"Toffie!" mahina kong sambit ng mapansing nauunang maglakad si Toffie kesa sa tatlo, sobrang stressful ng umagang ito. Buti nailabas ko na sa bahay na iyon ang mga aso kung hindi baka nagevolve na bilang pokemon si Dyky, dahil sa sobrang inis niya sa mga aso.
Hindi ko naman ineexpect na makapasok yung mga aso sa kwarto, at talunan siya, akala kasi nila ako yung nasa kama kaya doon sila dumiretso.
"Hay," malalim kong pagbuntong hininga ng maalala ang nangyari kanina sa bahay.
Naabutan ko si Dyky na nakatalukbong ng unan ang mukha at nakabalot ng comforter ang katawan, "Your dogs!" frustrated at tila iritableng sambit nito.
"Yeah, sorry!" sambit ko at mabilis na pumunta sa pinto, ang isang pagkakamali ko ngayong araw ay ang buksan ang pinto ng kwarto dahil the moment na binuksan ko ito ay siya namang pagpasok nilang apat sa loob at nagtatalon sa kama ni Dyky.
Napatakip ako ng aking bibig ng talon-talonan ng mga ito si Dyky at dinila-dilaan ni Simon ang mukha nito. This is a nightmare for Dyky.
"Naivy!!!!" he shouted.
"Sorry!" mabilis kong nilapitan ang mga aso sa kama at isa-isa silang pinababa dito. "Simon, stop it!" I said, huli kong kinuha si Simon na busy sa pagtikim sa mukha ni Dyky.
Nang maalis sa kanya ang mga aso galit kumilos, "Ay!" gulat kong sambit ng matumba siya sa kabilang side ng kama dahil nakabalot siya ng comforter. Mabilis naman siyang tumayo at dumiretso sa banyo.
"Ahm, Dyk, Ilalakad ko lang ang mga aso, babalik ako mamaya, sorry sa abala, tulog ka na lang uli—--" hindi ko natapos ang sasabihin ko ng marinig ang pagdadabog nito sa loob ng banyo.
Dahil doon tinawag ko sa labas lahat ng aso at kinuha ang mga leash nila sa ibaba, hindi na ako nagpalit ng damit, ilalakad ko na lang sila dito sa subdivision ng nakapajamas.
"Dyk, aalis lang kami sagli—-," muli hindi ko natapos ang aking sasabihin ng isara nito ang pinto sa itaas ng sobrang lakas. "Sungit!" I whisper and bring the dogs out.
Ngayon nakaisang ikot na kami sa subdivision and pauwi na 'rin kami ng mga aso, it's already 7:15 in the morning, kaya uuwi na kami dahil may pasok pa ako sa clinic, and I'm sure maninibago si Cameron dahil may isa lang siyang magbubukas ng clinic.
Dumaan kami sa gate ng mansion ng mga Delavine pero hindi na ako nag decide bumisita ng ganito kaagad dahil nakakahiya naman. Patuloy lang kami sa pag lalakad hanggang sa makarating kami sa isang kanto malapit sa bahay ni Dyky.
May bakanteng lote dito, at dito nagdecided ng mga babies na mag morning poop, buti na lang may dala akong plastic for their poops, I won't left any of their poop here because I know that's not right.
Hinintay ko lang silang matapos mag poop at isa-isa itong pinulot gamit ang plastik na dala ko. While doing that, the dogs suddenly barks and si Toffie nagpupumilit pumunta sa madamong side ng lote.
Dahil sa likot niya, nabitawan ko ang leash niya kaya nakatakbo siya papalapit doon. "Toffie!!" I shouted and together with the other dogs sinundan ko siya at nilapitan.
"Bakit ka ba bigla-biglang tumatakbo!" sambit ko pero natigilan ako ng makita ang inaamoy-amoy niya sa damuhan.
It's a baby white rabbit, may sigat ito sa paa, mabilis akong lumuhod at kinuha siya, "Good boy Toffie," binigyan ko ng treats si Toffie for what he did and inspect this baby rabbits' condition.
"Small cut lang naman ito, we can treat this," bulong ko kasama ang mga aso dinala ko ito pauwi sa bahay ni Dyky. exact 7:30 in the afternoon nakapasok kami sa gate ng bahay.
