

Lucas, ne kadar havalı olduklarını düşünürken Aaron mırıldandı. "Gelecek yıl, bir motele gelmeyiz umarım."

Bugünü ayarlayan kaptan ona kaşları çatık baktı. Kendini bilmez, dedi içinden.

"Nesi varmış, buranın?"

Aaron, umarsamaz bir tavırla adama baktı ardından da yan gözle Lucas'a. "Yatakları sert."

Lucas kocaman açtığı gözleri ile ona bakarken adam birden gür bir kahkaha attı. "Emredersiniz, kaptan!" Dedi, keyifle. Az önceki siniri uçup gitmişti.

Herkes ufak bir sırıtma ile onları izlerken Lucas, yer yarılsa da içine girsem, diye düşünüyordu. Cinselliği nasıl olur da bu kadar açık seçik konuşurlardı?

Yanakları kızarırken Aaron belindeki eli ile onu biraz daha kendine çekti. Sürekli öpmek istiyordu ancak bu saçma görüşme henüz bitmemişti.

Lucas, Aaron'a kaşları çatık baktı, ardından çektiği göğse biraz daha sokuldu. Hemen gitmek istiyordu. Aaron, Lucas'ın tavrı için ona bakarken görüşmenin bittiğini bildirdi, en kıdemlileri. Herkes ayaklanıp dışarı çıkmaya başladıklarında, Lucas'ı kucağında taşımaya devam etti. Dahası tek kolu üzerinde oturtmuştu.

Lucas hafif değildi. Kesinlikle değildi ama taşıdığı ağırlıktan bile memnundu.

Gemiye ilerledikleri sırada Lucas başını kaldırıp Aaron'a baktı. Yüzünde gezindi bakışları ve okyanusa bakan korsanın dikkatini çekmiş olmalı ki göz göze gelmişlerdi. "Ne oldu?"

Tahta parçasından gemiye girdi ve peşinden gelen tayfa, çabucak tahtayı kaldırıp demir aldı. Aaron, hâlâ daha Lucas'ın konuşmasını beklerken birden iç çekip başını omzuna yasladı. "Hiç."

Aaron, birkaç saniye daha ona baktı ve en sonunda eğilip yanağına uzun bir öpücük bıraktı. Dümene ilerledi ve hızla çevirip bağırdı. "Yelkenler fora!"

Tayfa, hızla ipleri çözerken bir çoğu yerinde duruyordu. "Alt bölmeye inin! Küreklere asılın. Hızlı olacağız!"

Geriye kalan tayfa alt bölmeye iniyordu ki Lucas dudaklarının arasında mırıldandı. Uykulu gibiydi.

"Neden hızlı olacağız?"

Aaron, onu yavaşça ayaklarının üstüne bıraktı. "Gitmemiz gereken bir yer var."

Lucas, üstü kapalı konuşmasına kaşları çatıldı. "Nereye?"

Aaron ona göz ucuyla baktı. Tepkisini merak ediyordu. Belki boynuna yapışırdı, kim bilir?

"Babanın yanına."

Önce gözleri açıldı sonra şaşkınlıkla başını tekrar Aaron'a çevirdi. "Ne?" Dedi, yadırgar gibi.

Aaron, ona ufak bir tebessümle bakarken birden Lucas'ın gülüşü büyüdü ve atılıp boynuna sıkı sıkı sarıldı. "Teşekkür ederim, teşekkür ederim! Çok teşekkür ederim."

Heyecanlı heyecanlı kurduğu cümleye karşı, Aaron burnunu boynunda gezdirmiş, derin bir nefes almıştı. "Anlaşmamız böyleydi. Teşekküre gerek yok."

Lucas, dudaklarını ısırarak heyecanla ona bakarken Aaron'un ufak bir tebessümle kıvrılan dudaklarına kaydı gözleri ve bir kez daha atılıp sıkı birer öpücük bıraktı. "Olsun. Teşekkür ederim."

Yüzleri birbirine oldukça yakınken muzip bir halde sarf ettiği kelimeleri ancak algılayabilmişti, Aaron. Bu çocuk ona ne yapıyordu böyle? Bir bakışı, narin dokunuşu veya sessiz harfleriyle nasıl olur da kalbi yerinden çıkacak gibi atardı?

Yaklaşıp bir öpücük daha bıraktı karşısındaki genç ve yavaşça kolları arasından çıktı. "Ne zaman varmış oluruz?"

"Bir haftadan fazla sürer."

Lucas, dudakları bükülürken başını salladı. Gözleri kısıldı ve dişlerini sıktı. "Acıdığını unutmuşum."

Eli beline giderken Aaron'un da bakışları o yöne gitmiş ve derince yutkunmuştu. Lucas'ın huysuz ifadesi içindeki ilkel tarafı yeniden doğuruyordu. "Git, dinlen."

Başını salladı yavaşça arkasını döndü. Acıyan kalçası sebebiyle yavaş adımlarla kamaraya ilerlerken Aaron onu tutup dün akşamı yâd etmemek için zor tutuyordu, kendini. Nihayet ortamdan ayrılan beden ile nefesini bıraktı. Lucas kamaranın kapısını kapattığı gibi önüne dönmüştü. Ne yapacaktı bu adamla?

🌊🌊🌊

Abi çok ciddiyim ilham falan kalmadı bende. Aklıma bir şey gelirse yazarım olmadı olamadı artık yapacak bir şey yok