FORTY ONE

123 2 0
                                    

Casilyn

Olivia Madrigal? Is not my real mother?!
Kung ganun sino?!
Paano nya naitago saakin iyon? Paano nagsinungaling saakin si dad knowing that I really trusted both of them

"Casi I'm really sorry for everything but sinasabi ko lang ito para sa iyo, sa kapakanan mo and you deserved to know all the truth"

"Where's Olivia?" I eyed him "Where is she now"

"In Manila but we parted ways when I found out everything, naglakas loob akong iwan sya doon with Flor"

Flor

Si tiya Flor

"Kamusta sila doon?"

"Nagkikita parin naman kami ni Flor and she's okay, you don't need to worry now"

God! I really didn't expect this kind of answer from Mike lalo na about dito kay Olivia. Kung ganun sino ang totoo kong ina?! I wanna know who is it

If only dad is still here at masabi nya saakin lahat ng mga bagay tungkol sa buhay namin I don't want secrets anymore

But still. You fucked Olivia

"It's a mistake Casilyn, all things I've done with that woman is all mistakes"

"Iyan din ang lagi mong sinasabi saakin noon" Natigilan sya at napayuko gusto ko syang tumingin saaking mga mata at sabihing titigilan nya na ako.

"Is Tina your girlfriend?" Mike shook his head tinaas ko ang ulo nya gamit ang aking palad para matignan nya ako mata sa mata na.

"I was drunk that time and"

"And I banged her" I know Mike is trying to be honest to me now hindi ko lang makaya ang mga naririnig ko ngayon, how can he do this kind of thing while he just said to me that he loves me. Ang manhid ko na sigurong tao no?

"I'm done"

"No Casilyn please I'm really sorry" He held both of my hands I tensed when I felt his hand on mine pero pilit ko pading inagaw iyon mula sakanya. Marupok ba talaga ako?!

"I don't really know kung ano ang sadya mo saakin ngayon Mike "

"I'm here for you Casilyn" Sa pagkakatingin ko sa paligid ng hotel ngayon ang masasabi ko lang ay parang wala ng tao dito na para bang kami nalang dalawa ang natira sa loob because all I can hear right now is Mike's words hitting my ear. "Stop it Mike"

"This trip here? Actually hindi belong ito sa mga students mo that's why they're not here and just like I said we had a meeting and they knew everything what I've planned"

"What the hell are you trying to say now?"

"I planned all of this Casilyn, the contest, me meeting you again and this Boracay thing" Umiling iling ako atsaka kumaripas ng takbo palabas ng hotel where's Vivian?

Shit umalis na sya nandoon na siguro sya sa kwarto nya kaya lang hindi ako makabalik sa loob dahil sa katawan ni Mike na nakaharang saaking harapan ngayon. Kahit nga siguro tatakbo ako ulit I'm pretty sure maaabot nya ako sa liit at sa mahina kong pagtakbo. "Casilyn please"

Narinig ko nayan dati

Him begging me to stay away from him before

Now?

Him begging me to let him talk to me

"Mike it's been four years everything changed hindi na ako yung dating Casilyn na baliw na baliw sayo just go please"

"No I'm not doing that Casilyn selfish na kung selfish but I want to make you fucking mine"

"You're crazy!" Please just go away tumalikod kana't iwan mo ako dito mag isa just like you've always did when I'm chasing you before. "Casilyn I'm really sorry, and sa sobrang tanga at kaduwagan ko late ko nang narealize na mahal din kita, I fucking love you Casilyn!" He shouted and people starting to look at us now with smile on their faces

I walk towards him to shut his mouth but instead niyakap nya ako ng mahigpit preventing me to run again away from him again "Princess please"

Princess

This is the second time he called me that again four years already passed ngayon ko lang ulit iyan naririnig

"No"

"Hindi naman kita pinipilit na patawarin ako I'm willing to wait even if it takes forever"

Bigla nalang akong nanlambot sa mainit nyang bisig and him too until kumawala na talaga ang aking mga luha na kanina pa gustong lumabas mula saaking mga mata he shush me and kissed my head "I meant this words Casi I'm willing to wait"

Hindi ko na napigilan pa ang sarili, niyakap ko sya pabalik dala ng aking lungkot at galit na nilalabas ngayon. I hugged him tight punching his chest repeatedly pero hinayaan nya lang ako't hinawakan ang aking pisngi "Go,I deserved those punches from you I'm willing masaktan para mapatawad mo ako Casi" I throw a punch again pero parang hindi padin sya nasasaktan bakit ba kasi ang liit ng kamao ko?! Hindi naman ako ganoon ka liit ah! Bwesit!

Humagulhol pa ako mas lalo, I know people still looking at us but I do not care ang gusto ko lang ay mailabas ko na lahat ng sakit na dinadama ko ngayon with this man still hugging me not wanting to let go.

I urged to look him right his eyes he casted a smile to me but I remained a blank face "What if mapagod ka?"

"Edi magpahinga" I sighed

"Mike" Hinawi nya ang buhok ko at itinakbo ang mga palad saaking pisngi "What if hindi talaga tayo ang para sa isa't isa?"

"I'm willing to stole cupid's bow to use those arrows for you" He kissed my cheek

"What if- what if hindi na kita mahal?" His eyes stayed mine I bit the bottom of my lip as he placed another kiss on my other cheek

"Then I'll court you to make you fall inlove with me again"

"No" I let go walking away from him nagmamadaling iwan sya naririnig ko ang kanyang pagtawag running after me and sa kahinaan ko he caught my arm goddamn again "Princess please"

"Hindi ako pumapatol sa mas matanda sakin"

Lahat ng lakas ko kinuha ko na para tangglin ang kamay nyang nakahawak saaking braso until I succeeded and he finally let me go hindi ako nag iwan pa ng isang salita at bumalik na sa loob.

I closed the door of my room starting to cry again, why is this happening to me?!
Kung kelan pa talaga okay na ang lahat saakin doon pa bumalik ang taong minsan ko nading minahal.

The Unhidden Truth ✓Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon