I Became a Wife of Heneral Nicolas Alcaraz in 1815

Kabanata 10

*Munting Anghel*

Ano to? Bakit ang dilim, nasaan ako.
Ang lamig naman, at niyakap ko ang sarili ko at bahagya akong umupo; Hooh! ang lamig. Kinu-koskos ko ng palad ko sa magka-bilang braso ko

Nasa isa akong madim na silid, wala akong ibang makita o maramdaman kun'di ang katawan ko at malamig na paligid.

Nakauwi na ba kami. Wait! san ang pinto palabas? Naglakad-lakad ako kung saan man ako mapadpad, walang kahit ano akong makita. Pinagpatuloy ko lang ang paglalakad.
Hanggang nakarinig ako ng boses.

"Hanapin mo ang pinagmulan. Pigilan  mo." rinig kong boses mula sa likod. Mabilis ko naman nilingon sya.

Pero wala akong nakita. Boses yun ng ng Babaeng nakausap namin sa malaking puno 'yun biglang naglaho.

Sandali 'diba. Binalaan nya kami na umalis na 'dun sa bahay nila Tatay Milo. So, ibig-sabihin. Alam nya na mapupunta kami sa hinaharap.

E! Sabi ni Black may papatay saamin!
e! Baki-

"Hoy! Tanda! Alam kong 'ikaw yan, lumabas ka 'jan sa pinag-tataguan mo.
Anong alam mo! Bakit kami nasa nakaraan 'sa panahong 'yun. Hoy! Tanda!!" sigaw ko.

Naghintay lang sa sagot nya.

"Alamin mo ang pinagmulan.. Death Sea. Para matigil na, ang pangungot mo." sabi pa ni to!.

Lingun ako ng lingun sa paligid para hanapin kung saan nanggaling ang boses.

"Hoy! Tanda, wag mo akong utusan. Ibalik mo na kami sa panahong namin ' hanga't nakaka-pagtimpi pa ako. Naintindihan mo?" galit kong sigaw.

"Hindi kayo makakaalis hanga't hindi mo nahahanap ang sagot."

Ano?

"Hoy! Kung gusto mo pala ng sagot, iGOOGLE mo!  bakit mo 'kasi saakin pinapahanap, ikaw ang may kailangan! At chaka, pwude ba Magpakita ka!" iritang sabi ko.

Hinihintay ko ang sasabihin nya pero wala na akong narinig na boses. San! na yun. Iiwan nya ako dito. Sa madilim na lugar na to!

"Ho'y! Tanda? Nasaan kana?"

"Ho'y! sumagot ka!!!!" patuloy lang ako sa pagsigaw hanggang,

"Mahal! Mahal! Gising, binabangungut ka" Napapalukwas ako ng bangon at bumungad saakin ang nag-aalala mukha ni Nicolas.

Nilibot ko ang paningin ko sa paligid, nandito pa rin ako. Hayss!! Ang matandang 'yun.

Nandito ako sa isang maliit na room, at may dalawang maliit na bintana. Nakakumo't ako ang kalahati ng katawan ko ng puting kumot.

"Doktor, surihin mo ang asawa ko, kung ano ang kanyang lagay at ng aming minting anghel." nag-aalalang sabi ni Nicolas.

Nang-hahawakan na ako ng Pano't na matandang at iniwas ko agad kamay ko at tinitigan ko sya ng masama.

"Mahal, kailangan mo'ng magpasuri sa manggagamot upang malaman ang inyong lagay!" malambing na boses ni Nicolas.

Nakakaikita naman 'tong.

Si Black! Nandun sya, kailangan ko syang puntahan. Ta'tayo na sana ng biglang kumirot ang balakan ko.

"Aray!! Ouch!" Mabilis naman ako napahawak sa balikat ni Nicolas dahil sa naramdaman kong sakit mula sa balakan, parang nababali ang buto ko sa likod.

"Mahal, ayos ka lang?"

Hawak ko ang balakan ko at dahan dahan akong pinapahiga ni Nicolas sa higaan. Mataas ang unan ko at nilagay ng Doctor ng unan ang ilalim ng balakan ko. Kaya medyo nakahiga ako ng maayos.